μετ·έωρος, ος, ον, qui est en haut ou qui s’élève, d’où :
A haut, càd. :
   I élevé au-dessus du sol (tombeau) HDT. 1, 187 ;
   II élevé dans les airs, PLAT. Tim. 80 a ; en parl. du vol des oiseaux, ARSTT. H.A. 4, 9, 8, etc. ; μετέωρος αἴρεται, AR. Pax 80, il s’élève et monte dans les airs ; particul. suspendu dans les airs, ANTH. 11, 164 ; d’où en gén. suspendu, pendant, HPC. Fract. 757 ; τὰ μετέωρα, XÉN. Conv. 6, 6 ; PLAT. Prot. 315 c, les espaces, les phénomènes ou les corps célestes ;
   III qui s’enlève ou qu’on enlève, en parl. de pers. AR. Eq. 1362, Pax 890 ; en parl. de choses, XÉN. An. 1, 5, 8 ;
   IV fig. :
      1 qui s’élève, qui s’exalte, exalté, excité, abs. THC. 2, 8 ; ὑπό τινος, PLUT. M. 1059 a, excité par qqn ; ἐπί τινι, LUC. M. cond. 15, ou ἐπί τινος, LUC. Dem. enc. 28, par qqe ch. ;
      2 p. suite, porté à, prêt à : πρός τι, POL. 5, 62, 1, etc. ; ἐπί τι, POL. 5, 101, 2 ; εἴς τι, POL. 3, 78, 5, etc. porté ou prêt à qqe ch. ; avec l’inf. POL. 5, 42, 9, à faire qqe ch. ;
      3 qui est ou tient en suspens, incertain, instable : μετέωρα πράγματα, DÉM. 378, 23, événements qui tiennent en suspens ; μετέωρος ταῖς διανοίαις, POL. 3, 107, 6, d’humeur indécise, hésitant ;
B qui est en haut, càd. :
   I qui est en haut, sur terre, p. opp. à souterrain, HDT. 2, 148 ;
   II qui est dans la partie supérieure : μετέωρα χώρια, AR. Av. 818, les régions de l’air ; τὰ μετέωρα, POL. 5, 13, 3, les régions élevées d’un pays ; μετεωρότερον πνεῦμα, GAL. respiration courte (propr. « de la partie supérieure de la poitrine ») ; ναῦς μ. vaisseau en pleine mer, THC. 1, 48, etc. ou à l’ancre, THC. 4, 26 ; fig. οἶσθα μετεωρότερόν τι τῶν θεῶν ; XÉN. Conv. 6, 6, connais-tu qqe ch. de plus élevé que les dieux ? ;
C qui est à la surface : ὄμματα μετέωρα, XÉN. Cyn. 4, 1, yeux saillants ; μετέωροι φλέϐες, GAL. veines saillantes ; μετέωρα καὶ οὐ βαθύρριζα, TH. C.P. 1, 3, 4, plantes dont les racines viennent à la surface du sol et sont peu profondes ;
D qui se dresse ou lève la tête, en parl. d’un cheval, XÉN. Eq. 11, 1 ; fig. en parl. de pers. orgueilleux, ANTH. 5, 21 ; 5, 28 ; γαῦρος καὶ μετέωρος, LUC. Nigr. 5, homme fier et hautain.

• Cp. -ότερος, XÉN. Conv. 6, 6 ; DÉM. 1279 fin ; • Sup. -ότατος, THC. 4, 32 ; PROTAGORID. (ATH. 124 f).

Étym. μετά, ἀείρω.

ον, Ep. μετήορος, (< ἀείρω) raised from off the ground, τάφον ἑωυτῇ κατεσκευάσατο μ. Hdt. 1.187; σκέλεα δὲ… κατακρέμαται μ. Id. 4.72; μ. ἐξεκόμισαν τὰς ἁμάξας X. An. 1.5.8; πῆχυς μ. an arm hanging (without support from a bandage), Hp. Fract. 7; μ. αἰωρηθῆναι, of a man, Id. Art. 70; freq. of anatomical structures, unsupported, Gal. 2.469, al. ; τὰ μ. οἰκήματα, opp. τὰ ὑπόγαια, Hdt. 2.148; μετεωρότερος… τῶν σαύρων raised higher than…, above…, of the chamaeleon, Arist. HA 503a21; of high ground, τῶν χωρίων τὰ μετεωρότατα Th. 4.32; ἀπὸ τοῦ μ. ib. 128, cf. D. 55.29 (Comp.); χωρία νέμεσθαι μετεωρότερα, opp. ἑλώδη, Arist. HA 596b4; τὰ μετεωρότατα μέρη Protagorid. 4; κατὰ τὸ μ. τοῦ ποταμοῦ as one looks up the river, Paus. 8.30.2.
on the surface, ἀπὸ τοῦ μετεωροτάτου IG2². 1668.8; hence, prominent, of eyes, X. Cyn. 4.1; of roots, running along the ground, opp. βαθύρριζος, Thphr. HP 3.10.3, CP 1.3.4, 5.9.8; ἀλγήματα μ.
superficial pains, Hp. Aph. 6.7; τομαί Id. Loc. Hom. 13; πνεῦμα μ.
shallow, not deep, Id. Epid. 3.1. ζ΄, Gal. 7.946; μετεωρότερον ἄσθμα more rapid breathing, Phld. Ir. p. 27 W. ; also μ. ὀχετοί open, surface drains, Arist. Ath. 50.2, OGl 483.62 (Pergam., ii BC). = μετάρσιος, in mid-air, high in air, ἀνακινῆσαί τινα μ. Hdt. 4.94; ἆραί τινα μ. Ar. Eq. 1362; μ. αἴρεσθαι Id. Pax 80; Ἀήρ, ὃς ἔχεις τὴν γῆν μ.
poised on high, Id. Nu. 264; ἀφικνεῖ μ. ὑπ’ αὔρας Cratin. 207; τὰ μ. χωρία the regions of air, Ar. Av. 818, cf. 690; κρεμασθεὶς καὶ βλέπων μ. looking into mid-air, Pl. Tht. 175d; of birds, μ. ἀεὶ μένειν ἀδύνατον Arist. IA 714a21; of fish, μ. πέτεσθαι Id. HA 535b28; μ. νεῖν swim near the surface, ib. 602b22; τὰ μ.
things in the heaven above, astronomical phenomena, Hp. VM 1; οὐ γὰρ ἄν ποτε ἐξηῦρον ὀρθῶς τὰ μ. πράγματα, says Socrates, Ar. Nu. 228, cf. 1284; τὰ μ. φροντιστής, of Socrates, Pl. Ap. 18b; ἀλαζονεύεται περὶ τῶν μ. Eup. 146b; τὰ μ. καὶ τὰ ὑπὸ γῆς Pl. Ap. 23d, cf. Epicur. Ep. 1 p. 27U., etc. ; Comp., οἶσθα μετεωρότερόν τι τῶν θεῶν ; X. Smp. 6.7. Adv. -ως Philostr. VA 4.21.
on the high sea, of ships, καθορῶσι τὰς… ναῦς μ. Th. 1.48; αἱ δὲ μ. ὥρμουν Id. 4.26; μίαν ναῦν ἀπολλύασι μ. Id. 8.10; of persons, ὅσοι μὴ μ. ἑάλωσαν Id. 7.71; μ. πλεῖν Str. 2.3.4. of a horse, high-stepping, πομπικῷ καὶ μ. καὶ λαμπρῷ ἵππῳ X. Eq. 11.1. generally, unsettled, fermenting, undigested, μ. καὶ ἄπεπτα καὶ ἄκρητα Hp. VM 19; inflated, ὑποχόνδρια Id. Aph. 4.73. metaph, of the mind, buoyed up, in suspense, Ἑλλὰς ἅπασα μετέωρος ἦν Th. 2.8; μετεώρῳ <τῇ> πόλει κινδυνεύειν Id. 6.10; μ. ταῖς διανοίαις Plb. 3.107.6, etc. ; μ. ταῖς ἐπιβολαῖς ἐπὶ πόλεμον eager for…, Id. 5.101.2; πρὸς ἐλπίδας Id. 5.62.1; ἐπί τινος or τινι, Luc. Dem. Enc. 28, Merc. Cond. 15; μ. πορεύῃ εἰς Ἀθήνας Arr. Epict. 3.24.75, cf. Jul. Or. 3.122d; haughty, puffed up, Plb. 3.82.2, LXX 2 Ki. 22.28; γαῦρος καὶ μ. Luc. Nigr. 5; μετέωρε ΄proud one΄, AP 5.20 (Rufin.); of style, inflated, opp. ὑψηλός (sublime), Longin. 3.2; also in good sense, τὸ μ. καὶ πομπικόν (cf. II. 3) elevation of style, D.H. Is. 19. of conditions, uncertain, τῶν πραγμάτων ὄντων μ. D. 19.122; ὁπηνίκα ἂν τὰ τῆς βασιλείας μ. ᾖ Hdn. 2.12.4; unsettled, χρόνος μ. καὶ κινδυνώδης Heph.Astr. 2.28, cf. 33. Adv. -ρως, ἔχειν Plu. Cim. 13. of contracts, transactions, suits, etc., in suspense, pending, δικαστήριον τὸ διαλῦσον τὰ μ. συμβόλαια Supp.Epigr. 1.363.9 (Samos, iii BC); μ. οἰκονομίαι POxy. 238.1 (i AD), cf. PFay. 116.12 (ii AD); δίκη Jul. Mis. 368a; μετέωρα, τά, unfinished business, PRyl. 144.10 (i AD).
unsecured, of debts, οἱ τὰ μ. ἐγγυώμενοι SIG 364.42, 46 (Ephesus, iii BC). of persons, thoughtless, absent-minded, ΄distrait΄, Cic. Att. 15.14.4, 16.5.3 (Comp.), Gal. 15.910; fickle, κοῦφοί τε καὶ μ. Ti.Locr. 104e. Adv. -ρως Vett.Val. 166.4.

in die Höhe gehoben, in der Luft schwebend, hoch über der Erde ; im Ggstz von ὑπόγαια, οἰκήματα, Her. 2.148 ; ναῦς μετεώρους, Schiffe auf der hohen See, Thuc. 1.48, 5.26 u. öfter, wie Folgende ; auch von Menschen, die sich auf dem Meere befinden, 7.71 ; übh. hochgelegen, τῶν χωρίων τὰ μετεωρότατα, Thuc. 4.32, 128, wie τὰ μετέωρα Pol. 5.13.3 ; εἰσπηδήσαντες εἰς τὸν πηλὸν μετεώρους ἐξεκόμισαν τὰς ἁμάξας, Xen. An. 1.5.8, sie hoben die Wagen in die Höhe u. schafften sie heraus ; vgl. Plat. ὅσα ἀφεθέντα μετέωρα καὶ ὅσα ἐπὶ γῆς φέρεται, Tim. 80a ; τὰ μετέωρα καὶ τὸ ὑπὸ γῆς, Apol. 23d ; u. so bes. von Himmelserscheinungen u. Himmelskörpern, Lufterscheinungen und Witterungswechsel u. vgl., ἐφαίνοντο περὶ φύσεως τε καὶ τῶν μετεώρων ἀστρονομικὰ ἄττα διερωτᾶν, Prot. 315c, μετεώρων φροντιστής, Xen. Symp. 6.6 ; vgl. Plat. Apol. 18b ; was leicht in dem Sinne der großen Menge ein Vorwurf wird, der sich mit seinen Gedanken hoch versteigt, sich mit nichtigen Dingen abgibt. – Was oben in der Luft schwebt, ist leicht, κοῦφα τε καὶ μετέωρα, Tim.Locr. 104e. Dah. übertr., leichtsinnig, unbeständig, Sp.; unstät, schwankend, nicht fest, wie Thuc. καὶ μὴ μετεώρῳ τε πόλει κινδυνεύειν καὶ ἀρχῆς ἄλλης ὀρέγεσθαι πρὶν ἣν ἔχομεν βεβαιωσώμεθα, 6.10 ; τὰ ἐν μετεώροις ἀμφισβητήσεσι κείμενα neben ἐπίδικα, S.Emp. adv. math. 28 ; dah. μετέωρος ταῖς διανοίαις, von unzuverlässiger Gesinnung, Pol. 3.107.6 u. öfter, ängstlich schwankend. – Häufig von der Seele, durch Hoffnung od. Furcht, Freude, Stolz u. vgl. gehoben, gespannt, ἡ ἄλλη Ἑλλὰς πᾶσα μετέωρος ἦν, Thuc. 2.8 ; häufig bei Pol., μετέωρος ἐγενήθη ταῖς ἐλπίσι, 30.1.4, μετ. καὶ θυμοῦ πλήρης, 3.82.2. – Pol. vrbdt auch μετ. πρός τι, ἐπί τι, leicht zu Etwas geneigt, εἰς τὴν θέαν, begierig zu sehen, 30.15.27, 13.2.1, 3.78.5 ; auch c. inf., 5.42.9 ; stolz, Rufin. 32, 38 (V.21, 28). Dem σεμνὴ entsprechend, Luc. Nigr. 1.18 u. öfter.
• Adv. μετεώρως ἔχειν, schwankend sein, Plut. Cim. 13.

1. raised from the ground, hanging , Lat. suspensus, (Herdotus Historicus);—;of high ground, (Thucydides)
2. like μετάρσιος, in mid-air, high in air , Lat. sublimis, (Herdotus Historicus); Ἀήρ, ὃς ἔχεις τὴν γῆν μ. poised on high , (Aristophanes Comicus); τὰ μ. χωρία the regions of air , (Aristophanes Comicus); τὰ μ. things in heaven above, astronomical phenomena , (Aristophanes Comicus)
3. on the high sea, out at sea , of ships, (Thucydides)
4. metaphorically of the mind, lifted up, buoyed up, on the tiptoe of expectation, in suspense , Lat. spe erectus, (Thucydides)
5. wavering, uncertain , (Demosthenes Orator): —;adverb, μετεώρως ἔχειν to be in uncertainty , (Plutarch) (ML)