ῆς (ἡ) chant mêlé de danse, IL. 1, 472 ; OD. 4, 19 ; d’où chant, HÉS. Th. 69 ; PD. O. 1, 102, etc. ; ESCHL. Ag. 105, etc. ; SOPH. Ph. 213, etc. ; au plur. HH. 18, 24 ; joint à ὀρχηστύς, OD. 1, 152 ; à ὀρχηθμός, IL. 13, 637.

➳ Dor. μολπά [ᾱ] PD. ESCHL. SOPH. ll. cc.

Étym. μέλπω.

ἡ, (< μέλπω) dance or rhythmic movement with song, Od. 6.101, Il. 18.606. more freq.
song, 1.472; μολπῆς τε γλυκερῆς καὶ ἀμύμονος ὀρχηθμοῖο 13.637; μολπή τ’ ὀρχηστύς τε Od. 1.152, cf. Hes. Th. 69, Sappho Supp. 25.5, Pi. O. 10.84, 6.97 (pl.), A. Ag. 106 (lyr.), etc. ; Com. in lyr., μολπὰ κλαγγά Mnesim. 4.57 (anap.); metaph, οὐ μ. σύριγγος ἔχων the note, S. Ph. 212 (lyr.); also in late Prose, as Luc. Salt. 23.

ἡ, Gesang und Tanz, Reihentanz mit Gesang zu Ehren einer Gottheit ; οἱ δὲ πανημέριοι μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο, Il. 1.472 ; παιδιά erkl. Ath. I.14a ; Gesang allein, μολπῆς τε γλυκερῆς καὶ ἀμύμονος ὀρχηθμοῖο verbunden, Il. 13.637 ; μολπή τ' ὀρχηστύς τε, Od. 1.252 als ἀναθήματα δαιτός genannt, wo wie 23.145 der Tanz davon unterschieden ist, wie Hes. Th. 69 ; vgl. μολπῇ τ' ἰυγμῷ τε ποσὶ σκαίροντες ἕποντο, Il. 1.572, u. ἑψιάασθαι μολπῇ καὶ φόρμιγγι, Od. 21.430 ; auch von dem (mit Gesang begleiteten ?) Ballspiel der phäakischen Jungfrauen, 6.101 ; Gesang ist es bei Pind., αἰοληΐδι μολπᾷ, Ol. 1.102, λύραι μολπαί τε γιγνώσκοντι, Ol. 6.97, wie Aesch. θεόθεν καταπνέει Πειθὼ μολπάν, Ag. 106, vgl. Eum. 995 ; οὐ μολπὰν σύριγγος ἔχων, der Schall, Soph. Phil. 213, wie παρὰ χέλυος ἑπτατόνου μολπάν, Eur. Herc.Fur. 684 ; τοίαν ἔλιπες μολπὰν μελέων ἀοιδοῖς, Alc. 455 u. öfter ; so auch Ar., μολπαῖς κελαδεῖν τινα, Ran. 383 ; μολπὴν ἀνεγείρεις, 370. In Prosa erst Sp., wie Luc. salt. 23.