[ῡ] (f. réc. μαρτυροῦμαι [ῠ], ao. ἐμαρτυράμην [ῡ]) :
      1 appeler en témoignage, invoquer le témoignage de, prendre à témoin : τινα, SOPH. O.C. 813 ; ANT. 114, 30, etc. qqn ; τι, HDT. 1, 44, etc. qqe ch. ; τοὺς δαίμονας ὡς, EUR. Med. 619, attester les dieux que, etc. ; avec une prop. inf. ESCHL. Eum. 653 ; avec un part. μαρτύρομαι τυπτόμενος, AR. Av. 1031, je vous prends à témoin qu’on me frappe ; μαρτυράμενος ἐμαυτὸν τῆς φιλοτιμίας, APP. Civ. 2, 47, ayant pris ma conscience à témoin de mon zèle ;
      2 attester, témoigner, confirmer par son propre témoignage, p. opp. au simple λέγειν, THC. 6, 80 ; AR. Ach. 626, etc. ; avec ὅτι, PLAT. Phil. 47 c ; NT. Gal. 5, 3, etc. attester que.

Étym. μάρτυς.

fut. μαρτυροῦμαι (δια-) LXX Ps. 80 (81).9 (cod. Alex.); aor. ἐμαρτυράμην Pl. Phlb. 47d, App. BC 2.47 : — call to witness, invoke, c. acc. pers., Antipho 1.29, S. OC 813, etc. ; esp. of the gods, Ἄρτεμιν, γαῖαν καὶ θεούς, E. Hipp. 1451, Ph. 626; δαίμονας, ὡς… Id. Med. 619; c. acc. et inf., ὑμᾶς δ’ ἀκούειν ταῦτ’ ἐγὼ μαρτύρομαι A. Eu. 643, etc. ; c. part., μαρτύρομαι τυπτόμενος I call you to witness that…, Ar. Av. 1031, cf. E. HF 858 (troch.). c. acc. rei, call one to witness a thing, Hdt. 1.44, Ar. Ra. 528, Pl. 932.
protest, asseverate, μ. ὅτι… Id. Nu. 1222, Th. 6.80; ταῦτα Pl. l.c. ; abs., μαρτύρομαι I protest, Ar. Ach. 926, Lys. 3.15. c. acc. pers. et gen. rei, οἱ δὲ τῆς τῶν θεῶν… παραγωγῆς τὸν Ὅμηρον μ. ὅτι… cite Homer as a witness of…, Pl. R. 364d; ἐμαυτὸν μ. τῆς φιλοτιμίας App. l.c. ; μ. τινὶ ὅτι… Ep. Gal. 5.3; τοὺς ἀποστάντας μ. τῆς ἐπιορκίας remind them of…, App. BC 5.129.

für sich zum Zeugen machen, anrufen ; ὑμᾶς δ' ἀκούειν ταῦτ' ἐγὼ μαρτύρομαι, Aesch. Eum. 613 ; τούσδε, Soph. O.C. 817 ; γαῖαν καὶ θεούς, Eur. Phoen. 629 ; ὅρκους παλαιούς, I.A. 78 ; oft bei Ar.; auch in Prosa ; Lys. 3.15 vrbdt μειράκιον βοῶντα καὶ κεκραγότα καὶ μαρτυρόμενον ; vgl. Thuc. 6.80 ; μαρτύρομαι αὐτὴν τὴν θεόν, Plat. Phil. 12b ; auch τὸν Ὅμηρον, Rep. II.364d ; in allgemeiner Bdtg, mit Nachdruck behaupten, bezeugen, ταῦτα δὲ τότε μὲν οὐκ ἐμαρτυρόμεθα, νῦν δὲ λέγομεν, Plat. Phil. 47d ; vgl. ταῦτ' ἐγὼ μαρτύρομαι Ar. Plut. 932, dafür rufe ich dich zum Zeugen an ; Sp. auch τινά τινος, τοὺς ἀποστάντας τῆς ἐπιορκίας, d.i. den Abtrünnigen ihren Meineid vorhalten, App. B.C. 5.129.

μαρτύρομαι
(< μάρτυρ), [in LXX: Jdth.7:28, 1Ma.2:56 א)* ;]
to summon as witness (M, Th., 25 f.; Hort., 1Pe., 53 f.; Lft., Notes, 29; Ga 203), hence,
__(a) to protest, affirm solemnly: before ὅτι, Act.20:26, Gal.5:3;
__(b) to adjure, beseech: with dative of person(s), Act.26:22; with accusative and inf., Eph.4:17; before εἰς, 1Th.2:12 (cf. δια-, προ-μαρτύρομαι).†
(AS)