1 épouser une jeune fille, acc. PD. N. 3, 54 ; EUR. I.A. 461, etc. ; abs. EUR. Alc. 414, Med. 625 ; au pass. être prise en mariage, EUR. I.T. 365, Ion 1371, etc. ; d’où s’unir à un époux, EUR. Andr. 403 ;
      2 donner une jeune fille en mariage : τινί, EUR. I.A. 687, 685, à qqn
Moy. :
      1 c. à l’act. 1, EUR. El. 1340 ;
      2 c. à l’act. 2, EUR. Hipp. 561.

Étym. νύμφη.

give in marriage to one, betroth, Pi. N. 3.56, E. Alc. 317, IA 461, 885 (troch.); — in Med., νυμφευομένη, epith. of Hera, Paus. 9.2.7.
marry, of the woman, c. dat., S. Ant. 654, 816 (lyr.) ; of the man, c. acc., E. Med. 625, Ion 819, Isoc. 10.59 ; ν. λέχη Eub. 67.1 ; abs., of both parties, νυμφεύετ΄, εὖ πράσσοιτε E. Med. 313. Pass., with fut. Med. νυμφεύσομαι Id. Tr. 1139, Supp. 455 (but aor. Med. in act. sense, ἐνυμφευσάμην Id. Hipp. 561 (lyr.)) ; aor. Pass. ἐνυμφεύθην Id. Med. 1336, Ion 1371 : — to be given in marriage, marry, of the woman, E. ll. cc. ; νυμφεύεσθαι νυμφεύματα Id. IT 364 ; νυμφεύεσθαί τινι to be wedded to a man, Id. Andr. 403 ; παρά τινι Id. Med. 1336 ; ν. ἔκ τινος to be wedded by him, Id. Ba. 28 ; metaph, ψυχῶν εἰς γένεσιν νυμφευομένων Porph. Antr. 19. Med., of the man, take to wife, νυμφεύου δέμας Ἠλέκτρας E. El. 1340 (anap.).

verloben, zur Braut geben, vermählen ; νύμφευσε Νηρέος θύγατρα, Pind. N. 3.54 ; Eur. Alc. 318 ; in sp. Prosa, Luc. astrol. 16 ; – auch vom Mädchen, sich einem Manne vermählen, μέθες τὴν παῖδα ἐν ᾍδου νυμφεύειν τινί, Soph. Ant. 650 ; Ἀχέροντι νυμφεύσω, 810 ; Eur. Med. 314, Andr. 404 ; pass., νυμφευθεῖσα παρ' ἀνδρὶ τῷδε, Med. 1336, wie ἔκ τινος, Bacch. 28 ; vom Manne, heiraten, ᾍδης νιν νυμφεύσει, I.A. 451, vgl. Ion 819 ; so auch im med., νυμφεύου δέμας Ἠλέκτρας, El. 1340.