ναυτιλία < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

ναυτιλία

Bailly

ας (ἡ) [τῐ]
1 transport par mer, navigation, PD. P. 4, 70 ; XÉN. Mem. 4, 2, 32 ; PLAT. Leg. 709 b, etc. ; au plur. PD. I. 3, 75 ; HDT. 1, 1, etc. ;
2 navire, ANTH. 7, 295.

➳ Ion. et épq. -ίη, OD. 8, 253 ; HÉS. O. 616 ; HDT. l. c. ; ANTH. 7, 295.

Étym. ναυτίλος.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

Ion. -ίη, ἡ, sailing, seamanship, Od. 8.253, Hes. Op. 618, Pl. R. 527d, al.
voyage, Hdt. 4.145, Hp. Aph. 4.14; and in pl., ναυτιλίῃσι μακρῇσι ἐπιθέσθαι Hdt. 1.1, cf. 163; ναυτιλίῃσι χρέεσθαι Id. 2.43, cf. Pi. N. 3.22, I. 4 (3).57.
ship, πολύσκαλμος ν. AP 7.295.4 (Leon.).

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ἡ, das Fahren zu Schiffe, die Seefahrt ; περιγιγνόμεθ' ἄλλων ναυτιλίῃ, so rühmen sich die Phäaken, Od. 8.253 ; Hes. O. 620, 644 ; ναυτιλίαισι πορθμὸν ἁμερώσαις, Pind. I. 3.75, vgl. N. 3.21 ; Her. 1.1, 163, 2.43, auch im plur.; Plat. Rep. VII.527d ; περί τε ναυτιλίαν καὶ κυβερνητικήν, Legg. IV.709b ; βλαβερά, Xen. Mem. 4.2.32 ; Plut.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)