ου (ὁ) :
   I retour, OD. 1, 13, 326, etc. ; ESCHL. Pers. 8 ; EUR. I.A. 298, etc. ; avec le gén. du lieu dans lequel on revient, OD. 23, 68 ; ORPH. Arg. 144 ; avec ἐπί et l’acc. EUR. I.A. 1261 ; avec πρός et l’acc. EUR. I.A. 965, etc. ; οἱ Νόστοι, ATH. 466 c, etc. les Retours, titre de poèmes épiques sur le retour des héros grecs après la prise de Troie ; p. ext. :
      1 action d’arriver dans un pays, OD. 5, 344 ;
      2 chemin, sortie (pour aller chercher sa nourriture) SOPH. Ph. 43 ;
   II image d’une divinité qu’on plaçait auprès des meules pour les protéger, TRYPH. (ATH. 618 c).

Étym. νέομαι.

ὁ, (νέομαι) return home, Hom., esp. in Od., νόστοιο τέλος γλυκεροῖο 22.323 ; ν. μελιηδέα 11.100, al. ; freq. c. gen. pers., Ἀχαιῶν ν. 1.326, al. ; c. gen. objecti, ὤλεσε… νόστον Ἀχαιΐδος lost his chance of returning to Greece, 23.68 ; γῆς πατρῴας ν. E. IT 1066 ; ἐπ’ εὐρέα νῶτα θαλάσσης Od. 3.142 ; ν. ἐς δόμους S. OC 1409 ; in pl., νόστοι ἐκ πολέμων A. Pers. 861 (lyr.); ὤμοι ἐμῶν ν. S. Aj. 900 (lyr.); οἰκτρὰ νόστοις αὐδά Id. El. 193 (lyr.) ; generally, return, νῆας ἔπι Il. 10.509. generally, travel, journey, ἐπιμαίεο νόστου γαίης Φαιήκων to the land of the P., Od. 5.344 ; ἐπὶ φορβῆς ν.
journey after (i.e. in search of) food, S. Ph. 43 ; ν. πρὸς Ἴλιον, Ἰλίου πύργους ἔπι, E. IA 966, 1261. as pr. n. Νόστοι, the homeward journeys of the Greek heroes after the taking of Troy, title of Cyclic Epic, Paus. 10.28.7, etc. ; of a work by Anticlides, Ath. 11.466c.
yield or produce of grain when ground, Trypho ap. Ath. 14.618d ; = γεῦσις, Gloss., cf. Hsch.

ὁ (verwandt mit νέομαι), Rückkehr, bes. in die Heimat, die Heimkehr ; oft Hom., bes. in der Od.; νόστον μετὰ φρεσὶ βάλλεσθαι, Il. 9.434 ; Ἀχαιοῖσιν ὑπέρμορα νόστος ἐτύχθη, 2.155 ; Ἀχαιῶν νόστον ἄειδε, Od. 1.326 (so ist Νόστοι der gemeinsame Titel mehrerer alter epischer Gesänge, welche die Rückfahrten der griechischen Helden von Troja erzählten, wie die Odyssee selbst solch ein νόστος des Odysseus ist, vgl. Proclus chrestom.; Ath. XI.466c zitiert Ἀντικλείδης ὁ Ἀθηναῖος ἐν τῷ ἑκκαιδεκάτῳ Νόστων); οὐδὲ νέεσθαι οἴκαδ' ὅπη οἱ νόστος, 18.241 ; νόστου μιμνήσκεσθαι, 3.142 u. öfter ; auch νόστος γαίης Φαιήκων, Rückkehr zum Lande der Phäaken, 5.344, vgl. 23.68, wie γῆς πατρῴας, Eur. I.T. 1065 ; νόστον οἴκοιο, Orph. Arg. 144 ; gewöhnlich ἐπί, Il. 10.509, Od. 3.142 ; πόμπιμον νόστου τέλος, Pind. N. 3.24 ; γλυκὺν νόστον ἐρυσσάμενοι, 9.23 ; auch γεφύρωσε νόστον, I. 7.51, u. öfter, auch für Reise, Fahrt übh.; νόστοι ἐκ πολέμων, Aesch. Pers. 846 ; Ag. 786, 962 ; νόστου σωτῆρας ἱκέσθαι, Soph. Phil. 1457 ; ἐς δόμους, O.C. 1411 ; aber ἢ πὶ φορβῆς νόστον ἐξελήλυθεν, Phil. 43, = er ist ausgegangen auf Nahrung ; oft bei Eur., auch νόστον τὸν εἰς Ἴλιον περᾶν, Rhes. 427. – Weil bei Hom. der νόστος als etwas so Süßes erscheint, γλυκερός, μελιηδής, haben spätere Grammatiker dem Worte auch die Bedeutung »Süßigkeit«, »Annehmlichkeit« beigelegt (s. νόστιμος), Hesych. ἡ ἀνάδυσις τῆς γεύσεως, Suid. γλυκαομὸς ἐπὶ τῶν ἐδεσμάτων.