(f. άξω, ao. ἐνύστασα et ἐνύσταξα, pf. inus.) laisser tomber sa tête, d’où :
      1 s’assoupir, s’endormir, HPC. 1215 e ; AR. Av. 638 ; XÉN. Cyr. 8, 3, 43 ; PLAT. Ap. 31 a ; fig. être nonchalant, mou, négligent, PLAT. Rsp. 405 c, Ion 532 c, etc. ; PLUT. M. 518 a ; ἔν τινι, PLUT. M. 675 b, en qqe ch. ou pour qqe ch. ;
      2 baisser la tête en signe de tristesse, ANTH. 12, 135.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *snud-, somnoler.

fut. -άξω LXX Is. 5.27 ; aor. ἐνύσταξα Thphr. Char. 7.8, LXX 2 Ki. 4.6, al. ; ἐνύστασα Dionys.Com. 2.43, AP 12.135 (Asclep.) ; — mostly pres., to be half asleep, doze, νυστάζοντα οὐδένα ἂν ἴδοις X. Cyr. 8.3.43 ; ὥσπερ οἱ νυστάζοντες ἐγειρόμενοι Pl. Ap. 31a ; ὀφθαλμοὶ πλέοντες ὥσπερ τῶν νυσταζόντων Hp. Epid. 7.17 ; οὐχὶ νυστάζειν ἔτι ὥρα ἐστίν Ar. Av. 639, cf. Xenarch. 2.1, Com.Adesp. 185 ; νυστάζοντος δικαστοῦ Pl. R. 405c ; metaph, ν. τε καὶ ἀπορεῖ Id. Ion 533a ; τὸν νυστάζοντα καὶ ἀμαθῆ φύσει Id. Lg. 747b ; ἔν τινι in a thing, Plu. 2.675b.
hang the head, ἐδάκρυσεν καὶ ἐνύστασε AP l.c. (Cf. Lith. snústi (stem snúd-) ΄grow drowsy΄.)

nicken ; bes. im Schlafe, schlafen, Ar. Av. 638 ; ὥσπερ οἱ νυστάζοντες ἐγειρόμενοι, Plat. Apol. 31a ; auch übertr., nicht Acht geben, schläfrig, nachlässig sein, μηδὲν δεῖσθαι νυστάζοντος δικαστοῦ, Rep. III.405c ; τὸν νυστάζοντα καὶ ἀμαθῆ φύσει, Legg. V.747b ; Sp., wie Plut., χρὴ πολυμαθοῦς καὶ οὐ νυστάζοντος ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς πράγμασιν ἀνδρός, Conv. 5.2.

νυστάζω
(cf. νεύω), [in LXX for נוּם, etc ;]
to nod in sleep, fall asleep: Mat.25:5. Metaph., of negligence or delay, ἡ ἀπώλεια αὐτῶν οὐ νυστάζει (cf. Psa.121:4, Isa.5:27) : 2Pe.2:3.†
(AS)