(f. μεθύσω [ῠ], ao. ἐμέθυσα [ῠ], pf. inus. ; pass. f. μεθυσθήσομαι, ao. ἐμεθύσθην, pf. μεμέθυσμαι ; au moy. seul. prés. et impf.) :
      1 enivrer, acc. LUC. Syr. 22 ; ANTH. 9, 92 ; fig. PLAT. Leg. 649 d ;
      2 p. ext. mouiller, tremper, inonder, acc. ANTH. 6, 99 ; 11, 8 ;

Pass.-moy. μεθύσκομαι (f. μεθυσθήσομαι, ao. ἐμεθύσθην, pf. μεμέθυσμαι) :
      1 s’enivrer, HDT. 1, 202 ; XÉN. Cyr. 1, 3, 11 ; EUR. Cycl. 167 ; DÉM. 23, 16 ; νέκταρος, PLAT. Conv. 203 b, de nectar ; fig. ταῖς ἐξουσίαις, DH. 4, 74, du pouvoir ;
      2 p. ext. festiner, faire bonne chère, faire bombance, HDT. 1, 133 ; XÉN. Cyr. 4, 5, 8.

➳ Act. ao. poét. ἐμέθυσσα, NONN. D. 7, 337, etc. ; ANTH. 5, 261. Pass. ao. inf. éol. μεθύσθην (p. μεθυσθῆναι) ALC. 20, 35, 4.

Étym. μέθυ.

fut. -ύσω [υ] LXX De. 32.42; aor.1 ἐμέθυσα ib. 2 Ki. 11.13, Ep. -υσσα Nonn. D. 3.11, AP 5.260 (Agath.); inf. μεθύσαι Alex. (v. infr.); — Pass., fut. μεθυσθήσομαι LXX Ho. 14.8, Luc. Luct. 13, D.L. 7.118; aor. ἐμεθύσθην Heraclit. 117, E. Cyc. 167, etc. ; Aeol. inf. μεθύσθην Alc. 35; pf. μεμέθυσμαι Hedyl. ap. Ath. 4.176d; — Causal of μεθύω, make drunk, intoxicate, Διόνυσος οἶδε τὸ μεθύσαι μόνον Alex. 214; μ. ἑαυτὴν οἴνῳ Luc. Syr. D. 22; metaph, πάνθ’ ὅσα δι’ ἡδονῆς μεθύσκοντα παράφρονας ποιεῖ Pl. Lg. 649d; τὴν αἴσθησιν Thphr. Od. 46; Ἀθηνᾶ μεθύσασα ὕπνῳ τοὺς βαρβάρους Vett.Val. 347.26.
give to drink, θηλὴ μεθύσκει με μητρῴη Babr. 89.9; moisten, βωμοὺς ἐν γάλακτι, τέφρην, AP 6.99 (Phil.), 11.8. Pass., = μεθύω, drink freely, get drunk, Alc. l.c., Hdt. 1.133, etc. ; ὀδμῇ, οἴνῳ, ib. 202; πίνων οὐ μεθύσκεται X. Cyr. 1.3.11; in aor. ἐμεθύσθην, to be drunk, ἀνὴρ ὁκόταν μεθυσθῇ Heraclit. l.c. ; ἅπαξ μεθυσθείς E. Cyc. 167, cf. Ar. V. 1252; ἀνθρώπους οἵους μεθυσθέντας D. 2.19; c. gen., νέκταρος with nectar, Pl. Smp. 203b; metaph, ὅταν πόλις [ἐλευθερίας] μεθυσθῇ Id. R. 562d; c. dat., ταῖς ἐξουσίαις with power, D.H. 4.74; — in Hp. Steril. 218 μεθυσκέτω is corrupt for μεθυσκέσθω.
to be filled with food, μ. σίτῳ LXX Ho. 14.8; cf. μεθύει· πεπλήρωται, Hsch.

fut. u. die anderen tempp. von μεθύω, berauschen, in Wein trunken machen, auch übertr. wie unser berauschen, δι' ἡδονῆς μεθύσκοντα Plat. Legg. I.649d u. Sp., μεθύσασα ἑαυτὴν οἴνῳ, Luc. Dea Syr. 22. Ueb. benetzen, τέφρην, Ep.adesp. 78 (XI.8); βωμοὺς ἐν γάλακτι μεθύσας, Philp. 7 (VI.99).
Pass. sich berauschen, zechen ; Her. 1.133 ; Xen. Hell. 3.2.20 ; Pol. 4.57.3 ; berauscht werden, πίνων οὐ μεθύσκεται, Xen. Cyr. 1.3.11 ; Plat. Symp. 176c ; bes. im aor. ἐμεθύσθην, τινός, von Etwas, μεθυσθεὶς νέκταρος 203b, wie ἀκράτου τῆς ἐλευθερίας Rep. VIII.562d ; ἀνθοσμίου μεθύσκεσθαι, Luc. Ep. Saturn. 22 ; dazu äol. inf. μεθύσθην für μεθυσθῆναι, Alcaeus bei Ath. X.430c ; μεμεθυσμένος, M.Arg. 17 (XI.26); Hedyl. bei Ath. IV.176d.

μεθύσκω
[in LXX: Psa.23:5 (רָוָה), Pro.4:17 (שָׁתָה), etc. ;]
causal of μεθύω,
to make drunk, intoxicate; pass., to get drunk: Luk.12:45, Eph.5:18, 1Th.5:7.†
(AS)