ας (ἡ) changement de sentiments, d’où :
      1 repentir, regret, BATR. 70 ; THC. 3, 36 ; POL. 4, 66, 7 ; PLUT. M. 56 a, etc. ; au plur. PLUT. M. 712 c ;
      2 t. de rhét. correction, figure par laquelle on feint de se reprendre, R. LUP. 1, 16 ;
      3 t. eccl. pénitence, le 3^e degré d’expiation dans l’Église primitive, BAS. 4, 724 Migne.

Étym. μετανοέω.

ἡ, change of mind or heart, repentance, regret, Batr. 70, Th. 3.36, Philem. 198, Plb. 4.66.7, LXX Pr. 14.15, Aristeas 188, Plu. 2.712c (pl.), etc. ; ἀνίατος γὰρ τῶν τοιούτων μ. Antipho 2.4.12; γαμεῖν ὁ μέλλων εἰς μ. ἔρχεται Men. Mon. 91; ἡ εἰς τὸν θεὸν μ. Act. Ap. 20.21; μ. ἀπὸ νεκρῶν ἔργων Ep. Hebr. 6.1.
Rhet., afterthought, correction, Rutil. 1.16.

ἡ, die Sinnesänderung, Reue, Pol. 4.66.7 ; das zur besseren Einsicht Gelangen, 18.16.7 u. Sp., wie Luc. Merc.cond. 42 ; Plut. u. NT.

μετάνοια, -οίας, ἡ
(< μετανοέω), [in LXX: Pro.14:15, Wis.11:23 12:10, 19, Sir.44:16 * ;]
after-thought, change of mind, repentance: Heb.12:17; of repentance from sin, Mat.3:8, 11 Luk.3:8 15:7 24:47, Act.26:20, 2Co.7:9-10; βάπτισμα (which see) μετανοίας, Mrk.1:4, Luk.3:3, Act.13:24 19:4; ἡ εἰς θεὸν Act.20:21; μ. ἀπὸ νεκρῶν ἔργων, Heb.6:1; εἰς μ. καλεῖν, Luk.5:32; id. ἄγειν, Rom.2:4; ἀνακαινίζειν, Heb.6:6; εἰς μ. χωρῆσαι, 2Pe.3:9; μ. δοῦναι, Act.5:31 11:18, 2Ti.2:25.†
(AS)