'α, ον :
   I. 1 de la maison, domestique : δούρατ' οἰκήϊα (ion.) HÉS. O. 455, bois dont il y a provision dans la maison ; τὰ οἰκεῖα, LYS. Agor. § 41, les ressources domestiques, la fortune ;
      2 qui appartient à la famille, parent, allié : τινι, HDT. 1, 108, etc. ; THC. 2, 51, apparenté à qqn ; p. opp. à ἀλλότριος, PLAT. Rsp. 463 b ; à ὀθνεῖος, PLAT. Prot. 316 c ; à συγγενεῖς, PLAT. Prot. 337 c ; κατὰ τὸ οἰκεῖον, THC. 1, 9, selon la parenté ;
      3 p. ext. familier, intime : τινος, HDT. 3, 65, de qqn ; joint à φίλος, PLAT. Tim. 20 e, etc. ; à ἑταιρότατος, PLAT. Phæd. 89 d ;
   II qui concerne la possession, d’où :
      1 propre, particulier : οἰκ. γῆ, SOPH. Aj. 859 ; χθών, SOPH. Ant. 1203, la terre propre, càd. la terre natale, la patrie ; qu’on possède en propre, PD. O. 12, 28 ; en prose : οἰκ. πόλεμοι, THC. 1, 118 ; PLAT. Rsp. 521 a ; DÉM. 168, 7, guerres intestines ;
      2 propre à qqn, privé, p. opp. à κοινός « commun » DÉM. 414, 15 ; à δημόσιος, public, HDN 7, 3, 10 ; τὰ οἰκεῖα, THC. 1, 41, les intérêts particuliers ; p. opp. à τὰ πολιτικά, THC. 2, 40 ; ou à τὰ τῆς πόλεως, PLAT. Ap. 23 b ;
      3 propre à qqn, inné, naturel : οἰκεία ξύνεσις, THC. 1, 138, intelligence naturelle ;
      4 qu’on accomplit sur soi-même (meurtre) SOPH. Aj. 919 ;
      5 propre à, HDT. 3, 81 ; PLAT. Rsp. 468 d, etc. ; PLUT. M. 724 a, etc.

• Cp. -ότερος, AR. BYZ. p. 129, Nauck. • Sup. -ότατος, HDT. 3, 65 ; PLAT. Leg. 873 c, Phæd. 89 d.

➳ Ion. οἰκήϊος, HÉS. HDT. ll. cc.

Étym. οἶκος.

'

α, ον, also ος, ον E. Heracl. 634 ; Ion. οἰκήϊος, η, ον ; in or of the house, once in Hes., δούρατ’ ἀμάξης οἰκήϊα θέσθαι Op. 457 ; λέβης A. Fr. 1 ; κῆρυξ S. Tr. 757 ; of or for household affairs, domestic (for οἰκηΐη, v. οἰκία II), τὰ οἰ.
household affairs, property, Hdt. 2.37, S. Ant. 661 ; τὰ οἰ. ἀγαθά X. Oec. 9.18 ; τὰ οἰ. τὰ αὑτοῦ his household goods, Lys. 13.41 ; opp. πολιτικά, Th. 2.40 ; opp. τὰ τῆς πόλεως, Pl. Ap. 23b. Astrol., οἰ. ζῴδια domiciliary signs, Vett.Val. 37.21, al. of persons, of the same household, family, or kin, related, ὥς οἱ ἐόντες οἰκήϊοι as being akin to him, Hdt. 4.65 ; οἰκεῖον οὕτως οὐδὲν… ὡς ἀνήρ τε καὶ γυνή so closely akin, Men. 647 ; ἀνὴρ οἰ.
kinsman, relative, near friend, Hdt. 1.108 ; οἱ οἰ.
kinsmen, opp. οἱ ἀλλότριοι, And. 4.15, cf. Th. 2.51 ; opp. ὀθνεῖοι, Pl. Prt. 316c ; οἱ ἑωυτοῦ οἰκηϊότατοι his own nearest kinsmen, Hdt. 3.65, cf. 5.5, D. 18.288 ; of the tie itself, κατὰ τὸ οἰ. Ἀτρεῖ because of his relationship to Atreus, Th. 1.9.
friendly, εἴχομέν ποτε… τὸν τόπον τοῦτον οἰ. D. 4.4 ; οὓς ἂν ἡγήσαιτο οἰκειοτάτους τε καὶ ἑταιροτάτους Pl. Phd. 89e. of things.
belonging to one΄s house or family, one΄s own (defined as ὅταν ἐφ’ αὑτῷ ᾖ ἀπαλλοτριῶσαι Arist. Rh. 1361a21), οἰ. ἄρουραι Pi. O. 12.19 ; σταθμοῖς ἐν οἰκείοισι A. Pr. 398 ; γῆ, χθών, S. Aj. 859, Ant. 1203 ; οἰκεῖον, ἢ ΄ξ ἄλλου τινός ; born in the house, or… ? Id. OT 1162 ; αἱ οἰ. πόλεις their own cities, X. HG 3.5.2 ; ἡ οἰ. (sc. γῆ), Ion. ἡ οἰκηΐη Hdt. 1.64 ; [ἀναθήματα] οἰκήϊα his own property, ib. 92 ; πόλεμοι οἰ. wars in one΄s own country, of the Helot war in Laconia, Th. 1.118, cf. 4.64 ; σῖτος οἰ. καὶ οὐκ ἐπακτός homegrown, Id. 6.20. = ἴδιος, one΄s own, personal, private, οἰκείων κερδέων εἵνεκα Thgn. 46 ; ἐὼν ἐν κακῷ οἰκηΐῳ Hdt. 1.45, cf. 153, Antipho 1.13 ; αἱ χεῖρες οἰκειότεραι τοῦ σιδήρου Id. 4.3.3 ; μηδὲν οἰκειοτέρᾳ τῇ ἀπολαύσει with enjoyment not more our own, Th. 2.38, cf. 7.70 ; ἀλλοτρίας γῆς πέρι οἰ. κίνδυνον ἔχειν Id. 3.13 ; οἰ. ξύνεσις mother wit, Id. 1.138 ; πρὸς οἰκείας χερός by his own hand, S. Ant. 1176, etc. ; for A. Ag. 1220, v. βορά. in Stoic Philos., endeared by nature to all animals, including man, τὸ πρῶτον οἰ.
what is earliest endeared, Chrysipp. Stoic. 3.43, Hierocl. p. 7A.
proper to a thing, fitting, suitable, οὔτε… καλὸν οὐδὲν [οὐδ΄] οἰκήϊον Hdt. 3.81, cf. D. 18.59. c. dat. rei, belonging to, conformable to the nature of a thing, προοίμιον οἰ. ἑκάστῳ Pl. Lg. 772e, cf. R. 468d, al., and freq. in Arist., as EN 1098a29 ; also c. gen., τὰ αὐτῶν οἰ. Pl. Phd. 96d ; οἰ. τῆς διαλεκτικῆς Arist. Top. 101b2, cf. EN 1096b31, Rh. 1360a22 ; οἰ. πρός τι Plb. 5.105.1. of persons, c. gen., a student of…, σοφίας Str. 17.1.5 ; addicted to, καινοτομίας Iamb. VP 30.176.
proper, fit, οἰ. κατάγελως fit subject for ridicule, Men. 160 ; οἰ. ὄνομα a word in its proper, literal sense, opp. metaphor, Arist. Rh. 1404b35. Adv. οἰκείως has the same senses as the Adj., οἰ φέρε bear it like your own affair, Ar. Th. 197 ; διαλέγεσθαι οἰ. τινί converse familiarly with him, Th. 6.57 ; οἰ. χρῆσθαί τινι to be on familiar terms, X. HG 2.3.16 ; οἰ. διακεῖσθαί τινι Id. An. 7.5.16 ; πρός τι Plb. 13.1.2 ; οἰ. δέχεσθαί τινας D. 18.215 ; οἰ. ἔχειν τινί Id. 4.4, etc. ; Comp. -ότερον Is. 1.49 ; -οτέρως Arist. Cat. 7a16 ; Sup. -ότατα Plb. 5.106.4.
properly, naturally, Ar. Lys. 1118, X. Oec. 2.17 ; opp. ἀλλοτρίως, Epicur. Ep. 1 p. 14U.
affectionately, dutifully, ἔθαψε, περιέστειλεν οἰ. Men. 325.12, cf. Th. 2.60.
literally, actually, Gal. Phil. Hist. 39 D.
Astrol., οἰ. σχηματίζεσθαι, of a planet, to be in its domicile, Vett.Val. 58.27, al.

ion. οἰκήϊος, auch 2 Endgn,
1) häuslich, zum Hause, zur Familie gehörig, verwandt ; σταθμοῖς ἐν οἰκείοισι, Aesch. Prom. 396 ; χεῖρας κρεῶν πλήθοντες οἰκείας βορᾶς, Ag. 1193, = τῶν οἰκείων, der Verwandten ; οἰκεῖα πάθη, Soph. Aj. 253 ; οἰκείας εἰς ἄτας ἐμπίπτεις, El. 208 ; πένθος οἰκεῖον, um den Sohn, Ant. 1234 ; οἰκεία χθών, das Vaterland, 1188 ; ἄνδρα οἰκήϊον, einen Verwandten, Her. 1.108 ; den συγγενεῖς entsprechend, 3.119 ; τετελεύτηκε ὑπὸ τῶν ἑωυτοῦ οἰκηϊωτάτων, von den nächsten Verwandten, 3.65, 5.5 ; κατὰ τὸ οἰκεῖον, nach der Verwandtschaft, Thuc. 1.9 ; τινί, Plat. oft, der es mit φίλος vrbdt, u. Euthyphr. 4b εἴτε ἀλλότριος εἴτε οἰκεῖος gegenüberstellt, wie Rep. V.463b ; τὸ μὲν οἰκεῖον καὶ συγγενές, ib. 470b ; καὶ γνώριμοι, II.376b ; οὓς ἂν ἡγήσαιτο οἰκειοτάτους τε καὶ ἑταιροτάτους, Phaed. 89d ; ὁ τούτων οἰκεῖος u. ἡμῖν οἰ. κειότατος ἦν Isae. 1.28, s. auch zu Ende ; – befreundet, οὐδὲν οἰκεῖον, πάντα δὲ ἡγοῦνται πολέμια, Pol. 4.3.1, öfter.
2) in Beziehung auf den Besitz, eigen, eigentümlich ; τὸ οἰκεῖον πιέζει πάνθ' ὅμως, Pind. N. 1.53 ; παρ' οἰκείαις ἀρούραις, Ol. 12.21, οἰκεῖον ἢ 'ξ ἄλλου τινός, Soph. O.R. 1162, πότερα πατρῴας ἢ πρὸς οἰκείας χερὸς ὄλωλεν, oder von eigener Hand, Ant. 1161 ; οὐ τὰ τῶν Ἰώνων πάθεα, ἀλλὰ τὰ οἰκήϊα, Her. 1.153 ; ὡς οἰκείας αὐτῷ ταύτης οὔσης τῆς ἐπιστήμης, Plat. Polit. 266e ; τὴν οἰκείαν λιπόντες φύσιν, Soph. 264e ; τῶν οἰκείων χρημάτων ἐπιμελούμενοι, Legg. IX.627d ; Ggstz τὰ τῆς πόλεως, Apol. 23b ; νομίσῃ τε μηδεὶς ἀλλοτρίας γῆς πέρι οἰκεῖον κίνδυνον ἕξειν, Thuc. 3.13 ; auch im Ggstz von κοινός u. πολιτικός, den Privatmann betreffend, Her. 1.45, 5.47, Thuc. u. A.; οὐδὲν ἐμοὶ πρὸς τούτους οἰκεῖον οὐδὲ κοινὸν γέγονεν, Dem. 19.236 ; πρὸς τοὺς οἰκείους πολέμους οἰκείᾳ χρῆσθαι δυνάμει, 13.7.
3) wozu geeignet, geschickt ; οὔτε οἶδε καλὸν οὐδὲν οὐδ' οἰκήϊον, Her. 3.81, noch was sich schickt ; vgl. Plut. Symp. 8.4.3, τοὺς ῥήτορας ἐάσομεν περαίνειν τὸ οἰκεῖον, das ihnen Eigentümliche, ihre Pflicht ; οἰκείαν τιμὴν τῷ ἡβῶντι, Plat. Rep. V.468d ; οἰκειοτάτη γοῦν διάλεκτος αὕτη αὐτοῖς, Theaet. 183b ; λόγους οἰκείους καὶ ἀναγκαίους τῇ γραφῇ ποιεῖν, Dem. 18.59 ; adv., εἰ μέλλει οἰκείως λέγεσθαι, Plat. Rep. III.397c ; οἰκειότερος καιρός, passendere Gelegenheit, Pol. 3.8.9 ; auch πρός τι, 5.105.1 ; geneigt wozu, λίαν οἰκείους ὄντας τῶν τοιούτων ἐγχειρημάτων, 4.57.4 ; πάντα ἦν οἰκεῖα τῆς μεταβολῆς, 14.9.5, oft ; dah. οἰκείως διακεῖσθαι πρός τι, zu Etwas geneigt sein, 13.1.2, wie οἰκειότατα ἔχειν πρός τι, 5.106.4 ; aber οἰκειότατα χρῆσθαί τινι ist = sehr vertraut mit Einem umgehen, Isae. 6.1 ; u. so οἰκείως ἔχειν πρός τινα, in freundschaftlichem Verhältnisse zu Einem stehen, Thuc. 6.57, wie Xen. Mem. 2.7.9 vrbdt φιλικώτερον καὶ οἰκειότερον ἀλλήλοις ἕξετε ; – οἰκειοτέρως ἔχειν, Ath. V.177e.

οἰκεῖος, -α, -ον
(< οἶκος), [in LXX for דּוֹד, שְׁאֵר, etc.; in Isa.58:7, οἰ. τοῦ σπέρματος for בָּשָׂר ;]
in or of the house (opp. to ξένος, ἀλλότριος);
__(a) of things; τὰ οἰ., household affairs or goods;
__(b) of persons, of the same family or kin; as subst., οἱ οἰ., kinsmen: 1Ti.5:8; with genitive of person(s), of the family of: metaph., τ. θεον, Eph.2:19; τ. πίστεως (Lft., in l), Gal.6:10.†
SYN,: συγγενής, ἴδιος (see Cremer, 446; Deiss., BS, 123)
(AS)