μοχθέω-ῶ :
   I intr.
      1 se fatiguer, se donner de la peine, THC. 2, 39 ; περί τινα, XÉN. An. 6, 6, 31, pour qqn ; ὑπέρ τινος, EUR. fr. 584, 5, pour qqe ch. ;
      2 souffrir : τινι, IL. 10, 106 ; SOPH. O.C. 351 ; EUR. Ion 134, de qqe ch. ;
   II tr.
      1 supporter avec peine, souffrir, acc. XÉN. Œc. 18, 2, etc. ; SOPH. Tr. 1047 ; EUR. Hipp. 301, etc. ; abs. THC. 2, 39 ;
      2 faire avec peine, acc. EUR. H.f. 281, Ph. 1549.

Étym. μόχθος.

to be weary or worn with toil, to be sore distressed, ἀλλά μιν οἴω κήδεσι μοχθήσειν Il. 10.106; χείμωνι μόχθεντες (prob.) μεγάλῳ μάλα Alc. 18.5; ὄμβροις ἡλίου τε καύμασι S. OC 351; πόνοις E. Ion 135 (lyr.); abs., work hard, labour, κάματός ἐστι τοῖς αὐτοῖς μοχθεῖν καὶ ἄρχεσθαι Heraclit. 84, cf. E. Fr. 461, Ar. Pl. 556, Th. 2.39, etc. ; χρημάτων ὕπερ E. Fr. 580.5; ἐπὶ χρηστοῖς (sc. τέκνοις) Id. Med. 1104 (anap.); c. acc. cogn., μ. μόχθους undergo hardships, Id. Hel. 1446; execute painful tasks, μ. πόνους Id. Ion 103 (anap.); πολλὰ δὴ καὶ θερμὰ χερσὶ καὶ νώτοισι μ. S. Tr. 1047; πολλὰ μ. Ar. Pl. 281; πολλὰ περὶ τὴν στρατιὰν ἐμοχθησάτην X. An. 6.6.31; τάδε, ταῦτα μ., E. El. 64, Ar. Pl. 518, etc. ; ἀνήνυτα μ. Epicur. Fr. 470; μαθήματα μ.
toil at learning, E. Hec. 815; μ. ἅπαντ’ ἐν οἰκίᾳ Pherecr. 10. c. acc. objecti, τέκνα… ἁμόχθησα the children over whom I toiled, E. HF 281; μ. πόδα σὸν θεραπεύμασιν, = θεραπεύειν, Id. Ph. 1549 (lyr.). — Cf. μόχθος.

wie μογέω, sich anstrengen, bes. durch Anstrengung sich erschöpfen, abmühen ; ἀλλά μιν οἴω κήδεσι μοχθήσειν ἔτι πλείοσιν, Il. 10.106, er wird noch mehr Kummer leiden ; ὄμβροις ἡλίου τε καύμασι μοχθοῦσα, Soph. O.C. 352 ; öfter Eur., ἅλις μόχθων, οὓς ἐμοχθοῦμεν πάρος, Hel. 1462, ἄλλως, μάτην ἐμόχθουν, Med. 1030 ; auch c. acc., erleiden, ertragen, πολλά, Phoen. 555, ἄλλως τούσδε μοχθοῦμεν πόνους, Hipp. 301 ; Ion 103 ; Ar. Plut. 282, 518 ; Thuc. 2.39 ; ταῦτα, 1.70 ; ἄλλα πάντα μοχθήσουσι, Xen. Mem. 2.1.17 ; = πονεῖν, Cyr. 1.6.25, wie Ages. 5.3 ; auch πολλὰ περὶ τὴν στρατιὰν ἐμοχθησάτην, An. 6.4.31 ; einzeln bei Sp. – Aber auch = Etwas mit Anstrengung machen, vollbringen, πολλὰ δὴ καὶ θερμὰ κοὐ λόγῳ κακὰ μοχθήσας sagt Herakles von seinen Arbeiten Soph. Tr. 1036 ; ταὖτα οἱ θεράποντες μοχθήσουσι, Ar. Plut. 517. – μοχθητέον, Eur. Herc.Fur. 1254.

1. to be weary with toil, to be sore distressed , (Iliad by Homer):—; to work hard, labour , (Euripides), etc.; with accusative cognate, μ. μόχθους, πόνους to undergo hardships, or to execute painful tasks, (Euripides); μ. μαθήματα to toil at learning, (Euripides)
2. with accusative objecti, τέκνα ἁμόχθησα the children whom I toiled for, (Euripides); μ. τινά θεραπεύμασιν = θεραπεύειν, (Euripides); compare μόχθος. (ML)