GRC
Bailly
'
ης (ἡ) [ῑ] 1 victoire, IL.
7, 312 ; 13, 609, etc. ; PD.
O. 8, 66 ; I. 2, 13, etc. ; SOPH.
Ant. 133 ; XÉN.
Cyr. 4, 1, 15, etc. ; au plur. EUR. (PLUT.
Nic. 17) ; AR.
Eq. 535 ; avec le gén. du vainqueur : ν. τῶν Ῥωμαίων, POL.
22, 1, 1, victoire des Romains ;
cf. XÉN.
Mem. 3, 4, 5 ; ou du vaincu : fig. ἡ τῶν ἡδονῶν νίκη, PLAT.
Leg. 840 c, la victoire sur les plaisirs ; εἴη δ' ἐπὶ νίκῃ, ESCHL.
Ch. 870, que ce soit pour la victoire ! que cela réussisse! ;
2 gain d’un procès, OD.
11, 545.
➳ Dor. νίκα, PD. ll. cc.
Étym. p.-ê. pré-grec.
'
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
Bailly
v. νίκημι.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ἡ, victory, ν. φαίνεται Μενελάου victory clearly belongs to M., Il. 3.457, cf. Alc. 80, etc. ; μάχης ν. Il. 7.26, 8.171; ν. πολέμου Pl. Lg. 641a, cf. c; ἡ ἐν τῷ πολέμῳ ν. ib. 647b; freq. of victory in the games, Ἰσθμία ν. Pi. I. 2.13; ν. παγκρατίου or ἀπὸ π., ib. 7 (6).22, 6 (5).60; c. gen. objecti, ν. ἀντιπάλων victory over…, Ar. Eq. 521; ἡ τῶν ἡδονῶν ν. Pl. Lg. 840c; c. gen. rei, τῶν πολεμικῶν ν. X. Mem. 3.4.5; ν. δοῦναί τινι Il. 16.845, etc. ; ν. καὶ κράτος S. El. 85; νίκην νικᾶν τινα, v. νικάω I. 1, II. 1b. later, generally, mastery, ascendancy, etc., in all relations, νίκην διασῴζεσθαι to keep the fruits of victory, X. Cyr. 4.2.26, cf. 4.1.15.
success in a lawsuit, Od. 11.544; in the concrete, damages, etc., recovered, Leg. Gort. 9.31. pr. n., Nike, the goddess of victory, Hes. Th. 384, cf. Pi. I. 2.26, etc. ; Νίκη Ἀθάνα Πολιάς S. Ph. 134, cf. E. Ion 457 (lyr.), 1529.
Astrol., name of sixth κλῆρος, Paul. Al. K. 3, Cat.Cod.Astr. 1.160.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
[ῑ], ἡ, der Sieg ; Hom. oft, der Sieg in der Schlacht, Il. 3.457, 4.13 u. sonst, auch νίκη μάχης, 7.26, 8.171 ; τινός, über Einen, Ar. Eq. 524 ; bei Hom. ist aber νίκη Μενελάου der Sieg, den Menelaus davonträgt ; im Rechtsstreit, εἵνεκα νίκης, τήν μιν ἐγὼ νίκησα δικαζόμενος, Od. 11.544. Bei Pind. oft Sieg in den Kampfspielen, ἀείδω Ἰσθμίαν ἵπποισι νίκαν, I. 2.13, φέρει νίκαν παγκρατίου, 6.22, τέσσαρας ἐξ ἀέθλων νίκας ἐκόμιξαν, N. 2.19 ; auch ἄραντο νίκας ἀπὸ παγκρατίου, I. 5.57, davontragen ; Tragg.; εἴη δὲ νίκη καὶ κράτη τοῖς ἄρσεσιν, Aesch. Suppl. 929 ; ταῦτα φέρει νίκην τ' ἐφ' ἡμῖν καὶ κράτος τῶν δρωμένων, Soph. El. 85 ; νίκην δὸς ἡμῖν, Eur. El. 675 ; νίκη πολέμου, Plat. Legg. I.641a, od. ἐν τῷ πολέμῳ, 647b ; μέχρι νίκης πολεμεῖν, Menex. 242d ; Ggstz ἧττα, Legg. I.638a u. öfter, wie Folgde. Bei Pol. 22.1.1 steht auch ἡ νίκη τῶν Ῥωμαίων ἡ πρὸς Ἀντίοχον.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
TBESG
νίκη, -ης, ἡ
[in LXX: 1Ch.29:11 (נֶצַח), freq. in 1-4 Mac ;]
victory: 1Jn.5:4.†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars