ά, όν, long :
A avec idée d’espace, d’où :
   I propr. long :
      1 en parl. de choses : μ. δόρυ, IL. 7, 140 ; μ. ἔγχος, IL. 14, 36, etc. longue lance, longue javeline ; μ. ναῦς, THC. 1, 41, etc. navire long, càd. navire de guerre ;
      2 en parl. d’espace : μ. κέλευθος, IL. 15, 358, long passage ; μ. ἤπειρος, ESCHL. Eum. 75, continent qui se prolonge au loin, vaste continent ; μακρὰ βιϐάς, etc. IL. 7, 213, etc. s’étant avancé au loin ; adv., μακρὸν ἀϋτεῖν, IL. 3, 81, etc. ou μακρὰ βοᾶν, IL. 2, 224, etc. pousser un cri qui porte loin, càd. un cri fort ; μακρὰ ῥίπτειν, PD. P. 1, 45, jeter loin ; μακρότερον σφενδονᾶν, XÉN. An. 3, 4, 16, lancer avec la fronde à plus grande distance ; ἐπὶ μακρόν, XÉN. Cyr. 5, 4, 47, à une longue distance ; ὅσον ἐπὶ μακρότατον, HDT. 4, 16, le plus loin possible ;
      3 avec idée d’éloignement : μ. ἀποικία, ESCHL. Pr. 814, colonie éloignée ; μ. στόλος, SOPH. Ph. 490, longue navigation (pour gagner un lieu) ; μ. ἐπιϐοήθειαι, XÉN. Cyr. 5, 4, 47, secours qu’on apporte d’une longue distance ; διὰ μακροῦ, PHALAR. Ep. 139, à une grande distance ; avec le gén. διὰ μακροῦ τῆς Ῥώμης, DH. 9, 56, loin de Rome ;
   II long en hauteur, haut, élevé, en parl. de l’Olympe, IL. 1, 402 ; 2, 48, etc. ; de montagnes, IL. 13, 18 ; d’arbres, IL. 11, 88, etc. ; de colonnes, OD. 1, 54 ;
   III long en profondeur, profond : μ. φρείατα, IL. 21, 197, puits profonds ;
B avec idée de durée :
      1 long, qui dure longtemps : χρόνος μ. ESCHL. Pr. 447, long temps ; μ. νύξ, OD. 11, 373, longue nuit ; ἐπὶ μακρόν, CALL. Del. 255, pendant longtemps ; διὰ μακροῦ (s.-e. χρόνου) EUR. Hec. 320, etc. ; διὰ μακρῶν, EUR. fr. 424 ; διὰ μακρᾶς, PHALAR. Ep. 105, pendant longtemps ; οὐ διὰ μακροῦ, THC. 6, 15 ; PLAT. 2 Alc. 151 b, peu après ; οὐκ εἰς μακρόν, ALCIPHR. 3, 15, bientôt ;
      2 long, prolixe : μ. λόγοι, SOPH. El. 1335, longs propos ;
      3 long, qui retarde : μακρὸν ou μακρὰ ἂν εἴη, XÉN. Ages. 7, 1, etc. il serait trop long de ; διὰ μακρῶν, PLAT. Gorg. 449 b, etc. longuement ; διὰ μακροτέρων, ISOCR. 62 d, trop longuement ; t. de pros. : μ. συλλαϐή, GRAMM. ou abs. μακρά, GRAMM. syllabe longue ;
C avec idée de quantité ou d’abondance, grand, fort : μ. ὄλϐος, PD. P. 2, 26, grande prospérité ; μ. πλοῦτος, SOPH. Aj. 130 ; μ. οὐσία, ARSTT. Pol. 4, 4, 5, etc. richesses abondantes ; adv., μακρὰ κλάειν, AR. Th. 213 ; οἰμώζειν, AR. Av. 1207, pleurer, se lamenter fortement ; p. opp. à petit, faible : ἐλπίσαντες μακρότερα μὲν τῆς δυνάμεως, ἐλάσσω δὲ τῆς βουλήσεως, THC. 3, 39, ayant espéré plus que ne permettait leur puissance, mais moins que ce qu’ils désiraient ; ἐπὶ μακρότερον, THC. 4, 41, encore plus ; avec une idée de superl. devant un cp. ou un • Sup. (cf. lat. longe) de beaucoup : μακρῷ βέλτιον, PLAT. Phil. 66 e, beaucoup mieux ; μακρῷ πρότερον, GAL. 8, 165, bien avant ; μακρῷ μᾶλλον, PLUT. M. 700 b, beaucoup plus ; ἄριστος μακρῷ, HDT. 9, 71, de beaucoup le meilleur ; μακρῷ πρῶτος, HDT. 1, 34, de beaucoup le premier ; μ. μάλιστα, HDT. 1, 171, tout à fait ; κάκιστα δὴ μ. SOPH. Ant. 895, de beaucoup le plus misérablement.

• Cp. -ότερος, OD. 8, 20 ; 18, 195 ; HDT. 1, 32, 50 ; THC. 3, 39, etc. • Sup. -ότατος, IL. 14, 288, 373, etc. ; HDT. 2, 32 ; THC. 6, 31, etc. ; cp. et sup. irrég. μάσσων, OD. 8, 203 ; μήκιστος, v. ces mots.

Étym. R. indo-europ. *m(e)h₂ḱ-, long, mince, grand ; cf. μῆκος, lat. macer, all. mager « maigre ».

ά, όν [α by nature], long, whether of Space or Time,
of Space, in length, long, δόρυ Il. 7.140; νέες, νῆες μ.
ships of war, Hdt. 7.21, Th. 1.41, etc. (collect. in sg., A. Pers. 380); πλοῖα μ. Hdt. 5.30, Th. 1.14; ἐπὶ τὰ μακρότερα measured by the longer sides, i.e.
length-wise, Hdt. 1.50; τὰ μ. τείχη the long walls of Athens, Th. 8.71, etc. ; ἐν τῷ μακρῷ σκέλει τῷ πὸτ τῷ Ποτειδανίῳ SIG 247 iii 11 (Delph., iv BC); ἡ μακρά (sc. γραμμή), line traced by δικασταί to indicate the heavier penalty, Ar. V. 106; ὁ μ. δρόμος the long-distance torch-race, SIG 1068.9 (Patmos, iii/ii BC), al., OGI 339.83 (Sestos, ii BC).
in height, tall, high, μ. Ὄλυμπος, οὔρεα, δένδρεα, κίων, Il. 15.193, 13.18, 9.541, Od. 1.127, etc. ; of a man, μακρότερον καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι 8.20, cf. 18.195; μ. πύκτης PLond. 3.1158.6 (iii AD).
reversely, deep, φρείατα Il. 21.197; φάραγξ Herod. 8.17.
in distance, long, far, remote, κέλευθος Il. 15.358; οἶμος Hes. Op. 290; ναυτιλίαι Hdt. 1.1; στόλος S. Ph. 490; μ. ἐπιβοήθειαι long marches to aid, X. Cyr. 5.44.47; remote, ἀποικία A. Pr. 814; τὰ μακρότατα the remotest parts, Hdt. 2.32; freq. in neut. sg. and pl. as Adv., μακρὰ βιβάς, βιβάσθων, with long strides, Il. 7.213, 13.809; μακρὰ ῥίψαις, δισκήσαις, Pi. P. 1.45, I. 2.35; μακρότερον σφενδονᾶν X. An. 3.4.16; μακρὸν ἀῧσαι, βοᾶν, to shout so as to be heard afar, i.e.
loudly, Il. 3.81, 2.224; μακρὰ μεμυκώς 18.580; μακρὸν ἠχεῖν Pl. Prt. 329a; κλάειν σε μακρὰ κελεύσας Ar. Eq. 433 (v. κλαίω and infr. V); later by analogy, μακρὰ χαίρειν φράσας τῷ ναυπηγῷ Luc. Nav. 2, cf. Apol. 3, al., D.C. 46.3; cf. μακράν.
generally, large in size or degree, great, ἤπειρος A. Eu. 75; ὄλβος Pi. P. 2.26; πλοῦτος S. Aj. 130; τιμήματα Arist. Pol. 1278a23, cf. 1297b4 (Sup.); οὐσία ib. 1290b16, 1321a11; μακροτέρα ἀρετά Pi. I. 4 (3).13; ἐλπίσαντες μακρότερα μὲν τῆς δυνάμεως, ἐλάσσω δὲ τῆς βουλήσεως Th. 3.39; μ. τραπεζῖται, perh.
big bankers, Cat.Cod.Astr. 7.222.
dat. μακρῷ, to strengthen Comp. and Sup., by far, μ. πρῶτος Hdt. 1.34; ἄριστος μ. Id. 9.71; ἀσθενεστέρα μ. A. Pr. 514, cf. Pl. Phlb. 66e; μ. μάλιστα Hdt. 1.171, cf. A. Eu. 30, etc. ; κάκιστα δὴ μ. S. Ant. 895; also with Verbs implying comparison, ἀριστεύει μ. A. Pr. 890 (lyr.), cf. D.H. 1.2.
of Time, long (Hom. only in Od.), ἤματα, νύξ, 10.470, 11.373; αἰών v.l. in Pi. N. 3.75; μ. χρόνος Hdt. 1.32, etc. ; οὐ μ. χρόνου for no long time, S. Ant. 1078, etc. ; διὰ μ. χρόνου A. Pers. 741 (troch.); ἐν χρόνῳ μ. S. OC 88, etc. ; δι’ αἰῶνος μ. A. Supp. 582 (lyr.); τὸν μ. βίον Id. Pr. 449; τοῦ μ. βίου S. Aj. 473; μηνὶ μακρότερος by a month, Hdt. 1.32; μακρῷ (cf. I. 5) πρότερον Gal. 8.958; μ. ἐέλδωρ a long-cherished wish, Od. 23.54; μ. γόοι, ὀδύρματα, S. El. 375, E. Hec. 297.
long, tedious, Pi. N. 4.33, etc. ; λόγοι S. El. 1335, Th. 3.60, etc. ; μακρὰν ἔοικε λέξειν (sc. ῥῆσιν) Ar. Th. 382; οὐδὲ εἷς Ὅμηρον εἴρηκεν μακρόν Philem. 97.7; μακρόν [ἐστι] c. inf., Lat. longum est, Pi. I. 6 (5).56; μ. ἂν εἴη γράφειν X. Ages. 7.1. Adv. -ρῶς, λέγεσθαι Antiph. 268; Comp. -ότερον, ποιεῖς you are taking too long, PCair. Zen. 48.4 (iii BC), cf. Philippid. 21.
Gramm., long in quantity, φωνήεντα Arist. Po. 1458a11, D.H. Comp. 15; μακρά (sc. συλλαβή), ἡ, A.D. Pron. 92.12; ἡ φύσει μ. Id. Adv. 179.16; Comp., φωνήεντι μακροτέρῳ Arist. Po. 1458a1; also μακρά (sc. προσῳδία), ἡ, mark of long quantity, S.E. M. 1.113, D.T. Supp. 674.7; α μακρόν A.D. Pron. 112.6. neut. with Preps. in adverb. sense, διὰ μακροῦ (sc. χρόνου) after a long time, long delayed, E. Hec. 320, Ph. 1069; οὐ διὰ μακροῦ not long after, Th. 6.15, 91, Pl. Alc. 2.151b (also of place, οὐ διὰ μ. τῆς Ῥώμης D.H. 9.56); διὰ μακρῶν E. Fr. 420.1; διὰ μακρᾶς Phalar. Ep. 69.1; but διὰ μακρῶν at great length, Pl. Grg. 449b, etc. ; διὰ μακροτέρων Isoc. 4.106; μικρῷ διὰ μ. at somewhat greater length, Arist. Pol. 1279b11. ὄλβος οὐκ ἐς μακρὸν ἔρχεται for no long time, Pi. P. 3.105; ἐς τὰ μακρότατα to the utmost, Th. 6.31; v. μακράν II. ἐπὶ μακρόν far, a long way, πορεύεσθαι X. Cyr. 5.44.47; of Time, Call. Del. 255; ὅσον ἐπὶ μακρότατον οἷοί τε ἐγενόμεθα ἐξικέσθαι ἀκοῇ Hdt. 4.16, cf. 2.34 (ἐπὶ omitted 1.171 codd.); τοσόνδε ἐπὶ μ. ἐπυθόμην Id. 2.29; ἐπὶ μακρότερον yet more, Th. 4.41. regul. Comp. and Sup., v. supr. ; irreg. Comp. μάσσων, Sup. μήκιστος, v. sub vocc. Adv. -ρῶς at great length, opp. συντόμως, Arist. Rh. 1416b4; slowly, Plb. 3.51.2; μ. ἔχειν τοῖν σκέλοιν have long legs, Philostr. Gym. 31; of pronunciation, D.H. Comp. 15; μ. ἐκφέρειν συλλαβήν Str. 13.1.68; but the Adv. is usu. expressed by neut. μακρόν or μακρά, cf. supr. 1.3; μακρὰ κλάειν to howl loudly, Ar. Th. 211; οἰμώξει μ. Id. Av. 1207, Pl. 111; ὀτοτύζεσθαι μ. Id. Lys. 520; τί μακρὰ δεῖ λέγειν ; Antiph. 33.5; also by μακράν (v. sub voc.); or by neut. with a Prep., v. supr. III; for Comp. and Sup. of the Adv., v. μακροτέρως, μακροτάτω ; neut. pl. -ότερα as Adv., Pl. Phdr. 250c, al. — Fem. μακρά not to be confused with μάκρα. (Cf. Avest. mas-΄long΄, Lat. mācer.)

lang :
1) vom Raume, langgestreckt ; δόρυ, ἔγχος, Hom. oft ; ὀχεύς, Il. 12.121 ; ἠϊόνος στόμα μακρόν, 14.36 ; κέλευθον μακρὴν ἠδ' εὐρεῖαν, 15.358 ; ὄζοι μακροί τε μεγάλοι τε, Od. 12.436 ; μακρὰ ἅλματα, weite Sprünge, Pind. N. 5.19. – Auch von der Länge nach oben und unten, hoch u. tief, Ὄλυμπος, Hom. oft, οὔρεα μακρά, hohe Berge, Il. 13.18, κίονα μακρήν Od. 1.127, öfter, κύματα, Il. 2.144, δένδρεα u. τείχεα, oft ; ἐρινεός, Od. 12.432 ; κλῖμαξ, 10.558 (s. auch unter dem superl.), wie auch aus Soph. frg. 24 αἰγείρου μακρᾶς zitiert wird ; – φρείατα, tiefe Brunnen, Il. 21.197. – μακρὰ βιβάς, βιβῶν, βιβάσθων, weit ausschreitend, Il. 7.213, Od. 9.450 u. sonst, μακρὸν ἀϋτεῖν, μακρὰ βοᾶν, weithin schreien, so daß man es weit hört, also laut schreien, Hom., auch μακρὰ μεμυκώς, Il. 18.580, wie μακρὰ οἰμώζειν, heftig, Ar. Av. 1205 ; οὐκ ἐς μακρὸν ἔρχεται, Pind. 3.105 ; μακρὰ ῥίψαις, weit, 1.45, wie δισκήσαις, I. 2.35 ; einzeln bei Tragg., δι' ἠπείρου μακρᾶς, Aesch. Eum. 75, τὴν μακρὰν ἀποικίαν, fern gelegen, Prom. 816, wie πόλις, Spt. 595, οὔ μοι μακρὸς εἰς Οἴτην στόλος, Soph. Phil. 488, μακρὰ κέλευθος, O.C. 304 ; μακρὰ ναῦς, Her. 1.2 u. öfter, Kriegsschiff, wie μακρὰ πλοῖα, Plat. Polit. 298b u. A.; ὁδός, Plat. Rep. II.364d u. sonst in Prosa, – μακρὸν ἦν, es war weit, Xen. An. 3.4.42.
2) von der Zeit, lange, lange dauernd ; ἤματα μακρά, Od. 10.470, 18.367, 22.301, νὺξ μακρή, 11.373, μακρὸν ἐέλδωρ, ein langgehegter Wunsch, 23.54 ; αἰών, Pind. N. 3.72, μόχθος, I. 4.63, μακρῷ χρόνῳ, P. 8.76, wie Aesch. Prom. 447 ; μακρὸν δὲ μῆκος ἐκτελευτήσας χρόνου, 1022 ; μακρὸν δὲ πῆμα ξυντόμως ἐφημίσω, Ag. 615, u. öfter λόγος, ῥῆσις u. ä.; so auch Soph. oft mit χρόνος vrbdn, wie Eur., u. so auch in Prosa, obwohl nicht so häufig, ἐν τῷ μακρῷ χρόνῳ πολλά ἐστι ἰδεῖν, Her. 1.32 ; ἃ μακρὸς ἂν χρόνος εἴη λέγειν, Plat. Critia. 119b (vgl. πολύς); bes. von einer langen, weitläufigen Rede, μακρὸς ὁ λόγος, Soph. 263a u. öfter (Ggstz βραχύς, Phaedr. 267b), τί δεῖ μακροῦ λόγου, u., so μακρὸν ἂν εἴη αὐτὸ οὕτω διελθεῖν, es möchte zu lang sein, Prot. 344b ; μακρότερον λέγειν, Isocr. 4.73. – Uebh. groß, ὄλβος, Pind. P. 2.26, πλοῦτος, Soph. Aj. 130, οὐσία, Arist. pol. 4.4.
Adverbialisch gebraucht μακράν, s. oben besonders ; – διὰ μακροῦ, von weitem, Plat. Theaet. 193c ; auch von der Zeit, ἥξει δ' οὐ διὰ μακροῦ, Alc. II, 151b ; Eur. Phoen. 1076, Sp., wie Luc.; – διὰ μακρῶν, ausführlich, weitläufig, Plat. Gorg. 449c ; διὰ μακροτέρων ἐπαινεῖν, Isocr. 4.106 ; – μακρῷ, bes. beim Kompar. u. superl., bei weitem, weit, longe, μακρῷ πρῶτος, ἄριστος, Her. 1.34, 9.71 u. öfter ; μακρῷ μάλιστα, 1.171, μακρῷ ἀληθεστάτην γνώμην, Plat. Phil. 58a ; μακρῷ βέλτιον, 66e.
Regelmäßiger Kompar. u. superl. μακρότερος, μακρότατος, ἔγχεα, Il. 14.373, ἐλάτη, 14.288, μακρότερον καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι, Od. 8.20, μακροτέραν ἀρετάν, größere Tugend, Pind. I. 3.31, auch μακρότερος ὄλβης, N. 11.52, öfter, wie Folgde ; τῶν τὰ μακρότατα ἰδόντων, die am weitesten sehen, Her. 2.32, u. ähnl. ὅσον μακρότατον ἐξικέσθαι ἀκοῇ, 1.171 ; μακροτέραν ἀποσκίδνασθαι, sich weiter zerstreuen, Duno. 6.98 ; τοσοῦτον τὸ μακρότερον τῆς ἀποκρίσεώς ἐστίν μοι, Antiph. 5.64 ; μακροτέρα καὶ πλείων ὁδός, Plat. Rep. IV.435d ; διὰ μακροτέρων, ausführlicher, wie im Positiv, Phil. 28c ; ἐπὶ τὰ μακρότερα, mehr in die Länge, Her. 1.50 ; ὅσον ἐπὶ μακρότατον, so weit, so fern wie möglich, 2.29 ; ὅσον ἡμεῖς ἱστορέοντες ἐπὶ μακρότατον οἷοί τε ἐγενόμεθα ἐξικέσθαι, 4.192 E.; vgl. ἐπὶ μακρ. σκοπεῖν, Thuc. 6.1, weit in die Vergangenheit zurückgehen. – Die unregelmäßigen Kompar. u. superl. μάσσων, μήκιστος s. unten besonders.
• Adv. μακρῶς, Pol. 3.51.2 u. a.Sp. – Kompar. μακροτέρως, Hippocr.; Arist. rhet. 3.10. – Superl. μακροτάτω, bes. bei Sp. häufig.

μακρός, -ά, -όν
[in LXX for אָרֹךְ, רָחוֹק and cognate forms, etc. ;]
of space and time, long: μακρὰ προσεύχεσθαι, Mrk.12:40, Luk.20:47.
of distance, far, far distant: χώρα, Luk.15:13 19:12.†
(AS)