μνάομαι-ῶμαι, penser à, d’où :
   I (prés. μνάομαι-ῶμαι, impf. ἐμναόμην-ώμην, f. μνήσομαι, ao. ἐμνησάμην, pf. μέμνημαι commun avec μιμνῄσκομαι) :
      1 penser à, s’occuper de : περί τινος, OD. 6, 192, de qqe ch. ;
      2 se souvenir de, gén. IL. 4, 172 ; 9, 647, etc. ; OD. 10, 177, etc. ;
   II (seul. au prés., à l’impf., à l’impf. itér. v. ci-dessous) désirer, particul. :
      1 désirer comme femme, rechercher en mariage, acc. OD. 1, 39, 248 ; 6, 34, etc. ; μνᾶσθαι γάμον, LUC. Pseud. 28, rechercher en mariage ;
      2 désirer, convoiter, ambitionner, rechercher, en gén., acc. HDT. 1, 96, 205 ; HDN 2, 7, 11 ; 7, 9, 24.

➳ Au premier sens : seul. prés. OD. 16, 77 ; part. μνώμενος, THCR. Epigr. 15, 4 ; épq. μνωόμενος, OD. 4, 106, et impf. 3 pl. ἐμνώοντο, IL. 2, 686, et μνώοντο, IL. 11, 71 ; 16, 697, 771. — Au deuxième sens : prés. 2 sg. épq. μνάᾳ [ᾱᾳ] (p. μνᾷ = μνάῃ) OD. 16, 431 ; inf. épq. μνάασθαι [ᾱα] OD. 1, 39 ; part. ion. μνεώμενος, HDT. 1, 96. Impf. 3 pl. μνώοντο, OD. 11, 288, ou ἐμνώοντο, THCR. Idyl. 27, 22. Impf. itér. 3 sg. μνάσκετο, OD. 20, 290.

Étym. μιμνῄσκω ; p. le développement du deuxième sens « rappeler au sujet de mariage », cf. lat. mentionem fac, PLAUT. Aul. 685.

contr. μνῶμαι, used by Hom. sts. (only in Od.) in the contr. forms μνᾶται, μνώμεθα, μνῶνται, μνάσθω, μνᾶσθαι, μνώμενος ; cf. impf. μνᾶτο Hes. Fr. 96.1; sts. in these contr. forms lengthd. again, as 2 sg. pres. μνάᾳ, inf. μνάασθαι [μνα -], part. μνωόμενος ; Ion. μνώμενος Hdt. 1.96 (v.l. μνεώμενος), 205; 3 pl. impf. μνώοντο, Hom. (v. infr.); imper. μνώεο A.R. 1.896, al. ; opt. μνώοιο Max. 74; Ion. impf. μνάσκετο Od. 20.290; only pres. and impf., exc. aor. μνήσατο (in signf. 11.1) Eup. 413.
to be mindful of, c. gen., οὐ πολέμοιο ἐμνώοντο Il. 2.686; μνώοντ’ ὀλοοῖο φόβοιο 11.71; μνωόμενος προτέρης ἁρπακτύος Call. Ap. 95; abs., μνωομένῳ when I remember him, Od. 4.106, cf. 15.400; also, turn one΄s mind to a thing, φύγαδε μνώοντο ἕκαστος Il. 16.697.
woo for one΄s bride, court (not in Il.), c. acc., μήτ’ αὐτὸν κτείνειν μήτε μνάασθαι ἄκοιτιν, of Aegisthus, Od. 1.39; τὴν πάντες μνώοντο 11.287; with no acc. expressed, 16.77, 19.529. after Hom., sue for, solicit a favour, office, etc., μνώμενος ἀρχήν Hdt. 1.96; μνώμενον βασιληΐην ib. 205; φιλοτιμίαν μνώμενοι ἢ στάσιν Pi. Fr. 210; εὔνοιαν ἑαυτῷ παρὰ τῶν στρατιωτῶν μ. Hdn. 7.9.11; πᾶσαν ἑαυτῷ πόλιν πατρίδα μ. Hld. 3.14. — Ep., Ion., and late Prose; once in Com. (v. supr.). (For signf. 1 cf. μιμνήσκω ; in signf. ΙΙ perh. from μνα- = βνα-, i.e. g^u nā-, cf. γυνή.)

1) sich erinnern, gedenken ; οὐδ' ἕτεροι μνώοντ' ὀλοοῖο φόβοιο, Il. 11.71 u. öfter ; vgl. die übrigen tempp. unter μιμνήσκομαι.
2) freien, werben ; absolut, Od. 16.77, 19.529 ; c. acc., γυναῖκα, zum Weibe begehren, um ein Weib freien, oft in der Od.; buhlen, ein Weib zu verführen suchen, 1.39 (in der Il. kommt das Wort nicht vor); μνάσκετο = ἐμνᾶτο, 20.390 ; einzeln bei Sp., vgl. Luc. Soloec. 9.
3) übh. Etwas begehren, wonach trachten, sich um eine Würde bewerben, nach einer Herrschaft trachten ; μνεώμενος ἀρχήν, Her. 1.46, μνώμενος βασιληΐην, 1.205 ; Sp., μνᾶσθαι ἀρχήν, Hdn. 2.7.11, εὔνοιαν ἑαυτῷ παρὰ τῶν στρατιωτῶν μνώμενος, 7.9.24.

μνάομαι, see: μιμινήσκω.
μιμνήσκω
(Bl., -ῄ-, § 3, 3), [in LXX chiefly for זָכַר ;]
to remind: mid, and pass.;
__(a) reflexive, to remind oneself of, hence, to remember: with genitive of thing(s), Mat.26:75, Luk.1:54, 72 24:8, Act.11:16, 2Pe.3:2, Ju 17; with neg., of sins, = to forgive, Heb.8:12 10:17' (LXX) ; with genitive of person(s), Luk.23:42; before ὅτι, Mat.5:23 27:63, Luk.16:25, Jhn.2:17, 22 12:16; ὡς, Luk.24:6; pf., μέμνημι, in Pres. sense (cl.), with genitive of person(s) (of thing(s)), 1Co.11:2, 2Ti.1:4; pres., μιμνήσκομαι (only in late writers), with genitive of person(s), in sense of caring for, Heb.2:6 (LXX) Heb.13:3;
__(b) in passive sense, to be remembered, aor., ἐμνήσθην : before ἐνώπιον, with genitive of person(s) (cf. Eze.18:22), Act.10:31, Rev.16:19 (cf. ἀνα-, ἐπ-ανα-, ὑπο- μιμνήσκω. The tenses of this verb are from the older μνάομαι).†
(AS)