μετα·πίπτω (f. μεταπεσοῦμαι, ao.2 μετέπεσον, etc.) tomber d’un autre côté, d’où se renverser, se retourner :
      1 en gén. εἰς ἄλλο εἶδος, PLAT. Crat. 440 b, prendre une autre forme, changer de forme ; τὸ εἶδος, HDT. 6, 61, changer de forme ; ἐς ὄρνεον ἐκ γυναικός, LUC. Philops. 2, être changée de femme en oiseau ; μεταπίπτει πάντα χρήματα, PLAT. Crat. 440 a, tout change et se transforme ; en parl. de sentiments, EUR. Ion 412 ; AR. Av. 627 ; DÉM. 805, 26 ; d’avis, de votes, PLAT. Ap. 36 a ; ὀστράκου μεταπεσόντος, PLAT. Phædr. 241 b, la coquille s’étant retournée, càd. la situation étant retournée, p. allus. au jeu ὀστρακίνδα ;
      2 particul. en mauv. part, tomber dans une situation moindre, dégénérer : εἰς μοναρχίαν, HDN 1, 1, 5, tomber aux mains d’un seul homme, en parl. de la puissance romaine ; εἰς ἄνδρα ἐξ ἀσήμου γένους, HDN 2, 3, 3, tomber aux mains d’un homme de naissance obscure, en parl. de l’empire ; abs. s’écrouler, être renversé, THC. 8, 68 ; PLAT. Ep. 325 a, etc.

used as Pass. of μεταβάλλω, fall differently, undergo a change, in form, Heraclit. 88, Meliss. 8, Pl. Cra. 440a, etc. ; πολλαχῶς μ. Diog. Apoll. 2; μ. τὸ εἶδος Hdt. 6.61; μ. εἰς ἄλλο εἶδος Pl. Cra. 440b; ἐκ γυναικὸς ἐς ὄρνεον Luc. Philops. 2; Gramm., τὸ α μ. εἰς τὸ ο A.D. Adv. 188.25; fall into disrepair, PSI 4.444.3 (iii BC). in mind, change one΄s opinion suddenly, τὸν ὁμόθεν πεφυκότα στέργων μετέπεσον E. IA 502; ἐξ ἐχθίστου μ. Ar. Av. 627; abs., Isoc. 9.50, Plb. 5.49.7, PRyl. 118.4 (i BC); also μ. εἰς τἀναντία τῆς γνώμης Plb. 21.7.7. of place, migrate, be transferred, Arist. Mete. 360b18, al. ; of votes, εἰ τριάκοντα μόναι μετέπεσον τῶν ψήφων Pl. Ap. 36a, cf. Aeschin. 3.252; but ὀστράκου μεταπεσόντος on the fall of the sherd with the other side uppermost, prov., of a sudden change (borrowed from the game ὀστρακίνδα), Pl. Phdr. 241b, cf. Sch. of conditions, circumstances, etc., μεταπίπτοντος δαίμονος E. Alc. 913 (anap.); μ. ἄνω κάτω Pl. Grg. 493a; τοὐναντίον μεταπέπτωκεν Id. Tht. 162d; τὰ μὲν [πάθη] ταχὺ μεταπίπτειν εἴθισται D. 26.18; τὸ τῆς τύχης γὰρ ῥεῦμα μ. ταχύ Men. Georg.Fr. 2; freq. of political changes, undergo revolution, Th. 8.68, Pl. Ep. 325a; μετεπεπτώκει τὰ πράγματα a revolution had taken place, Lys. 20.14; ἡ Ῥωμαίων δυναστεία μετέπεσεν εἰς μοναρχίαν Hdn. 1.1.4; also ἀρχὴ πεσοῦσα εἰς ἄνδρα ἐξ ἀσήμου γένους Id. 2.3.1; generally, change for the worse, ἐξ εὐπορίης εἰς πενίην Democr. 101; εἰς δουλείαν Lycurg. 50; ἐξ εὐτυχίας εἰς δυστυχίαν Arist. Po. 1453a2; also, for the better, μ. ἐκ τοῦ κακῶς πράττειν Lycurg. 60; μεταπέσοι βελτίονα E. Ion 412; τοῦ πυκνὰ μεταπίπτοντος κριτηρίου Epicur. Fr. 230; of a person, to be variable, μ. καὶ μεταρριπίζεσθαι Arr. Epict. 1.4.19. μεταπίπτοντες λόγοι fallacies due to a change in meaning of terms, ib. 1.7.1; συλλογισμοὶ μ. ib. 2.17.27. c. gen. rei, fall from, fail of…, εἰ ἡ γνῶσις τοῦ γνῶσις εἶναι μὴ μεταπίπτει Pl. Cra. 440a. of property, to be transferred, εἴς τινα ἐξ ὀνόματός τινος Stud.Pal. 4.114.14 (ii AD).

(πίπτω), umfallen, umschlagen, sich ändern ; μεταπίπτοντος δαίμονος, Eur. Alc. 916 ; μεταπέσοι βελτίονα, zum Bessern umschlagen, Ion 412 ; μετέπεσον, ich änderte meine Meinung, I.A. 502 ; ὦ φίλτατ' ἐμοὶ – ἐξ ἐχθίστων μεταπίπτων, Ar. Av. 626 ; εἰ μεταπίπτει πάντα χρήματα καὶ μηδὲν μένει, Plat. Crat. 440a, öfter ; auch μεταπίπτειν ἄνω κάτω, Gorg. 493a ; νῦν δὲ τοὐναντίον ταχὺ μεταπέπτωκεν, es ist schnell ins Gegenteil umgeschlagen, hat sich anders gewendet, Theaet. 162d ; und im eigtl. Sinne, εἰ τρεῖς μόναι μετέπεσον τῶν ψήφων, wenn nur drei Stimmen anders fielen, Apol. 36a ; vgl. Aesch. 3.252 ; u. sprichwörtlich ὀστράκου μεταπεσόντος, Plat. Phaedr. 241b, wie wir sagen »das Blatt hat sich gewandt« ; man leitet den Ausdruck von dem Knabenspiele ὀστρακίνδα her ; μεταπεσούσης τῆς τύχης, Din. 1.65 ; ὅσον τὰ τῆς πόλεως μεταπέπτωκε, Isocr. 15.154 ; auch absolut, 5.23 ; μεταπέπτωκε τὰ πράγματα, von einer Staatsumwälzung, Lys. 20.14 u. A.; τινὸς εἴς τι, übergehen aus Etwas in einen andern Zustand, Plat. Crat. 440 ab ; εἰς τἀναντία τῆς γνώμης, Pol. 21.5.7, u. ohne den Zusatz, μεταπεσών, nachdem er seine Meinung geändert hatte, 5.49.7 ; μετέπεσεν ἐς ὄρνεον ἐκ γυναικός, Luc. Philops. 2.

1. to fall differently, undergo a change , μ. τὸ εἶδος (Herdotus Historicus), or εἰς ἄλλο εἶδος (Plato Philosophus): also, to change one's opinion suddenly , (Euripides); εἰ τρεῖς μόναι μετέπεσον τῶν ψήφων (Plato Philosophus)
2. to change , especially for the worse, μεταπίπτοντος δαίμονος if fortune changes , (Euripides); rarely for the better, (Euripides):—;of political changes, to undergo change or revolution , (Thucydides) (ML)