οἰκ·ουρός, ός, όν :
   I qui garde la maison, en parl. d’un chien de garde, AR. Vesp. 970 ; d’un des deux serpents sacrés de l’Acropole, AR. Lys. 759 ;
   II qui reste à la maison, d’où :
      1 sédentaire, ESCHL. Ag. 1625 ; en parl. de l’air d’une maison fermée, PLUT. M. 953 b ;
      2 en mauv. part, oisif, inactif, ESCHL. Ag. 1225.

Étym. οἶκ. οὖρος.

όν, (οὖρος²) watching or keeping the house, of a watch-dog, Ar. V. 970 ; of a cock, Plu. 2.998b ; οἰ. ὄφις, of the sacred serpent in the Acropolis, Ar. Lys. 759, Phylarch. 72 J., Hsch.
keeping at home ; as Subst., οἰκουρός, ἡ, mistress of the house, housekeeper, S. Fr. 487, E. Hec. 1277 ; as Adj., Id. HF 45 (masc.) ; ἡ θεὸς ἡ καλουμένη οἰ. PLond. 1.125v. 11 (v AD) ; used in praise of a good wife, Ph. 2.431, D.C. 56.3. contemptuously of a man, stay-at-home, opp. one who goes forth to war, λέοντ’ ἄναλκιν… οἰκουρόν A. Ag. 1225, cf. 1626, Din. 1.82 ; τὸν ὑγρὸν τοῦτον καὶ οἰ. Plu. 2.751a ; δίαιτα οἰ. καὶ ἀργή Id. Per. 34.

das Haus bewachend, hütend ; λείπει με τροφὸν τέκνων οἰκουρόν, Eur. Herc.Fur. 45 ; Hec. 1277 ; bes. entfernt vom Kampfe, von den öffentlichen Geschäften, zu Hause bleibend, λέοντ' ἄναλκιν ἐν λέχει στρωφώμενον οἰκουρόν, Aesch. Ag. 1198, vgl. 1608, wo es zugleich die Bdtg des Auflauerns hat ; Ar. Vesp. 970 ; bei Din. 1.82, ἐν ταῖς παρατάξεσιν οἰκουρός, im Ggstz von πρεσβευτής, der sich der Gesandtschaft entzieht ; δίαιτα οἰκ. καὶ ἀργή, Plut. Per. 34 ; von der Frau, lobend, = häuslich, NT u. Sp.

οἰκ-ουρός, -ον
(< οἶκος + οὖρος, a keeper)
__1. watching or keeping the house; as subst., ἡ οἰ., a housekeeper (Soph., Eur.; see LS, see word).
__2. keeping at home: Tit.2:5, Rec. (see Field, Notes, 220 ff.; CGT, in l, and cf. οίκουργός).†
(AS)