'(f. ίξω, ao. ἐμάστιξα, pf. inus.) fouetter, acc. IL. 5, 768 ; PLUT. Alex. 42 ; LUC. Im. 24 ; avec un inf. μάστιξεν δ' ἐλάαν, IL. 5, 366 ; OD. 6, 82, etc. il fouetta (les chevaux) pour (les) lancer en avant.

➳ Prés. opt. dor. 3 pl. μαστίσδοιεν, THCR. Idyl. 7, 108.

Étym. μάστιξ.

'

Nonn. D. 2.645, Dor. μαστίσδω Theoc. 7.108; Ep. aor. μάστιξα Il. 5.768; — Pass., aor. ἐμαστίχθην v.l. in Hdt. 1.114; part. μαστιχθείς AP 9.348 (Leon. Alex.); (< μάστιξ) : — whip, flog, μάστιξεν δ’ ἵππους Il. l.c., etc. ; τυ… ὑπὸ… ὤμους μαστίσδοιεν (v. supr.) Theoc. l.c. ; c. inf., μάστιξεν δ’ ἐλάαν whipped them on or forward, Il. 5.366, Od. 6.82, etc. ; metaph, ἵνα… σε πολλοὶ μαστίξωσι λόγοις Epigr.Gr. 303.5 (Smyrna).
stimulate the bowels, Steph. in Hp. 2.311 D. ; — Pass., ib. 312 D. — Ep. word, used twice in Com., Eup. 72, Alex. 133.5, also in LXX Nu. 22.25, Wi. 5.11 (Pass.); and in late Prose, Plu. Alex. 42, Luc. Pr. Im. 24, etc. ; the Att. form being μαστιγόω.

peitschen, geißeln, die Pferde, Il. 5.768 u. öfter, μάστιξεν δ' ἐλάαν, 5.366 u. sonst ; auch in späterer Prosa, τοὺς ἵππους ἐμάστιζον Plut. Alex. 42 ; Luc. imag. 24 ; absol., Tim. 23.

μαστίζω
(Ep. and late prose = Att.. μαστιγόω) [in LXX: Num.22:25 (נָכָה hi.), Wis.5:11, 2Ma.2:21 * ;]
to whip, scourge: with accusative, Act.22:25.†
(AS)