[ῡ] (f. υνῶ [ῠ], ao. ἐμόλυνα, pf. μεμόλυγκα ; pf. pass. μεμόλυμμαι ou μεμόλυσμαι) :
      1 salir, souiller, tacher, acc. NT. Apoc. 3, 4 ; ἀλεύρῳ, SOTAD. (ATH. 293 d) saupoudrer de farine ; τῷ πηλῷ, ARSTT. H.A. 6, 18, souiller de boue ; au pass. être sali, se salir : μολύνεσθαι ἐν, etc. PLAT. Rsp. 535 e, se vautrer dans ; μ. ὑπὸ ὄψου, MUSON. (STOB. Fl. 18, 38, vol. 1, p. 298, l. 11) se gorger de qqe plat ; fig. τινι, ISOCR. 98 c, se salir par le contact ou la fréquentation de qqn ; particul. souiller, polluer, en un sens obscène, acc. AR. Eq. 1286, Pl. 310 ;
      2 faire rôtir de la viande à la surface, braiser de la viande, ARSTT. G.A. 4, 1, 4.

➳ Pf. μεμόλυγκα, GRAMM. (Cram. t. 4, p. 197) ; pf. pass. μεμόλυμμαι, SPT. 1Esdr. 8, 80 ; Esaï. 65, 4 ; 2 Macc. 14, 3 ; part. μεμολυμμένος, ARSTT. H.A. 10 fin ; ou μεμολυσμένος, EPICT. Ench. 33, 6.

fut. -υνῶ LXX Ca. 5.3; aor. ἐμόλυνα ib. Ge. 37.31; pf. μεμόλυγκα Choerob. in Theod. 2.68; — Pass., fut. μολυνθήσομαι LXX Za. 14.2; aor.1 ἐμολύνθην ib. Si. 22.13; pf. μεμόλυσμαι ib. 1 Es. 8.83, Epict. Ench. 33, J. AJ 3.6.1, μεμόλυμμαι LXX Is. 65.4, Choerob. in Theod. 2.186 : — stain, sully, defile, τὴν ὑπήνην Ar. Eq. 1286; ἑαυτοὺς τῷ πηλῷ Arist. HA 571b18, cf. Theoc. 20.10; simply, sprinkle, ἀλεύρῳ Sotad.Com. 1.24; make a beast of, τινας (of Circe) Ar. Pl. 310; defile, debauch, παῖδα Theoc. 5.87; metaph, χεῖρας ἁρπαγῇ J. Vit. 47; — Pass., become vile, disgrace oneself, Isoc. 5.81; μετὰ γυναικῶν Apoc. 14.4; ὥσπερ θηρίον ὕειον ἐν ἀμαθίᾳ μολύνεσθαι wallow in ignorance, Pl. R. 535e; ὁ μολυνόμενος ὑπὸ τοῦ ὄψου Muson. Fr. 18b p. 101 H. ; ἡ συνείδησις αὐτῶν μολύνεται 1 Ep. Cor. 8.7.
stain, dye, χιτωνίσκον αἵματι J. AJ 2.3.4; — Pass., ἔρια μεμολυσμένα ἄνθεσι ib. 3.6.1. v. μωλύω.

besudeln, beflecken ; τὴν ὑπήνην, Ar. Eq. 1283, μολύνουσα τοὺς ἑταίρους, Plut. 310, beide Male im obszönen Sinne, ἑαυτοὺς πηλῷ, von Schweinen, Arist. H.A. 6.18 ; τούτων ἀποκνίσας τὰ κρανία ἐμόλυν' ἀλεύρῳ, Sotad. b. Ath. VII.293d, mit Mehl bestreuen ; übertr. sagt Plat. ἡ ψυχή, ἣ ἂν εὐχερῶς ὥσπερ θηρίον ὕειον ἐν ἀμαθίᾳ μολύνηται, die sich in Unwissenheit, wie ein Schwein im Kote wälzt, Rep. VII.535e ; vgl. Isocr. 5.81. – Uebh. beschimpfen, entehren, herabwürdigen, Sp., die auch das perf. pass. μεμόλυσμαι bilden, Epict. ench. 33.6, Schol. Ap.Rh. 4.681 ; vgl. Schaefer daselbst p. 236. S. auch μωλύω.

μολύνω
[in LXX: Gen.37:31 (טָבַל), Isa.59:3 (גָּאַל ni.), Zec.14:2 (שָׁכַב ni.), Sir.21:28, al. ;]
to stain, soil, defile; in NT always symb. and figuratively: 1Co.8:7, Rev.3:4 14:4.†
SYN.: μιαίνω, q.v (AS)