(seul. ao. ἐνώτισα [ῐ]) :
      1 tourner en arrière (propr. de manière à montrer le dos) : δράμημα, SOPH. O.R. 193, rebrousser chemin en courant, s’enfuir (propr. tourner sa course en arrière) ; d’où intr. s’enfuir, EUR. Andr. 1142 ;
      2 couvrir le dos, d’où couvrir, revêtir : τινά, EUR. Ph. 654, qqn ;
      3 aller sur le dos de, fig. acc. ESCHL. Ag. 286.

Étym. νῶτος.

only in aor. exc. in compd. ἀπο-, turn one΄s back, οἱ δὲ… πρὸς φυγὴν ἐνώτισαν turned their backs and fled, E. Andr. 1141 ; c. acc. cogn., παλίσσυτον δράμημα νωτίσαι S. OT 193 ; abs., νωτίσας θυέτω IPE 2.342 (Phanagoria).
cover the back of, βρέφος E. Ph. 654 (lyr.).
skim the surface of, πόντον νωτίσαι A. Ag. 286. Med., νωτίσασθαι carry on the back, Hsch.

1) den Rücken wenden, machen, daß Einer den Rücken zukehrt, d.i. in die Flucht schlagen, VLL ; u. sc. ἑαυτόν, den Rücken wenden, fliehen, πρὸς φυγὴν ἐνώτισαν, Eur. Andr. 1142 ; vgl. Soph. O.R. 193, Ἀρεα παλίσσυτον δράμημα νωτίσαι πάτρας ἄπουρον, d.i. Ares flieht, er wendet rückwärts den Lauf.
2) den Rücken bedecken ; ὥστε πόντον νωτίσαι, so daß die Flamme den Rücken des Meeres bedeckt, über den Rücken des Meeres hinleuchtet, Aesch. Ag. 277 ; ὃν ἔρνεσι κατασκίοισιν ἐνώτισε, Eur. Phoen. 657.