ά, όν [ᾰ]
   I souillé de sang, IL. 24, 420 ; p. suite, souillé d’un meurtre, SYN. Ep. 44 ;
   II p. ext. :
      1 impur : joint à ἀκάθαρτος, PLAT. Leg. 716 d et e ; en parl. de pers. SOPH. Tr. 987 ; EUR. Cycl. 677 ; DÉM. 583, 23 ; t. familier : ὦ μιαρέ, PLAT. Phædr. 236 e, Theag. 124 e, etc. mauvais sujet ! en parl. de choses, SOPH. Ant. 746 ; EUR. Bacch. 1384, etc. ; μιαραὶ ἡμέραι, jours consacrés aux morts, dans le mois Anthestériôn, HSCH. ; à Rome, jours néfastes, DC. Exc. p. 13, 100, etc. ;
      2 p. ext. laid, au propre (cf. lat. turpis) X. ÉPH. 3, 12, p. 73, 3 ; au mor. ARSTT. Poet. 13.

• Cp. -ώτερος, ATT. ; sup. -ώτατος, AR. Eq. 831.

Étym. μιαίνω.

ά, όν, (< μιαίνω) stained with blood, περὶ δ’ αἷμα νένιπται, οὐδέ ποθι μιαρός Il. 24.420.
defiled with blood, Κιθαιρών E. Ba. 1384 (anap.); μ. ἡμέραι certain days in the month Anthesterion, on which expiatory libations (< χοαί) were offered to the dead, Hsch. ; at Rome, ἡμέρα μ., = dies nefastus, D.C. 51.19; μιαρά, τά, actions resulting in ritual impurity, Berl.Sitzb. 1927.157 (Cyrene). generally, defiled, polluted, μ. καὶ ἄναγνος Antipho 2.1.10, cf. Pl. Lg. 716e; of animals, unclean, ὗν δὲ Αἰγύπτιοι μιαρὸν ἥγηνται θηρίον εἶναι Hdt. 2.47; θάλασσα ὕδωρ μιαρώτατον Heraclit. 61. in moral sense, abominable, foul, ὦ μ. ἦθος S. Ant. 746; repulsive to the moral sense, Arist. Po. 1452b36, al. ; freq. in Ar. as a term of reproach, blackguard, μ. κεφαλή Ach. 285, cf. 282; μιαρώτατος ib. 182; μ. φωνή coarse, brutal voice, Eq. 218, cf. S. Tr. 987 (anap.); μιαρώτατος περὶ τὸν δῆμον Ar. Eq. 831; μ. τε καὶ ὀλιγαρχικούς Pl. R. 562d. Adv. -ρῶς Ar. Eq. 800; οὕτω φανερῶς καὶ μ. D. 21.69. ὦ μιαρέ you rogue, in a coaxing sense, Pl. Phdr. 236e, al. = μάχλος, γύναικες μιαρώταται Alc. 39. physically ugly, γυναῖκα ὀφθῆναι μ. X.Eph. 3.12.

(μιαίνω), gefärbt, verunreinigt, besudelt ; περὶ δ' αἷμα νένιπται, οὐδέ ποθι μιαρός, Il. 24.419 ; übertr., mit Blutschuld befleckt, übh. verbrecherisch, ὦ μιαρὸν ἦθος, Soph. Ant. 742, ἡ δ' αὖ μιαρὰ βρύκει, von der Krankheit gesagt, die abscheuliche, Tr. 983 ; ὁ ξένος ὁ μιαρός, Eur. Cycl. 673 ; so auch μιαρὰ κεφαλή, Ar. Ach. 273, öfter ; auch μιαρώτατος περὶ τὸν δῆμον, Eq. 828 ; τὸ θειότατον ὑπὸ τῷ ἀθεωτάτῳ καὶ μιαρωτάτῳ δουλοῦται, Plat. Rep. IX.589e ; ὡς Σωκράτης τίς ἐστι μιαρώτατος καὶ διαφθείρει τοὺς νέους, Apol. 23b ; leichter, ὦ μιαρέ, du Schelm, Phaedr. 236e u. sonst ; ἄνθρωπος, Din. 1.18 ; Xen. u. Folgde.