ου (τὸ) :
   I souvenir, HDT. 2, 126 ; THC. 2, 41 ; PLAT. Tim. 26 b, etc. ;
   II signe pour rappeler un souvenir, monument commémoratif, particul. en parl. d’un mort, urne contenant les cendres d’un mort, SOPH. El. 1126 ; tombeau, XÉN. Hell. 2, 4, 17, etc. ; PLAT. Rsp. 414 a ; EUR. I.T. 702, etc.

➳ Ion. μνημήϊον, HDT. l. c. ; A.RH. 3, 1206, etc. ; dor. μναμήϊον [ᾱ] PD. P. 5, 49.

Étym. μνήμη.

Dor. μναμεῖον, Ion. μνημήϊον, τό, memorial, remembrance, record of a person or thing, μνημήϊα καταλιπέσθαι Hdt. 2.126, 135; λόγων φερτάτων μ. Pi. P. 5.49, cf. A. Th. 49, etc. ; μνημεῖα ὅρκων a record of the oaths, E. Supp. 1204; μνημεῖα κακῶν τε κἀγαθῶν ἀΐδια Th. 2.41; μνημεῖα τῆς δαπάνης visible memorials, Arist. Pol. 1321a40; ἐνομίζομεν τὰς συμφορὰς ἱκανὰ μ. τῇ πόλει καταλελεῖφθαι, ὥστε μηδ’ ἄν… ἐπιθυμεῖν Lys. 34.1; τὰ παίδων μαθήματα θαυμαστὸν ἔχει τι μ. the lessons of childhood cling strangely to the memory, Pl. Ti. 26b; μνημεῖα καταλειφθῆναι τῶν μελλόντων ἔσεσθαι to be left behind as reminders of things to come, Id. Phdr. 233a. of one dead, Simon. 106 (pl.); μνημεῖ’ Ὀρέστου… προσθεῖναι S. El. 933; of an urn containing the ashes of the dead, ib. 1126; τύμβον χῶσον κἀπίθες μνημεῖά μοι E. IT 702; τάφων τε καὶ τῶν ἄλλων μ. Pl. R. 414a; tomb, LXX Jo. 13.6, Ev. Jo. 5.28, SIG 1234, etc. ; generally, monument, Th. 1.138, Pl. Criti. 120c (pl.), X. HG 2.4.17, IG 14.1932 (ii AD), etc.

τό, ion. u. poet. μνημήϊον, = μνῆμα, Erinnerungszeichen, Andenken ; ἔχεις λόγων φερτάτων μναμήϊα, Pind. P. 5.49, der Worte Denkmal ; Tragg., wie Aesch. Spt. 49 ; ὦ φιλτάτου μνημεῖον ἀνθρώπων, Soph. El. 1115, vgl. 921 ; μνημήϊα λιπέσθαι, Her. 2.126, 135 ; ἐπίθες μνημεῖά μου, Eur. I.T. 702, vgl. 821 ; μνημεῖα κακῶν τε κἀγαθῶν ἀΐδια ξυγκατοικίσαντες, Thuc. 2.41, der es 1.138 auch für Grabdenkmal braucht, was als seine Eigentümlichkeit in den VLL bemerkt ist ; so auch Xen. Hell. 2.4.17, 3.2.15 ; Matth. 8.28 ; ἔχων αὐτοῦ μνημεῖον ἐν τῇ ψυχῇ, Plat. Theaet. 192a ; μνημεῖα ἀνετίθεσαν, Critia. 120c ; auch τάφων τε καὶ τῶν ἄλλων μνημείων μέγιστα γέρα λαγχάνοντα, Rep. III.414a, u. μνημεῖαδ' αὐτοῖς καὶ θυσίας τὴν πόλιν δημοσίᾳ ποιεῖν, Gedächtnis feiern, VII.540b. Auch Erinnerung in Beziehung auf die Zukunft, μνημεῖα καταλειφθῆναι τῶν μελλόντων ἔσεσθαι, Phaedr. 233a. Er sagt auch τὰ παίδων μαθήματα θαυμαστὸν ἔχει τι μνημεῖον, bleibt wunderbar im Gedächtnis, Tim. 26b.

μνημεῖον, -ου, τό
[in LXX for קֶבֶר, קְבוּרָה ;]
__1. a memorial, record (cl., cf. Wis.10:7).
__2. (a) (cl.) a monument: Luk.11:47;
__(b) a sepulchre, tomb (Gen.23:6, 9, Isa.22:16, al.): Mat.23:29, Mrk.5:2, Luk.11:44, Jhn.5:28, and freq. in Gospels, Act.13:29
SYN.: μνῆμα (AS)