μετα·πέμπω, envoyer vers, EUR. Hec. 504 ; d’où mander, THC. 4, 30 ;

Moy. (ao. μετεπεμψάμην) mander, HDT. 1, 41 ; THC. 2, 85 ; XÉN. Cyr. 4, 5, 32 ; PLAT. Ap. 32 c, etc. ; avec un rég. de chose : envoyer chercher, acc. XÉN. Cyr. 6, 2, 1 ; AR. Vesp. 679 ; ARSTT. Œc. 2, 14.

send after or for, Ἀγαμέμνονος πέμψαντος… μέτα having sent for thee, E. Hec. 504; παρ’ Εὐχαρίδου τρεῖς ἄγλιθας μετέπεμψα Ar. V. 680. mostly in Med., μεταπέμπεσθαί τινα summon, Hdt. 1.41, al., Ar. Ach. 1087, al., Antipho 1.15, etc. ; of things, send for, σῖτον OGI 56.17 (Canopus, iii BC), etc. ; Th. uses Act. and Med. indifferently, cf. 1.112, 4.30, 6.52, with 2.29, 5.82; — Pass., μεταπεμφθῆναι to be sent for, D. 28.14, cf. Pl. Prt. 319b; ἐξ Ἀθηνῶν μεταπεπέμφθαι Phld. Mus. p. 28 K.

nachschicken, nach Jemandem abschicken ; gew. im med., nach Einem schicken und ihn zu sich holen lassen, τοὺς φίλους, Ar. Plut. 341 ; Thuc. 1.112 ; Plat. Symp. 175c ; ἐμὲ εἰς τὴν θόλον, Apol. 32c, öfter ; aber auch pass., ὁρῶ τοὺς οἰκοδόμους μεταπεμπομένους, Prot. 319b ; Xen. Cyr. 1.3.1 ; schicken und holen lassen, 6.2.1 u. Sp., wie Luc. D.Mort. 12.3. – Adj. verb. μεταπεμπτέος, herbeizuholen, Thuc. 6.25.

μετα-πέμπω
[in LXX (mid.) : Gen.27:45 (לָקַח), Num.23:7 (נָחָה: hi.), 2Ma.15:31, 3Ma.5:18 R, 4Ma.12:3 4Mac 12:6 * ;]
to send after or for: pass., Act.10:29 a. Chiefly in mid., to send for, summon Act.10:5, 22 10:29 b Act.11:13 20:1 24:24, 26 25:3.†
(AS)