ης (ἡ) :
      1 souci, inquiétude, d’ord. au pl. OD. 19, 517 ; HÉS. O. 66 ; THCR. Idyl. 21, 5 ;
      2 soin, attention, particul. soin qu’on prend d’un malade, HPC. 605, 11.

ἡ, care, sorrow, in pl., Od. 19.517, Sappho 17, Theoc. 21.5, Cerc. 7.5; ἄγρυπνοι μελεδῶναι Phanocl. 1.5; rare in Prose, Gal. 18(1).363; in h.Ap. 532, h.Merc. 447, Hes. Op. 66, Thgn. 883, the vulg. readings μελεδώνων, μελεδῶνας (as if from μελεδών) shd. prob. be corrected μελεδωνῶν, δώνας ; cf. μεληδών. in sg., = μελέτη, δέεται πολλῆς μ. Hp. Mul. 1.36.

ἡ, = μελέδη, vgl. μελεδών, Sorge, Kummer ; πυκιναὶ δέ μοι ἀμφ' ἀδινὸν κῆρ ὀξεῖαι μελεδῶναι ὀδυρομένην ἐρέθουσιν, Od. 19.517 ; γυιοβόροι, Hes. O. 66 ; Sappho bei Hdn. π. μ. λ. 23.12 ; Theocr. 21.5 ; vom Kummer der Liebe, Agath. 13 (V.273). – Wartung, Pflege, Hippocr.