μοιράω-ῶ (f. άσω ; pass. pf. μεμοίραμαι [ᾱ] ou μεμοίρασμαι) :
      1 partager, diviser, acc. LUC. Pr. 6 ; au pass. être déchiré, NIC. Th. 51 ;
      2 assigner comme lot ; au pass. être assigné par le sort ou le destin : μεμοίραται avec l’inf. ALCIPHR. 1, 25, c’est un arrêt du destin que, etc. ;

Moy. :
      1 partager pour soi : τι, ESCHL. Sept. 889, se partager qqe ch. ; avec idée de violence : χαῖτας, A.RH. 4, 1533, s’arracher les cheveux ;
      2 recevoir en partage, tenir du destin, acc. NAUMACH. (STOB. Fl. 74, 7), ou gén. PHIL. Mund. § 18 ; PHALAR. Ep. 40, p. 50.

Étym. μοῖρα.

(< μοῖρα) share, divide, distribute, κρέα Luc. Prom. 6; — Med., divide among themselves, ἐμοιράσαντο… κτήματα A. Th. 907 (lyr.); — Med., also, have assigned one, receive for one΄s lot, c. acc., εἰ δέ κεν ἄλλως ἀνέρα μοιρήσαιο Naumach. ap. Stob. 4.23.7; c. gen., ὅσα ψυχῆς μεμοίρατυι Ph. 2.400, cf. Phalar. Ep. 104; οὐ μεμοιραμένα ἐγκλίσεως ῥήματα non-enclitics, A.D. Adv. 131.24; — Pass., to be assigned, τεθνάναι μεμοίραται ἡμῖν (like εἵμαρται, v. μείρομαι) Alciphr. 1.25; τὰ μεμοιραμένα Hp. Ep. 26, Luc. Deor. Conc. 13. Med., ἐμοιρήσαντο χαίτας divided, i.e.
tore their hair, A.R. 4.1533. Pass., melt, ἐνὶ φλογὶ μοιρηθεῖσα χαλβάνη, v.l. for ζωγρηθεῖσα, Nic. Th. 51.

zerteilen, verteilen, Hesych. erkl. μερίσαι ἢ διελεῖν ; im med., ἐμοιράσαντο δ' ὀξυκάρδιοι κτήματα, Aesch. Spt. 889 ; χαίτας ἐμοιρήσαντο, sie zerrauften sich die Haare, Ap.Rh. 4.1533 ; ἐπὶ φλογὶ μοιρηθεῖσα, Nic. Ther. 51 ; ἐκ θεῶν μεμοιραμένη νόσος erkl. Schol. Ap.Rh. 3.676 θευμορίη νοῦσος.
Med. auch als seinen Anteil erlangen, λαχεῖν, Hesych., nur bei Sp., sowohl c. gen. als c. accus.