μνησικακέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἐμνησικάκησα, pf. inus.) [ῐᾰ]
      1 conserver du ressentiment, garder rancune, HDT. 8, 29 ; THC. 4, 74 ; XÉN. Hell. 2, 4, 43 ; τινι, THC. 8, 73 ; PLAT. Ep. 336 d, Leg. 706 a ; πρός τινα, DÉM. 259 fin ; τινα, X. ÉPH. 2, 9, à qqn, en vouloir à qqn ; τινος, ANT. 115, 26 ; LUC. Abd. 4 ; περί τινος, ISOCR. 229 b, pour qqe ch. ; τινί τινος, XÉN. An. 2, 4, 1 ; DÉM. 258, 12 ; ou τινί τι, AR. Nub. 999, en vouloir à qqn pour qqe ch. ;
      2 particul. exercer des représailles, en parl. des querelles politiques, LYS. 151, 5, etc.

Étym. μνησίκακος.

remember past injuries, bear malice, Hdt. 8.29, Ar. Lys. 590, Pl. 1146, etc. ; πόλλ’ ἂν ἐχόντων κακῆσαί τισι τῶν πραχθέντων D. 18.96; esp. in party politics, Lys. 18.19, etc. ; μηδὲν or μὴ μ.
pass an act of amnesty, Th. 4.74, X. HG 2.4.43, Decr. ap. And. 1.79, D. 23.193, etc. ; — Constr. ; c. gen. rei, Antipho 2.1.6; c. dat. pers., Th. 8.73, Lys. 30.9; ὁ κακῶν αὐτὸς αὑτῷ And. 1.95; c. dat. pers. et gen. rei, μ. τινί τινος bear one a grudge for a thing, X. An. 2.4.1; ἔδοξε μὴ κακεῖν ἀλλήλοις τῶν γεγενημένων And. 1.81; also οὐ μνησικακήσω τῶν παροιχομένων ἕνεκα IG1². 90.15; μ. περί τινος Isoc. 14.14; later c. acc. rei, κακίαν ἕκαστος τοῦ ἀδελφοῦ μὴ μνησικακείτω LXX Za. 7.10; c. acc. pers., dub.l. in X.Eph. 2.9. μ. τὴν ἡλικίαν cast his age in his teeth, Ar. Nu. 999.

des erlittenen Bösen eingedenk sein, Her. 8.29 ; bes. bei Beilegung politischer Streitigkeiten und Rückführung von Verbannten üblich, μηδέν, Thuc. 4.74, 8.73 ; σίγα μὴ μνησικακήσῃς, Ar. Plut. 590, vgl. Nub. 986 ; μὴ μνησικακήσῃς, εἰ Φυλὴν κατέλαβες, Plut. 1146, auf die bekannte, von Thrasybul nach der Verjagung der dreißig Männer veranlaßte Amnestie gehend, daß die siegende Partei des ihr in der vorigen Zeit angetanen Leides nicht gedenken wolle ; τινός, Antiph. 2 α 6 ; τινί, φράσω γὰρ οὔτι μνησικακεῖν βουλόμενος ὑμῖν, Plat. Legg. IV.706a ; Andoc. 1.90 ; Lys. 18.19 ; ἔδοξε μὴ μνησικακεῖν ἀλλήλοις τῶν γεγενημένων, Andoc. 1.81, wie Xen. μὴ μνησικακήσειν τὸν βασιλέα αὐτοῖς τῆς σὺν Κύρῳ ἐπιστρατείας, An. 2.4.1 ; Dem. 18.96 ; πρός τινα, ib. 101, περί τινος, Isocr. 14.14 ; absol., Xen. Hell. 2.4.30, Dem. 59.46 u. öfter, wie auch Sp., z.B. Luc. Nigr. 10.

1. to remember wrongs done one, remember past injuries , (Herdotus Historicus); οὐ μν. to bear no malice, pass an act of amnesty , (Aristophanes Comicus), etc.: with dative pers. et genitive rei, μ. τινί τινος to bear one a grudge for a thing, (Xenophon Historicus)
2. with accusative rei, τὴν ἡλικίαν μν. to remind one of the ills of age, (Aristophanes Comicus) (ML)