(f. ίσω, att. ιῶ, ao. ἐνόσφισα, pf. inus.) :
Act. éloigner, d’où :
      1 propr. éloigner, séparer ; ἐκ δόμων τινά, EUR. Hel. 641, éloigner qqn d’une demeure ; τινὰ ἀπό τινος, LYC. 1331 ; τινά τινος, A.RH. 2, 793, éloigner qqn de qqn ; τί τινος, DP. 25, séparer une chose d’une autre ; τινὰ βίου, SOPH. Ph. 1427, écarter qqn de la vie, le tuer ; d’où abs. se défaire de qqn, le tuer, ESCHL. Ch. 438, 489, Eum. 211 ;
      2 détourner, soustraire, dérober, voler : τί τινα, PD. N. 6, 106, qqe ch. à qqn ; τινά τινος, ESCHL. Ch. 620 ; EUR. Alc. 43, etc. dépouiller qqn de qqe ch. ;

Moy. νοσφίζομαι (ao. ἐνοσφισάμην, et ἐνοσφίσθην) :
   I intr.
      1 s’éloigner, s’écarter, aller à l’écart, OD. 11, 73, 425 ; avec le gén. OD. 23, 98 ;
      2 fig. en parl. de sentiments, s’écarter de, s’éloigner de (dans son cœur) : νοσφιζοίμεθα μᾶλλον, IL. 2, 81 ; 24, 222, nous nous éloignerions de lui plutôt (que de le croire) ;
   II tr.
      1 se séparer de, abandonner, laisser, avec l’acc. OD. 4, 263 ; SOPH. O.R. 693 ; d’ordin. en parl. du lieu (une demeure, etc.) OD. 19, 339, 579, etc. ; l’assemblée, HH. Cer. 92 ; une ville, sa patrie, A.RH. 1, 187 ; 4, 362 ; ὅρκον ἐνοσφίσθης, ARCHIL. 81, tu t’es éloigné de ton serment, tu l’as rompu ;
      2 mettre de côté pour soi, détourner à son profit, soustraire, XÉN. Cyr. 4, 2, 19 ; avec ἀπό et le gén. NT. Ap. 5, 2 ; avec ἐκ et le gén. ATH. 234 a ;
      3 rejeter, acc. DP. 684 ; τινα ἐκ βιότοιο, Q. SM. 13, 28, dépouiller qqn de la vie, lui ôter la vie.

➳ Moy. fut. épq. νοσφίσσομαι, A.RH. 4, 1108 ; ao. épq. νοσφισάμην, OD. 11, 425 ; 19, 339 et νοσφισσάμην, OD. 4, 263.

Étym. νόσφι.

Att. fut. νοσφιῶ S. Ph. 1427, E. Alc. 43 ; aor.1 ἐνόσφισα Pi. N. 6.62, etc. ; — Med., fut. νοσφίσομαι IG 12(7).515.93 (Amorgos, ii BC) ; Ep. νοσφίσσομαι A.R. 4.1108 ; aor. ἐνοσφισάμην, Ep. νοσφισάμην, νοσφισσάμην (v. infr.) ; pf. νενόσφισμαι PCair. Zen. 484.4 (iii BC), Str. 2.3.4, Plu. Luc. 37 ; — Pass., aor. ἐνοσφίσθην Od. 11.73, etc. ; Hom. only Med. and Pass., turn away, shrink back, νοσφισθείς ibid., Thgn. 94 ; νοσφίσατ’ Od. 11.425 ; metaph, ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον Il. 2.81, 24.222. c. gen., turn away from, τίφθ’ οὕτω πατρὸς νοσφίζεαι ; Od. 23.98. c. acc., forsake, abandon, παῖδά τ’ ἐμὴν νοσφισσαμένην θάλαμόν τε πόσιν τε 4.263 ; elsewh. in Hom. of places, Κρήτης ὄρεα νιφόεντα νοσφισάμην ib. 19.339 ; νοσφισσαμένη τόδε δῶμα ib. 579, 21.77, 104 ; νοσφισθεῖσα θεῶν ἀγορήν h.Cer. 92 ; ὅρκον ἐνοσφίσθης Archil. 96 ; εἴ σε νοσφίζομαι if I forsake thee, S. OT 693 (lyr.). after Hom. (ἀπονοσφίσσειεν first in h.Cer. 158) in Act., set apart, separate, remove, τινὰ ἐκ δόμων E. Hel. 641 (lyr.) ; βρέφος ματέρος ἀποπρό Id. IA 1286 (lyr.) ; τινὰ ἀπό τινος Lyc. 1331 ; τινα A.R. 2.793 ; metaph, ν. τινὰ βίου separate him from life, i.e.
kill him, S. Ph. 1427 ; τῷ νύ μ’… ἐκ βιότοιο νοσφίσατ’ (imper.) ἐσσυμένως Q.S. 13.282 ; ν. τινά alone, A. Ch. 438 (lyr.), Eu. 211 ; ν. τινὰ ἐρωμανίης AP 5.292 (Paul. Sil.).
deprive, rob, τινά τι one of a thing, Pi. N. 6.62 ; also ν. τινά τινος A. Ch. 620 (lyr.), E. Alc. 43 ; τοὺς θανόντας νοσφίσας ὧν χρῆν λαχεῖν Id. Supp. 539 ; γέροντ’ ἄπαιδα νοσφίσας, i.e. ὥστε ἄπαιδα εἶναι, Id. Andr. 1207 (lyr.). Med., put aside for oneself, appropriate, purloin, νοσφίσασθαι ὁπόσα ἂν βουλώμεθα X. Cyr. 4.2.42, cf. SIG 993.21 (Calauria, iii BC), Plb. 10.16.6, Ἑλληνικά 1.18 (Gytheum, i AD) ; in pf. Pass., νενοσφισμένος πολλά Str. l.c., cf. Plu. l.c. ; ν. ἀπὸ τῶν ἀμφιτάπων, ἀπὸ τοῦ ἀναθέματος, ἀπὸ τῆς τιμῆς, appropriate part of…, PCair. Zen. l.c., LXX Jo. 7.1, Act. Ap. 5.2 ; ἐκ τοῦ χρήματος Ath. 6.234a ; abs., PPetr. 3 p. 162 (iii BC), Ep. Tit. 2.10. Med. in act. sense, deprive, rob, σφ’ ἀδελφὸς χρημάτων νοσφίζεται E. Supp. 153, cf. A.R. 4.1108. in later poets, remove, τοὺς… ἀπὸ Ξάνθοιο… πνοιαὶ νοσφίσσαντο D.P. 684 ; νοσφίσατ’ ἐκ θυμοῖο καὶ ἡδέος ἐκ βιότοιο Q.S. 10.79. — Rare in Att. Prose.

entfernen, trennen, ἐνόσφισάν μ' Ἡρακλῆος, Ap.Rh. 2.739 ; – entwenden, rauben, τινά, Pind. N. 6.64 ; ἐκ δόμων ἐνόσφισαν θεοί σε, Eur. Hel. 647 ; τινά τινος, Einen einer Sache berauben, Νῖσον ἀθανάτας τριχὸς νοσφίσασα, Aesch. Ch. 620 ; Πάριν νοσφιεῖς βίου, Soph. Phil. 1413 ; Eur. Alc. 44, Suppl. 539 ; – bei Seite schaffen, aus dem Wege räumen, töten, Aesch. Ch. 432, Eum. 202. – Med. u. pass. νοσφίζομαι, sich entfernen, bei Seite gehen, Od. 11.73, 425 ; τινός, von Einem, τίφθ' οὕτω πατρὸς νοσφίζεαι, 23.98 ; – verlassen, im Stich lassen, τινά, παῖδα νοσφισσαμένη, Od. 4.263, öfter ; δῶμα, ὄρεα, 19.339, 579, 21.77, 104 ; ἀγορήν, H.h. Cer. 92 ; auch übertr. auf die Gesinnung, sich von Einem abwenden, νοσφιζοίμεθα μᾶλλον, Il. 2.81 ; νοσφισθείς, Od. 11.73 ; H.h. Cer. 98 ; Jem. täuschen, Soph. O.R. 893 ; ὅρκον ἐνοσφίσθης, Archil. 82. – Med., für sich entwenden, νοσφίσασθαι ὁπόσα ἂν βουλώμεθα, Xen. Cyr. 4.2.19 ; Pol. 10.16.6 ; NT u. a.Sp.

νοσφίζω
(< νόσφι, apart, aside), [in LXX: Jos.7:1 (לָקַח), 2Ma.4:32 * ;]
__1. in Hom., as depon., to turn away (from), abandon.
__2. After Hom., in act., to set apart, remove. Mid., to set apart for oneself, peculate, purloin: absol., Tit.2:10 (for ex. in π., see MM, xvii); before ἀπό, Act.5:2-3.†
(AS)