μεσό·δμη, ης (ἡ) :
      1 poutre transversale où s’emboîte le mât, vulg. le coursier, OD. 2, 424 ; 15, 289, etc. ; A.RH. 1, 563, etc. ;
      2 entre-colonnement, OD. 19, 37 ;
      3 machine à peser de lourds fardeaux, HPC. 832 g.

Étym. μ. δέμω.

ἡ, (δέμω, cf. EM 581.5) Att. μεσόμνη IG2². 1668.48, 53 : — tie-beam, τοῖχοι μεγάρων καλαί τε μεσόδμαι Od. 19.37, cf. 20.354 (expld. by Aristarch. as = μεσόστυλα, by others as τὰ μεταξὺ τῶν δοκῶν διαστήματα, cf. Hsch.); κρεμάσαι χρὴ τὸν ἄνθρωπον τῶν ποδῶν πρὸς μεσόδμην Hp. Art. 70; expld. as τὸ μέγα ξύλον ἀπὸ τοῦ ἑτέρου τοίχου πρὸς τὸν ἕτερον διῆκον Gal. ad Hp. l.c. (18(1).738), cf. IGll. cc., SIG 248 N 8 (Delph., iv BC), Q.S. 13.451.
box amidships, in which the mast was stepped, ἱστὸν… κοίλης ἔντοσθε μεσόδμης στῆσαν ἀείραντες Od. 2.424.
shelf built between the floor of the gallery and the roof, pl., IG2². 1668.74, 85; sg., ib. 78. μεσόδμα, Lacon. μεσσοδόμα, = γυνή, Hsch.

ἡ (d.i. μεσοδόμη, von δέμω), eigtl. Zwischenbau ;
   a) Od. 19.37, 20.354 werden καλαὶ μεσόδμαι neben den τοῖχοι genannt, blendenartig vertiefte Zwischenräume, zwischen vortretenden Wandpfeilern, Hesych. erkl. μεσόστυλα.
   b) der Querbalken des Schiffes, der in der Mitte hohl ist, um den Mastbaum darin aufzurichten, κοίλη, Od. 2.424, 15.289 ; Ap.Rh. 1.563.
   c) später übh. ein Quer od. Tragbalken, bes. an welchem man große Lasten wägt, Wagebalken, Hippocr., VLL.