μετα·θέω :
      1 courir après, poursuivre, acc. XÉN. Cyn. 6, 22 ; PLAT. Parm. 128 c ; fig. PLAT. Pol. 301 e ; dat. CLÉARQ. (ATH. 619 c) ; abs. PLAT. Lach. 194 b, etc. ;
      2 courir sur, à travers, acc. XÉN. Cyn. 4, 9.

fut. -θεύσομαι, run after, X. Cyn. 6.22; pursue, τινα Jul. Or. 5.177b; [τινὰ] ταῖς ἐπιθυμίαις by working on his desires, Clearch. 37; freq. metaph, ὥσπερ αἱ σκύλακες εὖ μεταθεῖς καὶ ἰχνεύεις τὰ λεχθέντα Pl. Prm. 128c; τὰ τῆς ἀληθεστάτης πολιτείας ἴχνη Id. Plt. 301e, cf. Sph. 226b; αἰτίαν Iamb. Protr. 4.
hunt or range over, τὰ ὄρη X. Cyn. 4.9; abs., hunt about, range, ib. 6.25, al.
run hither and thither, ἑκασταχόσε Plu. Pyrrh. 16, cf. App. Mith. 74, al. ; ἀνιχνευούσας μεταθεῖν, of bees, Arist. HA 624a28.

(θέω), nachlaufen, verfolgen, bes. vom Jäger, ὥσπερ σκύλακες εὖ μεταθεῖς τε καὶ ἰχνεύεις τὰ λεχθέντα, Plat. Parm. 128c, ἴχνος, Soph. 226a, u. so vom Jäger auch Lach. 194b ; Xen. Cyr. 2.4.24, 27 ; auch ταῖς ἐπιθυμίαις, Clearch. bei Ath. IV.619c.