att. νύττω (f. νύξω, ao. ἔνυξα, pf. inus. ; pass. ao.1 ἐνύχθην, ao.2 ἐνύγην, pf. νένυγμαι) :
      1 piquer, d’où frapper : τινὰ ξίφεσίν τε καὶ ἔγχεσιν, IL. 13, 147 ; 15, 278, qqn avec les glaives et les lances ; cf. IL. 11, 252 ; 12, 395, etc. ;
      2 frapper, heurter : ἀσπίδα χείρεσσι, IL. 16, 704, un bouclier de ses mains ; ἀγκῶνί τινα, OD. 14, 485, pousser qqn du coude ; particul. pousser qqn (du coude ou autrement) pour l’avertir, PLUT. M. 79 e ; THCR. Idyl. 21, 50, etc. ; fig. γνωμιδίῳ γνώμην, AR. Nub. 321, riposter à une sentence par une autre.

➳ Impf. 3 sg. poét. νύσσεν, A.RH. 3, 1323. Ao. 3 sg. poét. νύξε, IL. 11, 252 ; 12, 395, etc. ao.2 pass. ἐνύγην [ῠ] NAZ. Christ. pat. 1083.

Étym. inconnue.

Att. νύττω, Pass., pf. νένυγμαι Gal. 10.221 ; aor.1 ἐνύχθην D.L. 2.109, Gal. 10.390 ; aor.2 ἐνύγην [υ], 3 sg. opt. νυγείη ib. 401 ; part. νυγείς Chrysipp. Stoic. 2.233, Gal. 13.565, App.Anth. 3.129.6 (D.L.) : — touch with a sharp point, prick, stab, pierce, ἔγχεϊ νύξε Il. 5.579 ; χείρεσσι… ἀσπίδα νύσσων 16.704 ; χθόνα… ἵπποι νύσσοντες χηλῇσι dinting the earth with their hoofs, Hes. Sc. 62 ; ἀγκῶνι νύξας having nudged him with the elbow, Od. 14.485, cf. Theoc. 21.50, Plu. 2.79e, etc. ; γνωμιδίῳ γνώμην ν.
prick it (and see what is in it), Ar. Nu. 321 ; γέονταν. ΄beard the lion in his den΄, Diogenian. 1.52. metaph, sting, Phld. Lib. p. 64O. ; νύξας ὁ λόγος Luc. Herm. 71, cf. Porph. Abst. 1.49.
impinge upon, esp. of sense-impressions, Plot. 4.5.1, 6.6.12 ; — Pass., Chrysipp. l.c., Alex.Aphr. de An. 130.15. Pass., of the νεῦρα, suffer lesion (νύγμα I.2), Gal. ll.cc.

att. νύττω, stoßen, stechen, durchbohren ; ξίφεσι, ἔγχεσι u. ä., Il., oft auch schlagen ; χείρεσσι – ἀσπίδα, 16.704 ; χθόνα νύσσειν χηλῇσι, von Pferden, den Boden mit den Hufen schlagen, Hes. Sc. 62 ; ἀγκῶνι νύσσειν, mit dem Ellenbogen anstoßen, um Einen aus dem Schlafe zu wecken od. ihn aufmerksam zu machen, Od. 14.485 ; νύττουσι καὶ φλῶσι τἀντικνήμια, Ar. Plut. 784 ; übertr., γνώμην γνωμιδίῳ, Nub. 320 ; auch in späterer Prosa, ἔνυξαν τὴν χεῖρα, Luc. epist. Saturn. 38, νύξας ὁ λόγος, Hermot. 71 ; Plut. Cleom.37 ; νυσσόμενος τὸ πλεῦρον, Agath. 69 (XI.382); – λέοντα νύσσεις, sprichwörtlich, wie ξυρᾷς, von gefährlichem Unternehmen, Diog. 1.52.

νύσσω
(Att.. -ττω), [in LXX: Sir.22:19, 3Ma.5:14 * ;]
to pierce: τ. πλευρὰν λόγχῃ, Jhn.19:34, [Mat.27:49], WH.†
(AS)