ναρκάω-ῶ, être engourdi, IL. 8, 328 ; PLAT. Men. 80 b ; ARSTT. H.A. 9, 37 ; THCR. Idyl. 27, 50.

Étym. νάρκη.

fut. -ήσω LXX Da. 11.6 : — grow stiff or numb, χεὶρ νάρκησε Il. 8.328; τὴν ψυχὴν καὶ τὸ στόμα ναρκῶ Pl. Men. 80b; ψυχῆς ναρκώσης Democr. 290; τὸ ἡσυχάζον ναρκᾷ Epicur. Sent.Vat. 11; τὸ νεῦρον ὃ ἐνάρκησεν LXX Ge. 32.32 (33); χεὶρ νεναρκηκυῖα J. AJ 8.8.5; of the numbness caused by the fish νάρκη, Arist. HA 620b19, cf. Pl. Men. 84b; ναρκῶ, ναὶ τὸν Πᾶνα Theoc. 27.51.

starr, gelähmt werden, erstarren ; νάρκησε δὲ χεὶρ ἐπὶ καρπῷ, Il. 8.328, die Hand wurde gelähmt od. erstarrte, weil die Sehnen an der Handwurzel durchschnitten waren ; ναρκᾶν ποιεῖ, macht erstarren, Plat. Men. 80a ; ἔγωγε καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὸ στόμα ναρκῶ, ib.b ; so auch A.; ἔλαφος γυῖα ναρκήσας, Babr. 46.1 ; bei Ath. ist von dem Fische νάρκη gesagt ναρκᾶν καὶ ἀκινητίζειν ποιεῖ, VII.314c ; von der Wirkung der Kälte, ἡττωμένῳ τῷ θερμῷ τὸ πήγνυσθαι καὶ ναρκᾶν ἐπιγίγνεται, Plut. prim.frig. 6.

to grow stiff or numb , Lat. torpere, (Iliad by Homer)
from νάρκη (ML)