att. μειλίττω (f. μειλίξω, ao. ἐμείλιξα, pf. inus.) :
      1 adoucir, calmer, apaiser, acc. EUR. Hel. 1339 ; τινά τινι, A.RH. 4, 708 ; LYC. 542, qqn au moyen de qqe ch. (de libations, de prières, etc.) ou avec le gén. d’instrument : πυρὸς νέκυας, IL. 7, 410, apaiser les morts en les brûlant (propr. par le feu) ; au pass. se laisser fléchir, HH. Cer. 291 ;
      2 p. ext. séduire, flatter, gagner : τινὰ τραπέζῃ, THCR. Idyl. 16, 28, bien traiter à table ; avec l’inf. ἱκέσθαι, A.RH. 4, 416, prier qqn de venir ;
      3 engraisser, féconder, acc. ESCHL. Suppl. 1030 ;

Moy. :
      1 adresser de bonnes paroles à, acc. OD. 3, 96 ; 4, 326 ;
      2 se rendre favorable (par de bonnes paroles, par des sacrifices) acc. A.RH. 1, 860 ;
      3 chercher à se rendre favorable, implorer, A.RH. 3, 985.

➳ Prés. inf. épq. μειλισσέμεν, IL. 7, 410 ; impér. prés. pass. 2 sg. μειλίσσεο, OD. 3, 96 ; 4, 326. Impf. 3 sg. poét. μείλισσεν, A.RH. 4, 708. Ao. 3 sg. poét. μειλίσσετο, A.RH. 2, 478 ; 3, 531 ; 4, 1012 ; 3 pl. poét. μειλίσσοντο, A.RH. 1, 860. Ao. 3 sg. poét. μειλίξατο, A.RH. 1, 560.

Étym. inconnue.

fut. -ξω A.R. 4.416; Ep. aor. Med. μειλίξατο Id. 1.650 : — make mild, soothe, treat kindly, τινα Theoc. 16.28; esp.
appease, propitiate; rarely c. gen., πυρὸς μειλισσέμεν (like πυρὸς χαρίζεσθαι) to appease [the dead] by fire, i.e. funeral rites, Il. 7.410; of rivers, λιπαροῖς χεύμασι γαίας… μειλίσσοντες οὖδας gladdening the soil with rich streams, A. Supp. 1029 (lyr.); ὀργὰς μ. E. Hel. 1339 (lyr.); μ. τινὰ λοιβαῖς, χύτλοις, Lyc. 542, A.R. 4.708.
implore, ἐγὼ κεῖνόν γε τεὰς ἐς χεῖρας ἱκέσθαι μειλίξω ib. 416. Pass., μειλίσσομαι to be soothed, grow calm, h.Cer. 290; to be subdued, πυρὸς μειλίσσετ’ ἀϋτμή A.R. 3.531. Med., use soothing words, μηδέ τί μ’ αἰδόμενος μειλίσσεο μηδ’ ἐλεαίρων extenuate not aught from respect or pity, Od. 3.96.
propitiate, Κύπριν ἀοιδῇσιν θυέεσσί τε A.R. 1.860; συκοφάντας ἀπομαγδαλιᾷ Philostr. VA 7.23; soften, subdue, ἔθνη… καθάπερ ζῷα τιθασεύων καὶ μ. Plu. 2.330b.
implore, A.R. 3.985, 4.1012.

mild, angenehm machen, erheitern, bes. freundlich behandeln, Einem zu Gefallen Etwas tun, πυρὸς μειλίσσειν ὦκα, Il. 7.410, = χαρίζεσθαι, den Toten einen Gefallen tun, indem man ihnen die Verbrennung, ihren Anteil am Feuer gewährt, τινὰ τραπέζῃ, bewirten, Theocr. 16.28 ; bitten, ἱκέσθαι, Ap.Rh. 4.416 ; übh. besänftigen, ὀργάς, Eur. Hel. 1339 ; τινὰ χύτλοις, Ap.Rh. 4.708 ; übertr., λιπαροῖς χεύμασιν γαίας οὖδας μειλίσσειν, Aesch. Suppl. 1010, durch reichliche Ueberschwemmungen den Erdboden erfreuen, befruchten ; στυγίους μητρὸς ὀργάς, besänftigen, Eur. Hel. 1355.
Pass. erheitert werden, sich erheitern, H.h. Cer. 291.
Med. μηδέ τί μ' αἰδόμενος μειλίσσεο, μηδ' ἐλεαίρων, Od. 3.96, 4.326, aus Achtung gegen mich rede mir nicht zum Munde, schone, mildre Nichts ; versöhnen, Ap.Rh. 1.860 u. oft, u. a.Sp., auch in Prosa, ἔθνη τιθασσεύων καὶ μειλισσόμενος, Plut. Alex. fort. 1.8.
Vgl. μέλι, μειλίχιος, mulceo, mild.