ῆς (ἡ) :
   I action de s’arrêter, d’où :
      1 halte, séjour, HDT. 1, 94 ; XÉN. An. 5, 1, 5 ; PLUT. M. 1063 d ;
      2 retard, lenteur, THC. 1, 131 ; particul. repos, pause, PLUT. M. 747 c ;
   II lieu où l’on réside :
      1 auberge, hôtellerie, PAUS. 10, 31, 7 ; d’où en gén. logement, NT. Joh. 14, 2 ;
      2 monastère, NAZ. 3, 220 Migne.

Étym. μένω.

ἡ, (< μένω) abiding, tarrying, E. Tr. 1129, HF 957, Ar. Av. 418 (lyr.), X. An. 5.1.5, etc. ; opp. ἔξοδος, Hdt. 1.94; opp. φορά, Pl. Cra. 437b; opp. κίνησις, Arist. Ph. 205a17; τὴν μονὴν ποιεῖσθαι make delay, tarry, Th. 1.131; μὴ λαμβάνειν μονὴν μηδὲ στάσιν Plb. 4.41.4; μ. τις καὶ στάσις τῆς φωνῆς Aristox. Harm. p. 12 M. ; pl., Arist. Ph. 230a20; κινήσεις ἢ μοναί Id. de An. 408b18; μονὰς ποιεῖσθαι Str. 1.3.12; persistence, continuance, τοῦ αἰσθήματος Arist. APo. 99b36.
permanence, τῆς γῆς Epicur. Nat. 11.10, cf. Dam. Pr. 36.
Gramm., preservation, τοῦ ν A.D. Pron. 50.25.
stopping-place, station, Paus. 10.31.7; apartment, Ev. Jo. 14.2, 23; quarters, billets, OGI 527.5 (Hierapolis).
monastery, Just. Nov. 133.1, etc.
appearance in a court of law, PHib. 93.2, 111.31 (iii BC).

ἡ, das Bleiben, Verweilen ; Eur. Troad. 1129, Herc.Fur. 957 ; Her. 1.94 ; Thuc. 7.47, μονὴν ποιεῖσθαι, sich aufhalten, 1.131 ; ἡ ἐν Τροίᾳ μονὴ τοῦ πλήθους, Plat. Crat. 395a ; Ggstz von φορά, ib. 437b u. öfter ; Xen. An. 5.1.5 ; Sp., μονὴν καὶ στάσιν λαβεῖν, Pol. 4.41.4. – Das Kloster, Phot. bibl. 79b36, oft.

μονή, -ῆς, ἡ
(< μένω), [in LXX: 1Ma.7:38 * ;]
__1. in cl.,
__(a) a staying, abiding;
__(b) continuance (LXX, 1 with)
__2. In late Gk.,
__(a) a statson (Paus.);
__(b) an abode: Jhn.14:2, 23;
__(with) a monastery (cf. MM, iii, xvi; so in MGr.).†
(AS)