v. νέω¹.

contr. νεῦμαι, Il. 18.136; νείομαι v.l. in 23.76; 2 and 3 sg. contr. νεῖαι, νεῖται, Od. 11.114, 14.152, etc. ; 1 pl. νεύμεθα Theoc. 18.56, A.R. 2.1153; 2 pl. νέεσθε Id. 3.306, νεῖσθε E. Alc. 737; imper. νεῖο AP 7.472b (Leon.); subj. 2 sg. νέηαι Il. 1.32; 1 pl. νεώμεθα 2.236; opt. νεοίμην 14.335; inf. νέεσθαι 2.84, al., contr. νεῖσθαι Od. 15.88, Pi. P. 4.247, S. Ant. 33; part. νεόμενος E. El. 722 (lyr.), νεύμενος Call. Hec. 1.1.6, AP 9.96 (Antip. Thess.); Ep. impf. νεόμην Theoc. 25.207, νέοντο Il. 5.907 : — go or come (mostly with fut. sense, to which the inf. is the most freq. exception), πάλιν ν.
go back, freq.
return, πάλιν οἶκόνδε ν. Il. 6.189, Od. 6.110; οὐ νέοντ’ ἄνευ στεφάνων Pi. N. 4.77; in Hom. always of persons, exc. ποταμοὺς δ’ ἔτρεψε νέεσθαι κὰρ ῥόον Il. 12.32; ἄνεμοι… ἔβαν οἶκόνδε νέεσθαι 23.229; metaph, of the path of song, μακρά μοι νεῖσθαι κατ’ ἀμαξιτόν Pi. P. 4.247; — Constr. ; mostly folld. by εἰς, πρός, ἐπί c. acc., ἐς πατρίδα γαῖαν Il. 18.101; πρὸς δῶμα 14.335; ἐφ’ ἡμέτερα Od. 15.88; also by ὑπό c. acc., ὑπὸ ζόφον Il. 23.51; by ἐπί c. dat., 22.392; c. acc. only, 7.335. — Ep. Verb, rare in Trag. (v. supr.); once in early Prose, dub.l. in X. Cyr. 4.1.11; in late Prose, Dam. Pr. 81. — The Act. forms νέουσα h.Cer. 395, Dor. 3 pl. fut. νησοῦντι Sophr. 101, are corrupt. (From νεσομαι, cf. νόστος, Skt. násate ΄take as companion΄.)

auch zsgzn νεῦμαι, Il. 18.136, wie Opp. C. 3.101 ; 2. u. 3. Person immer νεῖαι, νεῖται, Od. 11.114, 12.141 u. sonst ; inf. νεῖσθαι, Od. 15.88, gew. νέεσθαι ; nur pr. u. impf.;
gehen, kommen, teils weggehen, teils zurückkommen, zurückkehren ; Hom. oft, von Göttern und Menschen ; οἴκαδέ περ σὺν νηυσὶ νεώμεθα, Il. 2.236, öfter ; οἶκόνδε νέεσθαι, ἐφ' ἡμέτερα, Od. 15.88 ; πατρίδα γαῖαν, Il. 7.335 ; πρὸς δῶμα, 18.377 ; ὑπὸ ζόφον, 23.51 ; Ἄργος ἐς ἱππόβοτον, 3.74 ; νεῖται Ὀδυσεύς, Od. 14.152 ; oft hat es, wie εἶμι, Futurbedeutung, vgl. noch ὁππότε Τηλέμαχος νεῖτ' ἐκ Πύλου Od. 4.633 ; οὐδέ σέ φημι ἄπρηκτόν γε νέεσθαι, Il. 14.221 ; – Pind. οἴκαδ' οὐ νέοντ' ἄνευ στεφάνων, N. 4.27 ; Πελειάδων μὴ τηλόθεν νεῖσθαι Ὠαρίωνα, 2.12, öfter ; νεῖσθαι, Eur. Alc. 740 ; νεόμενος εἰς ἀγόρους, El. 723 ; δεῦρο νεῖσθαι, Soph. Ant. 33 ; einzeln bei sp.D., νεῖο, imperat., Leon.Tar. 70 (VII.472 fehlt der Vers); νεύμενος εἰς Ἀΐδην, Antip.Thess. 46 (IX.96). – Auffallend ist das ganz einzelne Vorkommen des Wortes bei Xen. Cyr. 4.1.11, ἐφ' ἵππων νέονται, was jetzt aus ein er Handschrift für ἔσονται aufgenommen ist. – Das praes. act. νέω in dieser Bedeutung scheint nur bei Gramm. vorzukommen u. in dem verderbten Verse H.h. Cer. 395, vgl. Wolf Proleg. p. IX. – S. auch νείσσομαι u. νίσσομαι.