νοστέω-ῶ (ao. ἐνόστησα, pf. νενόστηκα) :
      1 revenir, retourner : ν. ἐς πατρίδα γαῖαν, POÈT. (PLUT. M. 297 b) ; ou simpl. ν. γῆν, EUR. Hel. 891 (cf. SOPH. O.C. 1386 ; EUR. I.T. 534) revenir dans sa patrie ;
      2 p. ext. venir chez qqn en revenant dans sa patrie, OD. 4, 619 ; 15, 119 ;
      3 aller, partir : ν. πορείαν, PLAT. Ep. 335 c, faire un voyage ;

Moy. (ao. 3 sg. poét. νοστήσατο) revenir, Q. SM. 1, 269.

Étym. νόστος.

go or come home, return, ν. ἐς πατρίδα γαῖαν Od. 1.290, Epic. ap. Plu. 2.297b; ν. οἴκαδε, οἶκόνδε, ὅνδε δόμονδε, Il. 4.103, 5.687, Od. 1.83; c. acc., ν. Ἄργος, οἶκον, S. OC 1386, E. IT 534; pleon., ὀπίσω ν. Hdt. 3.26; ν. πάλιν Ar. Av. 1270; c. dat. modi, ν. κεινῇσι χερσί Hdt. 1.73; — Med., νοστήσατο πάτρην Q.S. 1.269. abs., return safe, Il. 10.247; return, ἢ εὖ ἦε κακῶς νοστήσομεν 2.253; κάλλιον ἂν… ἐνόστησ’ ἀντιπάλων Pi. N. 11.26, etc.
go or come, κεῖσε Od. 4.619; δεῦρο E. Hel. 474; γῆν τήνδε ib. 891; εἰς ἐκκλησίαν Ar. Ach. 29. c. acc. cogn., ὑπὸ γῆς νοστήσαντι πορείαν Pl. Ep. 335c. (cf. νόστος II, νόστιμος II) ἐνόστησε τὸ ὕδωρ the water became drinkable, Paus. 7.2.11.

zurückkehren, heimkehren, zur Heimat gelangen ; oft Hom., ἐς πατρίδα γαῖαν, auch οἴκαδε, οἶκόνδε, ὅνδε δόμονδε ; εἰ νόστησ' Ὀδυσεὺς καὶ ὑπότροπος ἵκετο δῶμα, Od. 20.332 ; ἢ εὖ ἠὲ κακῶς, Il. 2.253 ; καὶ ἐκ πυρὸς αἰθομένοιο νοστήσαιμεν, 10.246, d.i. glücklich davonkommen ; κάλλιον ἐνόστησε, Pind. N. 11.26 ; μήτε νοστῆσαί ποτε τὸ κοῖλον Ἄργος, nach Argos, Soph. O.C. 1388, wie οὔπω νενόστηκ' οἶκον, Eur. I.T. 534 ; πατρίδα, Hel. 1031 ; νοστήσαντά μιν εἰς τὰ οἰκία, Her. 1.122 ; ὀπίσω, 3.26 ; νοστεῖν πάλιν, Ar. Av. 1270 ; – aber εἰς ἐκκλησίαν νοστῶν ist = hingehend, Ach. 29, wie Plat. Ep. VII.335c πορείαν νοστεῖν gesagt ist ; einzeln so bei Sp. – Qu.Sm. 1.269 braucht auch das med. νοστήσατο. – Paus. 7.2.11 ὡς δ' ἐνόστησε τὸ ὕδωρ καὶ οὐκέτι ἦν θάλαττα, als es süß und trinkbar wurde. Vgl. νόστιμος u. νόστος am Ende.