(s.-e. ὁδόν) adv. :
      1 longuement : μ. λέγειν, ESCHL. Sept. 713 ; SOPH. El. 1259, parler longuement ; de même, μ. τείνειν, ESCHL. Ag. 916, s’étendre sur un sujet ;
      2 loin : μ. ἰέναι ou πορεύεσθαι, XÉN. An. 3, 4, 17 ; 2, 2, 11, aller loin ; οὐδέπω μακρὰν πτέσθαι σθένοντες, SOPH. O.R. 16, n’ayant pas encore la force d’aller (litt. de voler) loin ; ὅτι μακροτάτην, XÉN. An. 7, 8, 20, le plus loin possible ; avec un gén. loin de, EUR. I.T. 629 ; POL. 3, 50, 8 ;
      3 avec idée de temps, longtemps : μ. ζῆν, SOPH. El. 323, vivre longtemps ; οὐ μακράν, EUR. Or. 850, en peu de temps, bientôt ; οὐκ εἰς μακράν, ESCHL. Suppl. 925 ; AR. Vesp. 454 ; XÉN. Cyr. 5, 4, 21, pour peu de temps, bientôt après.

➳ Ion. μακρήν, HDT. 2, 121 ; 5, 108, etc.

Étym. fém. de μακρός.

Ion. μακρήν, acc. fem. of μακρός used as Adv., far, μ. ἀνωτέρω θακῶν A. Pr. 314; μ. λελειμμένος left far behind, ib. 857; οὐδέπω μακρὰν πτέσθαι σθένοντες S. OT 16; ἀπελθεῖν Ar. Ra. 438 (lyr.); ἱέναι X. An. 3.4.17; ἔστ’ οὐ μ. ἄπωθεν Ar. Av. 1184; τοὔργον οὐ μ. λέγεις the business you speak of is not far to seek, S. Ph. 26; c. gen., far from, βαρβάρου χθονός E. IT 629; κἂν ᾖ τοῦ γένους μ. Pl.Com. 192; τῶν πολεμίων Plb. 3.50.8; οὐ μ. ἀπό τινος Id. 3.45.2; in Comp., ἀποσκίδνασθαι μακροτέραν to a greater distance, Th. 6.98; πορεύεσθαι μ. X. An. 2.2.11; Sup., ὅτι μακροτάτην as far as possible, c. gen. loci, ib. 7.8.20. μακρὰν λέγειν speak at length, A. Th. 713, S. El. 1259; μ. τείνειν A. Ag. 1296, S. Aj. 1040; ἐκτείνειν A. Ag. 916. of Time, long, μ. ζῆν, ἀναμένειν, S. El. 323, 1389 (lyr.); οὐ μ.
shortly, E. Or. 850, etc. ; so οὐκ ἐς μακρήν Hdt. 5.108, cf. A. Supp. 925, Ar. V. 454, etc. ; εὐθύς, οὐκ εἰς μακράν D. 18.36 (but, not at length, Phld. Piet. 25).

ion. μακρήν (eigtl. fem. von μακρός, sc. ὁδόν, einen weiten Weg), weithin, fern, weit ; μακρὰν ἀνωτέρω θακῶν, Aesch. Prom. 312, vgl. 859 ; οὐδέπω μακρὰν πτέσθαι σθένοντες, Soph. O.R. 16 ; προσβαίη μακράν, Phil. 42 ; Ggstz ἀγχοῦ, Trach. 958 ; auch von der Zeit, ἐπεί τἂν οὐ μακρὰν ἔζων ἐγώ, lange leben, El. 323 ; μακρὰν ἀπεῖναι, Eur. Med. 1158 u. öfter ; μακρὰν ἄπωθεν vrbdt Ar. Av. 1184 ; τάχα – οὐκέτ' ἐς μακράν, Vesp. 454 ; u. in Prosa, μακρὰν ἀποικεῖν, Plat. Legg. VI.753e ; περιελθεῖν, Theaet. 200a ; Folgde : ἱέντες μακράν, Xen. An. 3.4.7, der auch den superl. so braucht, ὅπως ὅτι μακροτάτην ἔλθοι τῆς Λυδίας, 7.8.20, um so weit wie möglich in Lydien vorzurücken ; – von der Rede, weitschweifig, λέγειν, τείνειν, ἐκτείνειν, Aesch. Spt. 695, Ag. 890, 1269 ; μὴ μακρὰν βούλου λέγειν, Soph. El. 1250 ; vgl. Eur. Or. 848.

μακράν (prop. fem. accusative of μακρός, Sc. ὁδόν), adv. ,
[in LXX for רָחוֹק hi., רָחַק, etc. ;]
a long way, far: Luk.15:20, Act.22:21; before ἀπό, Mat.8:30, Luk.7:6, Jhn.21:8, Act.17:27; id. metaph., Mrk.12:34; οἱ εἰς μ., Act.2:39 (cf. Isa.2:2); metaph., οἱ ποτὲ ὄντες μ. (opp. to ἐγγύς), Eph.2:13; οἱ μ., Eph.2:17.†
(AS)