μετα·καλέω-ῶ [κᾰ]
      1 appeler d’un autre côté, mander d’un autre endroit, PLAT. Ax. fin ;
      2 rappeler, faire revenir, THC. 8, 11 ; ESCHN. 49, 30 ; POL. 14, 1, 3, etc. ; DS. 20, 43 ;
      3 p. ext. mander, en gén. LUC. Per. 44 ;

Moy. :
      1 appeler à soi, mander, EUR. Epist. 4 ;
      2 faire revenir : τινα ἀπὸ τῆς ἀποστάσεως, DS. 16, 10, ramener un transfuge dans son parti.

recall, Th. 8.11; esp. metaph, τὴν ψυχὴν ἀπὸ τῆς ὀργῆς ἐπὶ… Aeschin. 2.159, cf. Plb. 30.2.4, Paul.Aeg. 3.71; — Med., τινὰς ἀπὸ τῆς ἀποστάσεως D.S. 16.10. simply, summon, Philostr. VA 1.15; ἐς κοινωνίαν μετακληθῆναι Id. Her. 2.14; ψυχαῖς ταῖς εἰς χωρία θεῶν καὶ τοὺς ἐγγὺς ἄστρων τόπους καὶ ἱεροὺς δαίμονας μετακεκλημέναις Herm. ap. Stob. 1.49.44; call in a midwife, doctor, Sor. 1.4, Gal. 10.4; ὁ ἰατρὸς μετακληθείς being called in, Luc. Peregr. 44; — Med., summon, πανταχόθεν E. Ep. 4.4, cf. Act. Ap. 7.14, POxy. 33vii 2 (ii AD); invoke, τὴν σελήνην v.l. in Sch. Theoc. 2.10.
call or name differently, Arch.Pap. 3.419 (Pass.).

(καλέω), ab-, anderswohin rufen, ὁπόθεν δεῦρο μετεκλήθην, Plat. Ax. g.E.; zurückrufen, Thuc. 8.11 u. A.; τινὰ ἀπό τινος, ihn abwendig machen von Einem, Pol. 14.1.3 ; τινὰ ἀπὸ τῆς ἀποστάσεως, DS. 16.10, abbringen davon.

μετα-καλέω, -ῶ
[in LXX: Hos.11:1-2 (קָרָא), I Est.1:50 * ;]
to call from one place to another. Mid., to send for: with accusative, Act.7:14 10:32 20:17 24:25.†
(AS)