GRC

ξηραίνω

download
JSON

Bailly

(f. ανῶ [ᾰ], ao. ἐξήρανα [ρᾱ], pf. inus. ; pass. fut. ξηρανθήσομαι, ao. ἐξηράνθην, pf. ἐξήρασμαι, postér. ἐξήραμμαι) sécher, dessécher, XÉN. An. 3, 2, 15, etc. ; EUR. Cycl. 575, etc. ; d’où, au pass., se dessécher, être desséché, IL. 21, 345 ; PLAT. Tim. 88 d, etc.

Ao. ion. inf. ξηρῆναι, HPC. 1168 f ; ARÉT. p. 120, 16. Moy. fut. au sens pass. ξηρανοῦμαι, HPC. 6, 236 Littré ; ARSTT. Meteor. 2, 3, 5 et 6 ; pf. part. ἐξηρασμένος, HDT. 1, 186 ; 7, 109 ; ἐξηραμμένος, TH. C.P. 5, 14, 6 ; ATH. 80 d ; GAL. 13, 55.

Étym. ξηρός.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

fut. -ᾰνῶ E. Cyc. 575; aor. ἐξήρᾱνα Th. 1.109, Hp. Epid. 2.3.2, but ἐξήρηνα Id. Hum. 1, Mul. 2.112, Aret. CD 1.3 ; — Pass., fut. ξηρανθήσομαι Gal. 1.516, etc., but Med. ξηρανοῦμαι in same sense, Hp. Aff. 25, Arist. Mete. 356b25 ; aor. ἐξηράνθην Il. 21.345, Hp. Epid. 5.30, Pl. Phlb. 31e ; pf. ἐξήρασμαι Hp. Vict. 2.66, Loc. Hom. 29, Antiph. 217.13 ; ἐξήραμμαι Thphr. CP 5.14.6, Ev. Marc. 3.1, POxy. 1188.19 (i AD), Sch. Ar. Pl. 1082 ; inf. ἀπεξηράνθαι Hp. Mul. 1.17 ; part. ἐξηραμένος only late, Sch. Porph. Abst. 2.6 ; (< ξηρός) :
parch, dry up, ξηρανεῖ σ’ ὁ Βάκχιος E. l.c. ; of the sun, X. Mem. 4.3.8, etc. ; τὸ σῶμα πρὸς ἀέρα ξ. Jul. Or. 6.203b ; make costive, τὴν κοιλίην Hp. Aph. 3.17, cf. 2.20 (Pass.); — Pass., to be or become dry, parched, ἐξηράνθη πεδίον Il. l.c., cf. Pl. Ti. 88d, etc. ; to be withered, ἐξηράνθη ἡ συκῆ Ev. Matt. 21.19, cf. Demetr.Lac. Herc. 1012.12, POxy. l.c. drain dry, ξηράνας τὴν διώρυχα Th. 1.109. metaph, κακουχεῖ αὑτὸν καὶ ξ. Teles p. 34 H. Pass., of a paralytic, Ev. Marc. 9.18.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ξηρανῶ, perf. pass. ἐξήρασμαι, s. ἀποξ., u. ἐξήραμμαι, Schol. Ar. Plut. 1082, ἐξήρᾱμαι scheint schlerhaft, Schaefer Schol. Ap.Rh. 3.276 u. Lobeck Phryn. 502 ; trocknen, dörren, πᾶν δ' ἐξηράνθη πεδίον, Il. 21.345, es wurde trocken ; ξηρανεῖ σ' ὁ Βάκχιος, Eur. Cycl. 572 ; ξηράνας τὴν διώρυχα, Thuc. 1.109 ; ξηραινόμενον, im Ggstz zum ὑγραινόμενον, Plat. Tim. 88d ; τὸ ξηρανθέν, Phil. 31e ; Gegens. von ἁδρύνω bei Früchten, Xen. Mem. 4.3.8 ; Theophr. u. Sp.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)

TBESG

ξηραίνω
(< ξηρός), [in LXX chiefly for יָבֵשׁ ;]
to dry up, parch, wither. with accusative, τ. χόρτον, Jas.1:11; pass., to become or be dry or withered. of plants, Mat.13:6 21:19-20, Mrk.4:6 11:20-21, Luk.8:6, Jhn.15:6, 1Pe.1:24; of ripened crops, Rev.14:15; of liquids, Mrk.5:20, Rev.16:12; of members of the body, to waste away, Mrk.3:1 (cf. 3Ki.13:4) Mrk.9:18.†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars
memory