ή, όν, plein, rempli, abs. AR. Eq. 814, etc. ; avec le gén. νεφέλας ὕδατος μεστάς, AR. Nub. 382, nuages pleins d’eau ; οἰκίαν χρημάτων μεστὴν ποιῆσαι, AR. Pl. 223, remplir la maison d’argent ; fig. μ. ἐλπίδων ἀγαθῶν, XÉN. Hell. 3, 4, 18 ; σπουδῆς μ. XÉN. Conv. 1, 13, plein de bonnes espérances, d’ardeur ; ὑποψίας καὶ δείματος μ. PLAT. Rsp. 330 e, plein de défiance et de crainte ; avec un part. μεστὸς ἦ θυμούμενος, SOPH. O.C. 768, j’étais rassasié de ma douleur ; μεστὸς ἐγένετο ἀγανακτῶν, DÉM. 1175, 4, il fut rempli d’indignation ; rar. avec un acc. μεστὸς ὢν τὸν θυμόν, PLUT. Alex. 13, rempli de colère.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *med-, mesurer « qui a sa mesure », être plein.

ή, όν, full, ἄγγεα Hom. Epigr. 15.5; ἐποίησεν τὴν πόλιν μεστήν Ar. Eq. 814; ἔγχεον μεστήν a full cup, Diph. 20, cf. Alex. 58; μὴ μεστὰς ἀεὶ ἕλκωμεν Antiph. 207.1; of persons, οἶνον πίνεις μ. ὤν Alex. 164, cf. Anaxandr. 15. c. gen., full of, ἀργυρίου… ἀρτάβη μεστή Hdt. 1.192; τὸ στόμα… μεστὸν βδελλέων Id. 2.68; μ. ὕδατος Ar. Nu. 383; ἀλφίτων, οἴνου, ἐλαίου, Id. Pl. 806sq. ; ὄνος… οἴνου μ.
laden with…, Id. V. 617; ἱμάτιον κηλίδων μ. Thphr. Char. 19.7. metaph, πάντα μ. ἐλπίδων ἀγαθῶν εἶναι X. HG 3.4.18; μεστοὶ σπουδῆς, ἀταξίας, Id. Smp. 1.13, Mem. 3.5.6; πολλῆς ἀνοίας μ. Isoc. 5.45; σοφία μ. ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν Ep. Jac. 3.17; φόβων καὶ ἐρώτων μ. Pl. R. 579b; ἀπάτης μ. Id. Phd. 83a, etc. ; ἐλευθερίας Id. R. 563d; μ. θεάτρου full of theatric pride, i.e. spoilt by applause, Id. Smp. 194b; ὑπερηφανίας καὶ ὑπεροψίας μ. v.l. in D. 21.195.
sated with, c. gen., E. IT 804; μ. εἰρήνης σαπρᾶς Ar. Pax 554; τινος (of a person) Plu. 2.541d; c. part., μ. ἦ θυμούμενος, i.e. had had my fill of anger, S. OC 768; μ. ἐγένετο ἀγανακτῶν D. 48.28; μεστοὶ τοῦ συνεχῶς λέγοντος Id. 18.308; also μ. τὸν θυμόν Plu. Alex. 13.

angefüllt, voll, im eigentlichen Sinn u. übertr., bes. von schlimmen Dingen ; ὃς ἐποίησεν τὴν πόλιν ἡμῶν μεστὴν εὑρὼν ἐπιχειλῆ, Ar. Eq. 811 ; c. gen., πλούτου, Plut. 188, 193 ; μεστὰ λίθων καὶ γῆς, Plat. Legg. XII.967c ; ὑποψίας καὶ δείματος, Rep. I.330e ; κακίας μεστὴ γίγνεται ἡ ψυχή, Crat. 415c ; θορύβου, Symp. 223b, u. ähnlich oft, u. Folgde ; κῶμαι μεσταὶ σίτου καὶ οἴνου, Xen. An. 1.5.19 ; μεστὴ πολλῶν κακῶν, Dem. 2.14. – Auch c. part., ἡνίκ' ἤδη μεστὸς ἦν θυμούμενος, Soph. O.C. 772, wie μεστὸς ἐγένετο ἀγανακτῶν, er hatte sich satt gescholten, Dem. 48.28, u. anders, φυλάττει ὁ πηνίκα ὑμεῖς ἐστε μεστοὶ τοῦ ἀεὶ λέγοντος, bis ihr den Redner satt, zum Ueberdruß, gehört habt, 18.308 ; Luc. Nigr. 36 vrbdt auch τοξόται μεστοὶ τὰς φαρέτρας λόγων ; Plut. Alex. 13 μεστὸς ὢν ἤδη τὸν θυμόν, des Zornes satt.

μεστός, -ή, -όν
[in LXX: Nam.1:10, Eze.37:1 (מָלֵא), Est.5:2, Pro.6:34 * ;]
full: with genitive of thing(s), Jhn.19:29 21:11, Jas.3:8; metaph., of thoughts and feelings, Mat.23:28, Rom.1:29 15:14, 2Pe.2:14, Jas.3:17 (cf. Pr, l.with).†
(AS)