(v. les temps ci-dessous) :
      1 désirer ardemment : τινός, HÉS. Sc. 361, qqe ch. ; avec l’inf. (prés. IL. 5, 606 ; fut. IL. 21, 176 ; OD. 21, 125 ; ao. IL. 4, 32 ; 15, 507, etc.) désirer vivement, avoir un désir ardent de, etc. ; p. suite, former le projet de, méditer, machiner : ὄλεθρόν τινι, Q. SM. 12, 380, la perte de qqn ;
      2 être irrité, furieux, IL. 24, 22 ; τινί, IL. 19, 58, par suite de qqe ch.

➳ Prés. inf. épq. μενεαινέμεν. Impf. poét. 3 sg. μενέαινεν, IL. 21, 543 ; OD. 1, 20 ; 6, 330 ; 3 pl. μενέαινον, Q. SM. l. c. Ao. poét. μενέηνα, A.RH. 3, 369 ; 2 sg. μενέηνας, A.RH. 1, 1341 ; 1 pl. μενεήναμεν, IL. 19, 58 ; OD. 4, 282.

(< μένος) desire earnestly or eagerly, c. pres. inf., μηδὲ θεοῖς μενεαινέμεν ἶφι μάχεσθαι Il. 5.606, cf. Od. 13.30, etc. ; more freq. c. aor. inf., μενεαίνεις Ἰλίου ἐξαλαπάξαι πτολίεθρον Il. 4.32, etc. ; rarely c. fut. inf., ἐρύσσεσθαι (v.l. -ασθαι) μενεαίνων 21.176, Od. 21.125 (s.v.l.); when abs., an inf. may be supplied, σὺ δ’ ἀσπερχὲς μενεαίνεις [διῶξαι] Il. 22.10; μάλα περ μενεαίνων [καταφθῖσαι] Od. 5.341, etc. ; also c. gen., μ. μάχης long for battle, Hes. Sc. 361; c. acc. rei, ὄλεθρον μ. τινί purpose death against another, Q.S. 12.380.
to be angry, rage, Il. 19.68, 24.22, 54; ἔριδι μενεήναμεν 19.58; μ. τινί rage against one, 15.104, Od. 1.20, etc. ; κτεινόμενος μενέαινε wrestled with death, Il. 16.491 (Sch. expld. it by ἐλειποθύμει). — Ep., and Ps.-E. Fr. 1132.51 (lyr.).

(μένος, vgl. μενοινάω),
1) heftig wünschen, verlangen, begehren ; absolut, Il. 22.10, μενεήναμεν Od. 4.282, wo der inf. leicht zu ergänzen, οὐ μὲν δή σε καταφθίσει μάλα περ μενεαίνων 5.341 ; gew. c. inf., praes., μηδὲ θεοῖς μενεαινέμεν ἶφι μάχεσθαι Il. 5.606, häufiger aor., ἀσπερχὲς μενεαίνεις Ἰλίου ἐξαλαπάξαι πτολίεθρον 4.32, νῆας ἐνιπρῆσαι 15.507 u. öfter ; auch fut., ἐρύσσεσθαι μενεαίνων Od. 21.125 ; Il. 21.178 ; cum gen., μάχης, Hes. Sc. 361 ; auch ἐμοὶ μενέαινον ὄλεθρον, sie ersannen mir Verderben, Qu.Sm. 12.380. – Auch vom Pfeile, ἐπιπτέσθαι μενεαίνων, Il. 4.126.
2) zürnen ; absolut, Il. 19.68, 24.22, 59 ; ἔριδι μενεῆναι, 19.58 ; – τινί, gegen Einen, Il. 15.104, 19.367, Od. 1.20, 6.330 ; – Il. 16.491 κτεινόμενος μενέαινε erklärten die Alten durch λειποψυχέω, es heißt aber auch hier »er zürnte noch, da er den Todesstreich empfing«. – Einzeln noch bei sp.D., wie Ap.Rh. 3.369.