(f. ιῶ ; ao. pass. μετεωρίσθην) lever, càd. :
   I au propre :
      1 lever en l’air : ἄνω, PLAT. Phædr. 246 d, lever en haut ; τὰ σκέλη, XÉN. Eq. 10, 4, lever les jambes ; τι, PLUT. M. 597 c, lever qqe ch. haut, tenir qqe ch. en l’air ;
      2 lever, dresser : τινά, XÉN. Cyn. 10, 13, relever qqn qui est tombé ; ἑαυτόν, XÉN. Eq. 11, 7, se redresser, faire le fier, en parl. d’un cheval ;
      3 élever haut : ἔρυμα, THC. 4, 90, un retranchement ; au pass. s’élever, en parl. de la fumée, XÉN. Cyr. 6, 3, 5, ou du vent, AR. Nub. 703 ; se gonfler, en parl. d’une tumeur, HPC. 220 a, etc. ;
      4 t. de mar. conduire vers la haute mer, au large, PHILSTR. V. Ap. 6, 12, p. 250, 26 ; d’où au pass. gagner le large, THC. 8, 16 ;
   II fig. élever l’âme, relever le courage, acc. POSIDON. (ATH. 212 a) ; POL. 26, 5, 4 ; joint à παραθαρρύνω, PLUT. Dem. 18 ; au pass. être exalté de jouissance, d’orgueil, etc. ; ὑπό τινος, AR. Av. 1447 ; POL. 7, 4, 6 ; ἐπί τινι, POL. 3, 70, 1, etc. ; τινι, DS. 11, 32, par qqe ch. ;

Moy. lever en l’air, enlever, AR. Eq. 762.

Étym. μετέωρος.

raise to a height, τὸ ἔρυμα Th. 4.90; τὸ ἐμβριθὲς ἄγειν ἄνω μετεωρίζουσα Pl. Phdr. 246d; τὰ σκέλη lift the legs, X. Eq. 10.4; ἑαυτόν ib. 11.7, cf. Cyn. 10.13; of a dolphin, δελφινίσκον μ. τῷ νώτῳ lifts or buoys it up on his back, Arist. HA 631a18, cf. 602b27; τοὺς πόδας μ., of quadrupeds, Id. IA 711b19; τὸ πνεῦμα μ.
cause one to pant (cf. μετάρσιος III), Id. Pr. 885a33; ναῦν μ. εἰς τὸ πέλαγος put it out to sea, Philostr. VA 6.12 (also abs., πλεῖν μετεωρίζουσα ἐς τὸ πέλαγος Id. Her. 8.3); — Med., τοὺς δελφῖνας μετεωρίζου heave up your dolphins (v. δελφίς II), Ar. Eq. 762; — Pass., to be raised up, Pl. Ti. 63c; to be suspended, σχοινίοις POxy. 904.6 (v AD); of smoke or dust, rise, X. Cyr. 6.3.5; of wind, Ar. Nu. 404; of water vapour, Hp. Aër. 8, Arist. Mete. 346b28, al. ; of ships, μετεωρισθεὶς ἐν τῷ πελάγει keeping out on the high sea, Th. 8.16; rise up, as from bed, Hp. Fract. 15; of wind rising from the stomach, Id. Coac. 613; μετεωριζόμενος suffering from flatulence, Id. Epid. 4.41. intr., attain considerable height, Thphr. HP 4.2.4. metaph, buoy up, elevate, esp. with false hopes, μ. καὶ φυσήσας ὑμᾶς D. 13.12, cf. Hegem. ap. Ath. 15.698d, Plb. 25.3.4; τοὺς Ἀθηναίους δι’ ἐπιστολῶν Posidon. 36 J. ; παραθαρρύνας καὶ μετεωρίσας Plu. Dem. 18; unsettle a man΄s mind, Plb. 5.70.10; — Pass., to be elevated, ὑπὸ λόγων ὁ νοῦς μετεωρίζεται Ar. Av. 1447; μετεωρισθεὶς καὶ περιχαρὴς γενόμενος ἐπί τινι Plb. 3.70.1; μεμετεωρισμένοι ταῖς νίκαις D.S. 11.32; also, to be anxious, POxy. 1679.16 (iii AD), perh. in this sense Ev. Luc. 12.29.

erheben, in die Höhe heben u. schwebend erhalten ; ἄνω, Plat. Phaedr. 246d, vgl. Crat. 406e ; ἐδόκουν καταμανθάνειν μετεωριζόμενον ἢ καπνὸν ἢ κονιορτόν, aufsteigen, Xen. Cyr. 6.3.5 ; ἄνεμος μετεωρισθείς, Ar. Nub. 703 ; πόδα, Sext.Emp. Pyrrh. 1.71 ; τὸ ἔρυμα, den Wall erhöhen, Thuc. 4.90 ; τινὰ νώτῳ, Arist. H.A. 9.48. Dah. ναῦν εἰς τὸ πέλαγος, aufs hohe Meer führen, Philostr. Apoll. 6.12 ; auch intr., ἔπλει μετεωρίζουσα εἰς τὸ πέλαγος ἡ ναῦς, auf hoher See sich befindend ; vgl. μετεωρισθεὶς ἐν τῷ πελά, γει, Thuc. 8.16. – Häufig übertr., die Seele eines Andern erheben, aufregen, μετεωρίσας καὶ φυσήσας ἡμᾶς, Dem. 13.12 ; vgl. Pol. 24.3.6, 26.5.4 ; u. bes. pass., erhoben, erregt, gespannt werden, bes. durch Hoffnung, Freude, Stolz u. vgl., ὑπὸ λόγων Ar. Av. 1447, μετεωρισθεὶς ἐπὶ τῷ γεγονότι, Pol. 3.70.1, öfter ; ὑπό τινος, 7.4.6 ; zum Abfall bewegen, 5.70.10.

μετ-εωρίζω
(< μετέωρος, (a) in mid air; (b) buoyed up; (with) in suspense; Thuc.; in π. opp. to ἀμέριμνος, see Zorell, see word) [in LXX: Ob 4 (גָּבַהּ hi.), Mic.4:1 (נָשָׂא ni.), Psa.131:1, Eze.10:16-17, 19 (רוּם), 2Ma.5:17 2Mac 7:34, 3Ma.6:5 * ;]
to raise on high (Thue., Xen., al.; Ob, Mi, Ez, ll with). Metaph.,
__(a) to buoy up; pass., to be elated, puffed up (Polyb., al., Psa.2:1-12, 3 Mac, ll. with)
__(b) to be anxious, in suspense (Polyb., see 70, 10; FlJ, BJ, iv, 2, 5) : Luk.12:29.†
(AS)