Bailly
att.
σμικρός, ά, όν [ῑ, postér. ῐ] petit,
càd. : 1 en parl. de pers. de petite taille, IL.
5, 801 ; XÉN.
Mem. 1, 4, 2 ; AR.
Ran. 709 ; PLUT.
M. 804 b,
etc. ; en parl. d’oiseaux, IL.
17, 757 ; en parl. de choses (pierre, OD.
3, 296 ; coupes, XÉN.
Conv. 2, 26 ; tables, PLUT.
Demetr. 20 ; statuettes, PLUT.
Thes. 20 ; domaine, XÉN.
Cyr. 8, 3, 38 ; ville, XÉN.
Hell. 5, 2, 35, etc.) ;
2 en petite quantité, peu considérable, XÉN.
Mem. 3, 14, 1 ; σμικρὸν μέλιτος, AR.
Vesp. 878, un peu de miel ;
3 de médiocre qualité, peu important, faible,
en parl. de pers. SOPH.
O.R. 1083, O.C. 958, etc. ; en parl. de ch., THGN.
322, 607 ; ESCHL.
Pr. 976 ; SOPH.
Tr. 361 ; DÉM.
519, 13 ; PLUT.
M. 814 e ;
en mauv. part : μικρὸν φρονεῖν, SOPH.
Aj. 1120 ; PLUT.
M. 28 c, avoir des sentiments petits, bas ; ἐν σμικρῷ ποιεῖσθαι, SOPH.
Ph. 498 ; ἐν μικρῷ προσλαμϐάνεσθαι, POL.
3, 9, 5, faire peu de cas de,
acc. ; p. opp. à οὐδέν : μικρὸν ἢ οὐδέν, STR.
442, 519, peu ou point ;
4 de peu de durée : εἰς σμικρὸν χρόνον, PLAT.
Rsp. 498 d ; μ. χρόνον, DÉM.
71, 5, un peu de temps ; ἐν μικρῷ χρόνῳ, PD.
O. 12, 12 ; ἐν μικρῷ, EUR.
Tr. 1040 ; XÉN.
Cyn. 5, 32, en peu de temps
adv. : 1 acc. μικρόν, un peu, XÉN.
An. 5, 4, 22 ; ou σμικρόν τι, PLAT.
Crat. 410 a, un peu ; μικρόν, un peu de temps, XÉN.
An. 3, 1, 11 ; ou peu, ATT. ; μικρὸν ὅσον, TH.
H.P. 3, 4, 5, à peu près, tout au moins ; κατὰ σμικρόν, en petits morceaux, XÉN.
An. 7, 3, 22 ; ou en détail, PLAT.
Rsp. 344 a ;
ou peu à peu, XÉN.
Mem. 4, 3, 9 ; ISOCR.
409 c ; ἐπὶ σμικρόν, SOPH.
El. 414 ; XÉN.
Cyn. 5, 23, quelque peu
ou si peu que rien ; εἰς μικρόν, LUC.
Philopatr. 2, pour un peu de temps ; μετὰ μικρόν, NT.
Matth. 26, 73, peu après ; μικρὸν μικρόν, ANTIPH. (
Bkk. 108, 7) peu à peu ; παρὰ μικρόν, pour peu : οὐδὲ παρὰ μ. ἦν,
avec l’inf. POL.
12, 20, 7, et il n’était pas de peu d’importance, il importait beaucoup de,
etc. ; παρὰ μικρὸν ποιεῖσθαι, DÉM.
1416, 21 ; π. μ. ποιεῖν, ISOCR.
52 d ; POL.
15, 6, 8 ; π. μ. ἡγεῖσθαι, ISOCR.
98 a, faire peu de cas de ;
ou avec idée de temps, παρὰ μικρὸν ἦλθεν,
avec l’inf. EUR.
Her. 295 ; peu s’en fallut qu’il ne,
etc. ; παρὰ μικρὸν ἐδέησα,
avec l’inf. ISOCR.
367 b, peu s’en fallut que je ne,
etc. ; κατὰ μικρά, XÉN.
An. 5, 6, 32 ; PLAT.
Tim. 62 a, en petits morceaux
ou par petits groupes, PLAT.
Leg. 699 d ;
2 gén. μικροῦ : μικροῦ δεῖν,
avec l’inf. XÉN.
Hell. 4, 6, 11 ; DÉM.
316, 10, s’en falloir de peu que ;
ou simpl. μικροῦ, XÉN.
Cyr. 1, 4, 8 ; DÉM.
277, 20, peu s’en faut, presque ; μικροῦ κἀκεῖνον ἐξετραχήλισε, XÉN.
Cyr. 1, 4, 8, peu s’en fallut qu’il ne le renversât lui aussi ;
3 dat. μικρῷ, peu
ou un peu,
surt. dev. un adv. PLAT.
Leg. 719 b,
etc., ou un cp. PLAT.
Leg. 698 b.
• Cp. μικρότερος, AR. Eq. 789 ; PLAT. Phil. 25 c, Ep. 343 a, etc. ; • Sup. μικρότατος, ATT. (DÉM. 1455, 19) ; plus souv. cp. μείων, μειότερος ou ἐλάσσων ; sup. μεῖστος, μειότατος ou ἐλάχιστος ; v. ces mots.
➳ Dans les inscr. att. des 5e et 4e siècles av. J.C. on trouve ord. la forme μικρός, non σμικρός, qui ne se rencontre que dans deux inscr. att. de la fin du 5e siècle ; la forme avec σ se maintient seul. dans les n. propres ; en outre, μικρός se réduit à μικός dans des inscr. du 4e siècle av. J.C. et, dès le 6e siècle av. J.C. dans les n. propres (Μίκα, Μικίων, etc.) ; qqes-uns conservent la forme complète, Σμικρ- (Σμῖκρος, etc.) réduite à Σμικ dev. une terminaison commençant par υ (Σμίκυθος, etc.) ; v. Meisterh. p. 63, 6 ; 68, 12 ; 73, 5.
Étym. pré-grec.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
and σμικρός, ά, όν, Dor., Ion. μικκός; σμικρός is corroborated by metre in Il. 17.757, Hes. Op. 361, and might be restored in Il. 5.801, Od. 3.296 (μικρός codd.); it is prob. the only form in Hdt. (μικρός Hdt. 2.74 codd.); freq. in Lyr. and prob. always in Trag. (exc. where metre requires μικρός, as S. Aj. 161 (anap., Comp.)); most freq. in Pl. ; but in Th., also Ar. and other Com., μικρός prevails, σμικρός being found Th. 4.13, 7.75, 8.81, Ar. Ach. 523, V. 5; Att. Inscrr. have σμικρός IG1². 313.111, al., μικρός ib. 369.10, al. : — small, little, in Size, μ. ἔην δέμας Il. 5.801; μ. λίθος Od. 3.296; κίρκον, ὅ τε σμικρῇσι φόνον φέρει ὀρνίθεσσιν Il. 17.757; σμ. ἄστεα Hdt. 1.5; μεγάθεϊ σμικροί Id. 2.74; with Dims., μ. πολίχνιον, γῄδιον, παιδάρια, Isoc. 5.145, X. Cyr. 8.3.38, Ages. 1.21; as a Com. exaggeration, δικαστηρίδιον μ. πάνυ Ar. V. 803; σκαλαθυρμάτι’ ἄττα μ. Id. Nu. 630, etc. ; c. inf., μικροὶ δ’ ὁρᾶν Id. Pax 821; as a term of reproach, Κλειγενὴς ὁ μικρός Id. Ra. 709, cf. Pl. Prt. 323d, Arist. EN 1123b7, Alex. 98.7; Ἀμύντας ὁ μ. Arist. Pol. 1311b3; οἱ ἐν μικρῷ μεγάλοι short but stoutly built, Philostr. Gym. 36; ὁ μ. δάκτυλος SIG 1172.4 (Lebena). in Quantity, σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖναι Hes. Op. 361; μέλιτος μικρόν Ar. V. 878; μ. ὄψον, ἀργυρίδιον, X. Mem. 3.14.1, Ar. Pl. 240, cf. Antiph. 44. in Amount or Importance, petty, trivial, slight, σμ. πρόφασις Thgn. 323; ἔπος, ἔγκλημα, ῥοπή, etc., S. OC 443, Tr. 361, OT 961, etc. ; ἐκ σμικροῦ λόγου on some slight pretext, Id. OC 620; ἐν σμικρῷ λόγῳ παρῆκεν as of small account, ib. 569; αἰτίας μικρᾶς πέρι E. Andr. 387, etc. ; οὐδὲ μικρόν, = οὐδὲ γρῦ, D. 19.37; of persons, of small account, opp. μέγας, σμ. ἐν σμικροῖς, μέγας ἐν μεγάλοις Pi. P. 3.107; ἄριστ’ ἂν καὶ μέγας ὀρθοῖθ’ ὑπὸ μικροτέρων S. Aj. 161 (anap.), etc. ; σμ. τίθησί με Id. OC 958; βίος ὁ μ., = μέτριος, E. Fr. 504; τίνος σμικροτάτου μεταβαλόντος, σμικρότατος τὴν δύναμιν, Pl. R. 473b; of the mind, οὐ σμικρὸν φρονεῖ S. Aj. 1120; of style, mean, [Φίλιστος] μικρὸς ταῖς ἐκφράσεσιν D.H. Vett. Cens. 3.2; of festivals, of lesser importance, Ἁλίεια τὰ μεγάλα καὶ τὰ μ. SIG 1067.14 (Cedreae). of Time, short, Pi. O. 12.12, Ar. Pl. 126, etc. ; εἰς μ. χρόνον Pl. R. 498d; ἐν μικρῷ (sc. χρόνῳ) shortly, X. Cyn. 5.32, Eq. 8.7; πρὸ μικροῦ Poll. 1.72; ἔτι μικρὸν καὶ καταλιθοβολήσουσί με LXX Ex. 17.4. of Age, young, Ostr. Bodl. i237 (ii BC), etc. Adverbial usages, regul. Adv. σμικρῶς, but little, Pl. Criti. 107d; μικρῶς by a little, prob. in Archim. Stom. 1; Sup. σμικρότατα X. Mem. 3.11.12. σμικροῦ or μικροῦ within a little, almost, Id. Cyr. 1.4.8, D. 18.151, etc. ; in full, μικροῦ δεῖν, v. δεῖ ΙΙ, δέω² Ι; μικροῦ τινος ἀπελείφθη τοῦ μή… Ach.Tat. 7.13; but μικροῦ πρίασθαι for a little, cheap, X. Mem. 2.10.4. σμικρῷ by a little, with Comp., Pl. Plt. 262c, etc. ; also σμικρῷ πρόσθεν a little before, Id. Lg. 719b, etc. ; μικρῷ ἄνωθεν D. 44.6. μικρόν a little, σμικρὸν ὑπολείπεσθαι, σμ. τι παρακλίνειν, X. An. 5.44.22, Pl. Cra. 410a; of Time, X. An. 3.1.11, etc. ; repeated, μικρὸν μικρόν Antiph. 10; pl., of Degree, σμικρὰ γεωμετρίας ἔμπειροι Pl. R. 527a, etc. ; σμίκρ’ ἄττα διατρίψαντες Id. Prt. 316a; μικρὰ διακινήσω σε περὶ τοῦ πράγματος Sosip. 1.22; περιπάτησον μικρὰ μετ’ ἐμοῦ Men. Sam. 243, cf. Plu. Luc. 31. with Preps., ἐπὶ σμικρόν but a little, S. El. 414, Antipho 6.18, Hdt. 4.129. κατὰ μικρόν into small pieces, X. An. 7.3.22; so κατὰ μικρὰ γενομένης τῆς δυνάμεως ib. 5.6.32; also, little by little, κατὰ μικρὸν ἀεί Ar. V. 702, cf. Nu. 741; opp. συλλήβδην, Pl. R. 344a; καὶ κατὰ σμ. or μ.
ever so little, Id. Sph. 241c, Isoc. 3.10, D. 2.22. παρὰ μικρόν within a little, παρὰ μ. ἐλθεῖν c. inf., to be within an ace of doing, E. Heracl. 295 (anap.), cf. Isoc. 7.6, etc. ; παρὰ μ. ἦλθον ἀποθανεῖν Id. 17.42; τὸ παρὰ μ. ὥσπερ οὐδὲν ἀπέχειν δοκεῖ Arist. Ph. 197a30; but τὸ παρὰ μ. σῴζεσθαι to be only just saved, Id. Rh. 1371b11, cf. Simp. in Ph. 344.10; gradual, imperceptible change, Arist. Pol. 1303a20; οὐδὲ παρὰ μ. ἦν κρεῖττον c. inf., Plb. 12.20.7; [ἡ τύχη] παρὰ μ. εἰς ἑκάτερα ποιεῖ μεγάλας ῥοπάς Id. 15.6.8, cf. Isoc. 4.59; but also παρὰ μ. ποιεῖσθαι, ἡγεῖσθαι, to think little of…, D. 61.51, Isoc. 5.79. μετὰ μικρόν a little after, Ev. Matt. 26.73. besides regul. Comp. and Sup. μικρότερος, ότατος (Ar. Eq. 789, D. Prooem. 48, etc.), there are the irreg. ἐλάσσων, ἐλάχιστος, from ἐλαχύς, and μείων, μεῖστος, also μειότερος ; v. μείων. [ι by nature; ι only in late Poetry, Epigr. ap. Phleg. Fr. 36.17 J.] (Perh. cf. Lat. mīca, mīcidus, OHG. smāhi, ONorse smár ΄little΄.)
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
(vgl. σμικρός u. μικκός), klein ; Hom. nur Il. 5.801, δέμας μὲν μικρός, klein von Körper, u. Od. 3.296, μικρὸς δὲ λίθος μέγα κῦμ' ἀποέργει ; Eur. μ' ἔθρεψε μικρὸν ὄντα, Or. 462 ; μικρὸς τὸ σῶμα, Ath. XII.552c ; – von der Zeit, Pind. μικρῷ χρόνῳ, Ol. 12.12, wie Eur. I.T. 306 u. sonst ; εἰς μικρὸν χρόνον, Plat. Rep. VI.498b, wo aber wie an anderen Stellen σμικρός v.l. ist ; ἐν μικρῷ, bald, Xen. Cyr. 5.32 ; πρὸ μικροῦ, vor Kurzem, Poll. 1.72 ; – von andern Dingen, οὐ μικρὰν νόσον, Aesch. Prom. 979 ; μικρὰ λείψανα, Soph. El. 1102. Ggstz von μέγας, O.R. 1083 u. sonst ; αἰτίας μικρᾶς πέρι, Eur. Andr. 387 ; μικρὸς ὁρᾶν vrbdt Ar. Pax 787 ; πόλις, Xen. Hell. 5.2.25 ; μικρῶν προστεθέντων, Isocr. 4.30 ; τοὺς μεγάλους μικροὺς ποιεῖν, niedrig, im Ggstz von hochgestellten, Xen. An. 3.2.10 ; ἀργύριον οὐκ ἔχω ἀλλ' ἢ μικρόν τι, wenig, 7.7.53, wie μικρὸν ἀργυρίδιον Ar. Plut. 240 ; bes. auch von der Gesinnung, kleinlich, niedrig denkend, Plut. u. a.Sp.
Adverbial μικρόν, um ein wenig, kaum, Xen. An. 1.3.2 u. öfter, ein weniges, so προϊέναι u. ä.; μικροῦ, beinahe, μικροῦ κἀκεῖνον ἐξετραχήλισεν, Cyr. 1.4.9 ; μικροῦ ἀπεκτείνατε, Dem. 24.135 ; Pol. 2.61.5 u. Sp.; vollständig μικροῦ δεῖν, Dem. 18.269 ; Luc. somn. 16, u. Plut. öfter ; auch οὐ μικρῷ, πολλῷ δὲ γενναιότεροι, nicht um ein weniges, Pol. 1.64.6 (vgl. Plat. Legg. III.698b); παρὰ μικρὸν ἦλθον ἀπολέσαι τὰ πράγματα, beinahe, 1.43.7 ; vgl. οὐδὲ παρὰ μικρὸν ἦν κρεῖττον, nicht um ein weniges, 12.20.7 ; παρὰ μικρὸν ἦλθεν ψυχὴν διακναῖσαι, Eur. Heracl. 295 ; παρὰ μικρὸν ἦλθον ἄκριτος ἀποθανεῖν, Isocr. 17.42 ; – κατὰ μικρόν, allmälig, Luc. Gymn. 26 ; Plut.
Kompar. μικρότερος, Luc. Calumn. 3 ; Plut. u. a.Sp. – Superl. μικρότατος, Xen. Oec. 8.11 ; Luc. hist.conscr. 27 u. sonst. – Als unregelmäßige Comp. gehören dazu ἐλάττων, μείων u. μειότερος, und Superl. ἐλάχιστος, μεῖστος u. μειότατος, die man einzeln nachsehe.
[Nur bei spätern schlechten Dichtern ist ι zuweilen kurz, Jacobs AP p. 178, 798.]
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
TBESG
μικρός, -ά, -όν
[in LXX chiefly for קָטָן, מָעַט ;]
small, little;
__1. of persons;
__(a) lit., of stature: Mrk.15:40 (MM, iii, xvi; on the view that age is meant, see Deiss., BS, 144), Luk.19:3; οἱ μ., the little ones, Mat.18:6, 10 18:14, Mrk.9:42;
__(b) hence metaph., of rank or influence (cf. Dalman, Words, 113 f.) : Mat.10:42, Luk.17:2, Act.8:10 26:22, Heb.8:11' (LXX), Rev.11:18 13:16 19:5, 18 20:12; compar., -ότερος, Mat.11:11, Luk.7:28 9:48.
__2. Of things;
__(a) of size : Mat.13:32 Mrk.4:31, Jas.3:5;
__(b) of quantity: Luk.12:32, 1Co.5:6, Gal.5:9, Rev.3:8;
__(with) of time : Jhn.7:33 12:35, Rev.6:11 20:3.
__3. Neut., μικρόν, used adverbially;
__(a) of distance: Mat.26:39, Mrk.14:35;
__(b) of quantity: 2Co.11:1 11:16;
__(with) of time : Jhn.13:33 14:19 16:16-19, Heb.10:37; μετὰ μ., Mat.26:73, Mrk.14:70.†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars