ας (ἡ) [ῠ]
      1 action de rendre témoignage, de déposer son témoignage, AR. Eq. 1316 ; PLAT. Leg. 937 a ;
      2 déposition d’un témoin, témoignage, OD. 11, 325 ; HÉS. O. 280 ; PLAT. Conv. 179 b ; DÉM. 1266, 16 ; ARSTT. (POL. 8, 3, 11, etc.).

Étym. μάρτυς.

ἡ, testimony, Διονύσου μαρτυρίῃσι Od. 11.325, cf. Hes. Op. 282 (pl.); freq. both sg. and pl., μ. τινός his evidence, Antipho 2.2.7; μ. παρέχεσθαι Pl. Smp. 179b; εἰς μ. κληθῆναι Id. Lg. 937a; μαρτυριῶν ἀπέχεσθαι to refuse to give evidence, Ar. Eq. 1316; ἐμβάλλεσθαι μ. ψευδῆ D. 54.31; γράφειν μ. τινί serve him with a subpoena, Aeschin. 1.45; μ. ἔχειν παρά τινων ἔκ τινων Arist. Pol. 1338a36; in non-legal sense, commendation, πάσης μ. ἐπιτήδειον (in sense of ἄξιον) SIG 1073.17 (Olympia, ii AD); in pl., demonstrations of favour, POxy. 41.18 (iii/iv AD).
Astrol., aspect, Vett.Val. 5.5, Gal. 19.532, Man. 1.124, Procl. Par. Ptol. 255.

ἡ, das Ablegen eines Zeugnisses, das Zeugnis, Διονύσου μαρτυρίῃσιν, Od. 11.325, Hes. O. 284 ; Ar. u. in Prosa, τούτου μαρτυρίαν ἱκανήν παρέχεται, Plat. Symp. 179b ; εἰς μαρτυρίαν κληθέντες, Legg. XI.937a ; μαρτυρίαν μαρτυρεῖν, Eryx. 399b, s. μαρτυρέω ; μαρτυρίαν γράφειν τινί, Einen zum Ablegen eines Zeugnisses auffordern, Aesch. 1.45, 47. Vgl. auch μαρτύριον.

μαρτυρία, -ας, ἡ
(< μαρτυρέω), [in LXX: Gen.31:47 R (גַּלְעֵד), Exo.20:16, Deu.5:20 (17), Pro.25:18, Psa.19:7 (עֵד, עֵדוּת), Pro.12:19, Sir.31:23-24, 4Ma.6:32 * ;]
witness, testimony, evidence: Mrk.14:56, Luk.22:71, Jhn.5:34 19:35 21:24, 1Ti.3:7, Tit.1:13, 3Jn.12, Rev.11:7; with genitive subj., Mrk.14:59, Jhn.8:17 (LXX aliter), 1Jn.5:9; before κατά, with genitive of person(s), Mrk.14:55; esp. of witness concerning Christ and divine things, Jhn.1:7 3:11, 32-33 5:32, 36 Rev.6:9; with genitive subj., Jhn.1:19 5:31 8:13-14, Act.22:18, 1Jn.5:9-11, Rev.12:11; with genitive obj., Rev.1:2, 9 12:17 19:10 20:4; μ. ἔχειν, Rev.6:9 12:17 19:10.†
(AS)