α, ον, nouveau, d’où :
A jeune :
   I en parl. de pers. particul. d’enfants, de jeunes garçons, IL. 13, 95 ; OD. 4, 665 ; PLAT. Leg. 890 a, etc. ; de jeunes filles, PD. P. 10, 92 ; 11, 40 ; de jeunes femmes, IL. 2, 232 ; OD. 11, 447 ; en gén. de jeunes hommes (jusque vers la 30^e année, XÉN. Mem. 1, 2, 35) OD. 2, 29 ; HÉS. Sc. 281 ; abs. οἱ νέοι, les jeunes, AR. Nub. 1059 ; ARSTT. Pol. 7, 16 ; p. opp. à γέρων, IL. 2, 789 ; 9, 36 ; OD. 16, 198 ; ARSTT. Rhet. 3, 2 ; à γεραίτερος, OD. 3, 24 ; à γεραιός, XÉN. Lac. 1, 7 ; à πρεσϐύτερος, PLUT. Lyc. 15 ; à παλαιός, IL. 14, 108 ; OD. 1, 395, etc. ; ISOCR. 79 d ; p. suite, mineur, THC. 1, 107 ; dans le même sens νεώτερος, THC. 3, 26 ; τὸ νέον = νεότης, SOPH. O.C. 1229 ; d’où inexpérience de la jeunesse, EUR. H.f. 75 ; collect. τὸ νέον ἅπαν, PLAT. Leg. 653 d, toute la jeunesse, tous ceux qui sont jeunes ; ἐκ νέου, PLAT. Gorg. 510 d ; ἐκ νέων, PLAT. Gorg. 483 e, depuis la jeunesse ; de même ἐκ νέων παίδων, PLAT. Leg. 887 d. • Cp. νεώτερος, plus jeune, IL. 21, 439 ; PLAT. Parm. 155 a, οἱ νεώτεροι, THC. 5, 50, les plus jeunes, les hommes de recrue ; plus jeune qu’il ne faudrait, trop jeune, OD. 21, 132. • Sup. νεώτατος, le plus jeune, IL. 7, 153 ; PLAT. Conv. 195 a ; en parl. d’animaux, XÉN. Cyn. 9, 8 ; en parl. de choses (plantes, IL. 21, 38 ; OD. 6, 163 ; TH. H.P. 1, 7, 1 ; vin, AR. fr. 916, etc.) ;
   II juvénile, qui convient au jeune homme, conforme ou propre à l’âge de la jeunesse, (concours, PD. O. 2, 78 ; hardiesse, ESCHL. Pers. 744, etc.) ; en mauv. part, qui a l’inexpérience, l’irréflexion de la jeunesse, PLAT. Phil. 13 d ; cf. PLAT. Gorg. 463 e ; joint à ἄφρων, PLAT. Rsp. 378 a, etc. ;
B neuf :
   I ν. θάλαμος, IL. 17, 36, chambre nouvelle ; cf. ESCHL. Sept. 740, Suppl. 712, etc. ; τὰ νέα εὐδοκιμεῖ, XÉN. Cyr. 1, 6, 38, le nouveau est recherché ; τί νεώτερον γέγονεν ; PLAT. Euthyphr. 3 a, qu’est-il arrivé de nouveau ? ἐκ νέης, HDT. 1, 60 ; 5, 116, de nouveau ; τῇ νέᾳ μηνός = νουμηνίᾳ, PLAT. Leg. 849 b ; ἔνη καὶ νέα (v. ἔνη) ;
   II p. suite : non ordinaire, inattendu, surprenant, extraordinaire, SOPH. Ph. 1229 ; PLAT. Pol. 294 c ; ἐδόκει τι νέον ἔσεσθαι, THC. 5, 50, on s’attendait à qqe événement extraordinaire, inattendu ; en ce sens au compar. νεώτερόν τι, HDT. 8, 21, événement imprévu, malheur : cf. HDT. 3, 62 ; PLAT. Prot. 310 b ; νεώτερα πρήγματα πρήσσειν, HDT. 5, 19, faire qqe ch. de nouveau, d’inattendu ; νεώτερόν τι ποιεῖν περί ou ἔς τινα, HDT. 5, 93 ; THC. 1, 132, prendre contre qqn une mesure extraordinaire ou rigoureuse ; νεώτερα βουλεύειν περί τινος, HDT. 1, 210, avoir un méchant dessein caché contre qqn ; en parl. des innovations, des troubles dans l’État : νεώτερόν τι ποιεῖν, HDT. 5, 35 ; 8, 142, exciter des troubles, faire une révolution (cf. lat. res novas moliri) ; cf. XÉN. Hell. 5, 2, 9, etc. ; adv. νέον, nouvellement, fraîchement, récemment, dernièrement, ne… que depuis peu, IL. 3, 394, etc. ; OD. 8, 289, etc. ; ESCHL. Pr. 35, 954 ; SOPH. El. 1070 ; avec l’article, τὸ νέον, HDT. 9, 26, récemment, p. opp. à τὸ παλαιόν.

• Cp. νεώτερος, IL. 15, 569 ; OD. 21, 132 ; HDT. 5, 19 ; THC. 5, 50, etc. ; • Sup. νεώτατος, IL. 7, 153 ; OD. 18, 31 ; ESCHL. Ch. 171, etc.

➳ Dans une inscr. att. fém. νεία, CIA. 2, 818, 30 (354 av. J.C.) ; v. Meisterh. p. 36, 1.

Étym. p. *νέϝος, de indo-europ. *neuo-, nouveau ; cf. lat. novus, sscr. náva-.

νέα, Ion. νέη, νέον ; Ion. νεῖος; [fem. νέας as monosyll., A. Th. 327 (lyr.); contr. fem. νῆ Xenoph. 42 (= Ar. Fr. 9), Eugaeon (?) 1]; young, youthful (of children, youths, and of men at least as old as 30, v. X. Mem. 1.2.35), ν. πάϊς Od. 4.665; κοῦροι ν. Il. 13.95; ν. ἀνήρ 23.589; alone, νέοι youths, 1.463, Hes. Sc. 281, etc. ; later mostly with Art., οἱ νέοι Ar. Nu. 1059, etc. ; prov., ὁ ν. ἔσται ν. ΄boys will be boys΄, Lib. Ep. 910.3; οἱ ν., corporately organized, SIG 831.8 (Pergam., ii AD), etc. ; opp. ἔφηβοι, παῖδες, ib. 589.38 (Magn. Mae., ii BC); opp. γέρων, ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες Il. 2.789, etc. ; ἢ ν. ἠὲ παλαιός 14.108, cf. Od. 1.395, etc. ; opp. γεραίτερος, 3.24; opp. προγενέστερος, 2.29; opp. γεραιός, X. Lac. 1.7; εὐθὺς ἐκ νέου ἐθίζειν from youth upwards, Pl. Grg. 510d, etc. ; ἐκ νέων παίδων Id. Lg. 887d; ἐκ νέων ἐθίζεσθαι Arist. EN 1103b24; ἐκ νέας (sc. ψυχῆς) Pl. R. 409a; τὸ ν., = νεότης, youth (in the abstract), S. OC 1229 (lyr.), E. Ion 545; also in concrete sense, τὸ ν. ἅπαν all young creatures, Pl. Lg. 653d; οὐ δύναται τὸ ν. ἡσυχάζειν Arist. Pol. 1340b29; σκιρτητικὸν τὸ ν. Corn. ND 20; also, of minors, νέου ὄντος ἔτι Th. 1.107; cf. νεώτερος. rarely of animals and plants, ὄρπηκες, ἔρνος, Il. 21.38, Od. 6.163; οἱ ν. τῶν νεβρῶν X. Cyn. 9.8.
suited to a youth, youthful, ἄεθλοι Pi. O. 2.43; ν. θράσος A. Pers. 744 (troch.); ν. φροντίς youthful spirits, E. Med. 48; νέαις ταῖς διανοίαις χρωμένους Lys. 24.16; of persons, ἄφρων νέος τε E. IA 489, cf. Pl. R. 378a; ν. τε καὶ ὀξύς Id. Grg. 463e (but διαφέρει οὐδὲν ν. τὴν ἡλικίαν ἢ τὸ ἦθος νεαρός Arist. EN 1095a6).
new, fresh, ν. θάλαμος Il. 17.36; ν. ἄλγος 6.462; νέῳ… κόλλοπι Od. 21.407 (this sense elsewh. in Hom. only in Adv. νέον, v. infr.); λίνον Alc. 15 (dub.); πόνοι… νέοι παλαιοῖσι συμμιγεῖς κακοῖς A. Th. 740 (lyr.), etc. ; οἶνος ν. Ar. Pax 916; ἐν τοῖς μουσικοῖς τὰ ν. [μέλη] εὐδοκιμεῖ X. Cyr. 1.6.38; ἡ ν. (sc. σελήνη) the new moon, esp. in phrase ἕνη καὶ νέα, v. ἕνος 2; but μηνὸς τῇ ν. (sc. ἡμέρᾳ) on the first day of the month, Pl. Lg. 849b; ν. ἦμαρ A.R. 4.1479; in this sense rarely of persons, ὁ ν. ταγὸς μακάρων A. Pr. 96 (anap.), cf. Ar. Pl. 960; οἱ ν. θεοί A. Eu. 721; cf. νεώτερος. of events, etc., new, with collat. notion of unexpected, strange, untoward, evil, τί ν. ; Id. Ag. 85 (anap.); προσδοκῶ τι γὰρ ν. E. Supp. 99; μῶν τι βουλεύῃ ν. ; S. Ph. 1229, cf. 554, E. Hipp. 794, Ba. 362. Th. 5.50. etc. ; ἀπροσδοκήτους καὶ ν. λόγους A. Supp. 712; καινὰ ν. τ’ ἄχη Id. Pers. 665 (lyr.); this sense is more common in Comp., v. νεώτερος. neut. νέον as Adv. of Time, lately, just now, opp. both to distant past and present, παῖδα ν. γεγαῶτα Od. 19.400, cf. Il. 3.394; ν. κρατεῖν A. Pr. 35, 955, etc. ; also used Adverbially with the Art., καὶ τὸ πάλαι (v.l. παλαιόν) καὶ τὸ ν. Hdt. 9.26; in Prose νεωστί; rarely Comp. Adv. νεωτέρως, Pl. Lg. 907c; Sup. νεώτατα most recently, Th. 1.7; also ἐκ νέας, Ion. αὖτις ἐκ νέης, anew, afresh, Hdt. 1.60, 5.116.
the degrees of Comp. are νεώτερος, νεώτατος, v. νεώτερος ; νεαίτερος is corrupt for νεαίρετος in A. Fr. 330. (νέϜος (in νεϜόστατος), cf. Skt. návas, Lat. novus, etc.)

α, ον, att. auch 2 Endgn, ion. νεῖος, neu ; zunächst
   a) von Menschen, jung ; von Hom. an überall, im Ggstz von παλαιός, Il. 14.108, Od. 1.395, 2.293 ; ῥηϊδίως θείη νέον ἠὲ γέροντα, 18.198, vgl. Il. 2.789, 9.36, u. so auch dem γεραίτερος, Od. 3.24, u. προγενέστερος, 2.29 entggstzt ; Hom. vrbdt νέος παῖς, Od. 4.665, νέοι κοῦροι, Il. 13.95, νέοι ἄνδρες, wie Pind. Ol. 4.28 u. öfter ; ἐν παισὶν νέος, P. 4.281 ; ein bestimmtes Alter nicht bezeichnet ; daß es bis in die dreißiger Jahre reicht, folgt aus Xen. Mem. 1.2.25 ; νέοι, Jünglinge, substantivisch, Hes. Sc. 281 ; bei den Attikern οἱ νέοι, Plat. Rep. III.401c u. Folgde ; bei Pol. 1.88.6 u. öfter = die junge Mannschaft der Soldaten. – Auch Aesch. vrbdt νέας τε καὶ παλαιάς, Spt. 309 ; νέος δὲ γραίας δαίμονας καθιππάσω, Eum. 145 ; παιδὸς νέας ὥς, Ag. 268 ; ὅδ' ἐστίν – κεῖνος, ὃς τότ' ἦν νέος, Soph. O.R. 1145, öfter ; auch εὖτ' ἂν τὸ νέον παρῇ, die Jugend, Jugendblüte, O.C. 1231 ; νέος μεθέστηκ' ἐκ γέροντος, Eur. Heracl. 796, und sonst ; νέος γὰρ εἶ, ὦ φίλε παῖ, Plat. Theaet. 162d ; ἀνθρώποις νέοις, jungen Leuten, Legg. X.890a ; νέον μειράκιον, Prot. 315d ; ἡμεῖς γὰρ ἔτι νέοι, ὥστε τοσοῦτο πρᾶγμα διελέσθαι, Prot. 314b, wo wir sagen »wir sind noch zu jung«. – So auch im Kompar. u. superl.; γενεῆφι νεώτερος, Il. 21.439 ; γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον, 7.153, u. sonst ; νεωτέρῳ ἢ πρεσβυτέρῳ, Plat. Phaedr. 227c ; μὴ νεωτέρους πεντήκοντα ἐτῶν, Legg. VII.802b, jünger als 50 Jahre ; νεώτατος θεῶν, Symp. 195a ; πρεσβύτερος μὲν – νεώτερος δέ, Xen. An. 1.1.1 ; Folgde. – Εὐθὺς νέου ὄντος, Plat. Rep. VI.486b ; εὐθὺς ἐκ νέου, von Jugend auf, Gorg. 510d ; öfter auch von der ψυχή, ἐκ νέας, Rep. III.409a ; ἐκ νέων, Gorg. 483e u. A.
   b) auch von anderen Dingen, wie Pflanzen, Od. 6.163, Il. 21.38 ; νέον ἄνθος, Hes. Th. 988 ; νέος οἶνος, Ar. Pax 882 ; auch νέᾳ κεφαλᾷ, Pind. P. 11.35 ; νέαν χαίταν, Ol. 14.22 ; ὄρεγε γεραιὰν νέᾳ χεῖρα, Eur. Phoen. 104.
   c) von Zuständen u. vgl., neu, frisch, sowohl das noch nicht Dagewesene, als das noch nicht lange Daseiende bezeichnend ; νέον ἄλγος, Il. 6.462 ; νέον ὕμνον, Pind. I. 4.70 ; νέαισιν ἑορταῖς, N. 9.11 ; ἄεθλα, Ol. 2.47 ; so auch νέοι γὰρ οἰακονόμοι κρατοῦσ' Ὀλύμπου, Aesch. Prom. 149, neue Herrscher ; τοὺς νέους θεούς, 962, u. öfter in diesem Stücke von Zeus u. seinem Hause, im Ggstz der alten Titanen ; Ggstz von παλαιός, ἔν τε τοῖς νέοισι καὶ παλαιτέροις θεοῖς, Eum. 691 ; πόνοι δόμων νέοι παλαιοῖσιν συμμιγεῖς κακοῖς, Spt. 722 ; neben καινός, Pers. 654 ; dah. τί χρέος ; τί νέον ; was Neues, Ag. 85 ; νέον ἄλγος ἔχει, Soph. Aj. 252 ; καί τι προσδοκῶ νέον, Phil. 773 ; νέας βουλὰς νέοισιν ἐγκαταζεύξας τρόποις, Aj. 722 ; τί νέον κηρύξασα, Eur. Hec. 178, wie νέον τι σημανῶν ἔπος, 217 ; ἐδόκει τι νέον ἔσεσθαι, Thuc. 5.50, u. öfter mit dem Nebenbegriffe des Unerwarteten, Befremdenden ; ἄν τι νέον τῳ ξυμβαίνῃ βέλτιον παρὰ τὸν λόγον, Plat. Polit. 294c ; bes. im Kompar., νεώτερόν τι ποιέειν, Neuerungen machen, Her. 5.19, wie νεώτερα ἔπρησσε πρήγματα, 6.74 ; νεωτέρων ἔργων ἐπιθυμητής, 7.6 ; gew. von Neuerungen im Staate, Thuc. u. Folgde ; vgl. noch νεώτερόν τι δρᾶν, Ar. Eccl. 338 ; τί νεώτερον γέγονεν ; Plat. Euthyphr. i. A.; Sp.
   d) wie Eur. vrbdt ἄφρων νέος τ' ἦν, I.A. 489, ἡ 'μπειρία ἔχει τι λέξαι τῶν νέων σοφώτερον, Phoen. 533, so wird auch sonst das Jugendliche nicht bloß als unerfahren (νέος περὶ λόγους, Plat. Phil. 13c u. nachher νεώτεροι φανούμεθα τοῦ δέοντος), sondern auch als das Leidenschaftliche, Uebereilte bezeichnet, πῶλος νέος καὶ ὀξύς, Plat. Gorg. 463e, Sp.
Adverbial wird νέον gebraucht, neuerlich, jüngst, nur eben, παῖδα νέον γεγαῶτα, Od. 19.400, 20.191, öfter ; τοὺς ἥκοντας ἐκ μάχης νέον, Aesch. Ag. 1608 ; ἅπας δὲ τραχύς, ὃστις ἂν νέον κρατῇ, Prom. 35 ; Soph. O.C. 1775 u. sp.D.; bei Her. stehen τὸ νέον u. τὸ παλαιόν einander gegenüber, 9.26, u. er braucht auch ἐκ νέης adverb., von neuem, 1.60, 5.116. Später ist
νεωστί geläufiger.
Außer den schon angeführten Vergleichungsgeraden νεώτερος, νεώτατος, ist später ion. νειότερος ; – νέατος und νείατος s. besonders.

νέος, -α, -ον
[in LXX for נַעַר (Gen.37:2, Exo_33:11, al.), חָדָשׁ (Lev.23:16, Num.28:26, al.), etc.; compar. -ώτερος for קָטָן, צָעִיר, etc. ;]
__1. young, youthful: Tit.2:4.
__2. new (prop., in respect of time; see: καινός): οἶνος (cf. οἶ. καινός, Mat.26:20), Mat.9:17, Mrk.2:22, Luk.5:37-39; φύραμα (figuratively), 1Co.5:7; διαθήκη (cf. καινὴ δ., Heb.9:15), Heb.12:24; metaph., ἄνθρωπος (cf. καινὸς ἀ, Eph.2:15), Col.3:10.
__3. Compar., -ώτερος, -α, -ον, younger: Luk.15:12-13 22:26, Jhn.21:18; pl., οἱ ν., Act.5:6 (Rackham, in l), 1Ti.5:11, Tit.2:6; opp. to πρεσβύτεροι, 1Ti.5:1, 1Pe.5:5; αἱ ν., 1Ti.5:2 5:14.
__4. Νέα Πόλις, Neapolis: Act.16:11 (Rec., Νεάπολις, which see)
νεώτερος, see: νέος
SYN.: καινός, which see (AS)