μετα·ϐαίνω (f. μεταϐήσομαι, ao.2 μετέϐην, etc.) :
   I intr.
      1 passer d’un endroit à un autre, avec εἰς et l’acc. HDT. 1, 57 ; PLAT. Leg. 893 d ; fig. HH. Ven. 294 ; avec double rég. : ἔκ τινος εἴς τι, PLAT. Rsp. 550 d, passer d’une situation à une autre ; ou ἀπὸ τοῦ παιδὸς εἰς τὸν ἄνδρα, LUC. Am. 24, passer de la condition d’enfant à celle d’homme ; μεταϐαίνειν εἰς ἀλεκτρυόνα, LUC. Gall. 4, être changé en coq ;
      2 sortir de, naître de : τυραννὶς ἐκ δημοκρατίας μεταϐαίνει, PLAT. Rsp. 569 c, la tyrannie naît de la démocratie ;
      3 aller vers, se porter vers, s’adonner à : ἄγρην, OPP. H. 4, 418, à la chasse ;
   II tr. (à l’ao.1 μετέϐησα) :
      1 faire passer, transporter, acc. PD. O. 1, 42 ; à l’ao.2 part. μεταϐάς, EUR. Hipp. 1292 ;
      2 faire changer, changer, EUR. El. 727 conj. ;

Moy. (ao. 3 sg. μετεϐήσατο ou μετεϐήσετο) m. sign. intr. A.RH. 4, 1176.

➳ Ao.2 impér. 2 sg. μετάϐα, ALEX. (Com. fr. 3, 387) ; inf. dor. μεταϐᾶσαι, PD. l. c.

fut. -βήσομαι h.Ven. 293; aor. μετέβην, imper. μετάβηθι Od. 8.492, μετάβα Alex. 14; pf. -βέβηκα ; — Med., aor. 3 sg. μετεβήσετο or -σατο A.R. 4.1176 : — pass over from one place to another, μετὰ δ’ ἄστρα βεβήκει (for μετεβεβήκει) the stars had passed over the meridian, Od. 12.312, 14.483 (but τοῦ ἄστρου μεταβαίνοντος μίαν ἡμέραν διὰ τεσσάρων ἐτῶν OGI 56.42 (Canopus, iii BC)); μ. ἐς τὴν Ἀσίην Hdt. 7.73, cf. 1.57; μ. ἐξ οἰκίας εἰς οἰκίαν Ev. Luc. 10.7; abs., change one΄s abode, PTeb. 316.20 (i AD); metaph, ᾗ τὸ δίκαιον μεταβαίνει according as right passes over (from one side to the other), A. Ch. 308 (anap.). in writing or speaking, pass from one subject to another, μετάβηθι change thy theme, Od. 8.492; μεταβάντες changing their course, turning round, Hdt. 8.4; μεταβήσομαι ἄλλον ἐς ὕμνον h.Ven. l.c. ; ἐπανέλθωμεν ὅθεν δεῦρο μετέβημεν Pl. Cra. 438a; ἀπὸ τοῦ ψέγειν πρὸς τὸ ἐπαινεῖν Id. Phdr. 265c; ἀπ’ ἐμψύχων ἐπ’ ἄψυχα μ. Phld. Rh. 1.172 S. ; μεταβαίνων ὁλόγος advancing step by step, Arist. EN 1097a24.
pass from one state to another, change, [αἱ πολιτεῖαι] οὐκ εὐθὺς μ. Id. Pol. 1292b18, etc. ; freq. with Preps., μ. ἐκ μείζονος εἰς ἔλαττον Pl. Prm. 165a; of changes of fortune in a drama, μ. εἰς εὐτυχίαν Arist. Po. 1455b27; μ. ἐκ τῆς τιμαρχίας εἰς τὴν ὀλιγαρχίαν Pl. R. 550d; μεταβαίνει τυραννὶς ἐκ δημοκρατίας comes on after…, ib. 569c; μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν 1 Ep. Jo. 3.14; ἀπὸ τοῦ παιδὸς εἰς τὸν ἄνδρα Luc. Am. 24; μ. εἰς ἀλεκτρυόνα Id. Gall. 4. in the Epicurean logic, make a transition; hence, infer, esp. from analogy or resemblance, λόγος ὁ μεταβαίνων ἀπό τινος ἐπί τι Phld. D. 3.12, cf. Sign. 5, al. c. acc., pass to another place or state, ἄνω μεταβὰς βίοτον E. Hipp. 1292 (anap.); μ. τόπον ἐκ τόπου S.E. M. 10.52.
go after, follow a pursuit eagerly, Oppian. H. 4.418. causal in aor.1 μεταβῆσαι, carry over or away, τινὰ ποτὶ δῶμα Διὸς βᾶσαι Pi. O. 1.42; change, ἄστρων ὁδούς E. El. 728 (lyr.).

(βαίνω),
1) übergehen von einem Punkte zu einem andern, im Gesange zu einem andern Gegenstande übergehen, ἀλλ' ἄγε δὴ μετάβηθι, Od. 8.492, εἴς τι, H.h. Ven. 294, vgl. 8.9, 17.11, hinübergehen ; so erkl. man als Tmesis ἦμος δὲ τρίχα νυκτὸς ἔην, μετὰ δ' ἄστρα βεβήκει, die Sterne waren hinübergegangen, nämlich über die Hälfte des Himmels, sie hatten kulminiert, Od. 12.312, 14.483 ; ᾗ τὸ δίκαιον μεταβαίνει, wohin, wie weit es geht, Aesch. Ch. 306 ; πτηνὸς ἄνω μεταβὰς βίοτον, Eur. Hipp. 1292, erkl. der Schol. μεταβιβάσας, μεταβαλών, wo Valcken unnötig πτηνόν ändern will, eigtl. hinübergegangen mit dem Leben ; aber μεταβαινέμεν ἄγρην ist = dem Fange nachgehen, Opp. H. 4.418. Häufiger in Prosa, μεταβαίνειν ἐς ταῦτα τὰ χωρία, Her. 1.57 ; μεταβαίνοντα εἰς ἕτερον ἀεὶ τόπον, Plat. Legg. X.893d ; übertr., ἐκ τῆς τιμαρχίας εἰς τὴν ὀλιγαρχίαν, Rep. VIII.550d ; ἐκ μείζονος εἰς ἔλαττον, Parm. 65a ; ἐκ τούτου μὴ μεταβαῖνον, nicht da herausgehend, 146a ; ὡς τυραννὶς ἐκ δημοκρατίας μεταβαίνει, daraus hervorgeht, Rep. VIII.569c ; auch bei Sp., ἀπὸ τοῦ παιδὸς εἰς τὸν ἄνδρα, Luc. Amor. 24 ; μεταβέβηκα εἰς ἀλεκτρυόνα, Gall. 4 ; bes. in der Rede auf etwas Anderes übergehen ; – μετάβα = μετάβηθι wird aus Alexis angeführt B.A. 108.
2) der aor. I. in trans. Bdtg, δαμέντα – ποτὶ δῶμα Διὸς μεταβᾶσαι, hinüberfahren, Pind. Ol. 1.42 ; ἄστρων μετέβασ' ὁδοὺς Ζεύς, Eur. El. 728 nach Musgr.

μετα-βαίνω
[in LXX: Wis.7:27 19:19, 2Ma.6:1 2Mac 6:9 2Mac 6:24 * ;]
to pass over from one place to another : Mat.17:20, Luk.10:7; with reference to the point of departure only, to withdraw, depart: Mat.8:34 11:1 12:9 15:29, Jhn.7:3, Act.18:7; of removal from this life, ἐκ τ. κότμου πρὸς τ. Πατέρα, Jhn.13:1; metaph., ἐκ τ. θανάτου εἰς τ. ζωήν, Jhn.5:24, 1Jn.3:14.†
(AS)