(f. ίσω, att. ιῶ) [ᾰᾰ] estimer heureux : τινά, OD. 15, 538 ; 17, 165 ; PD. N. 11, 11 ; HDT. 1, 31 ; 7, 45 ; ATT. (SOPH. O.R. 1195 ; EUR. Bacch. 911, etc.) qqn ; τινά τινος, AR. Vesp. 429 ; PLAT. Euthyd. 274 a, etc. ou τινός τι, HDT. 1, 31 ; THC. 5, 105, estimer qqn heureux de qqe ch. ; d’où louer qqn de qqe ch. ou envier qqn au sujet de qqe ch. ; au pass. σωφροσύνῃ μακαρίζεσθαι, XÉN. Cyn. 1, 11, être loué de sa chasteté, en parl. d’Hippolyte.

Étym. μάκαρ.

Att. fut. -ιῶ Ar. V. 429 : — bless, deem or pronounce happy, congratulate, τινα Od. 15.538, Pi. N. 11.11, Hdt. 7.45, S. OT 1196 (lyr.), Antipho 2.4.4, E. Ba. 911 (lyr.), etc. ; τινά τινος for a thing, Ar. V. 429, Lys. 2.81, Phld. Rh. 1.194 S. ; τινὰ ἐπί τινι Id. D. 1.15; also μ. τὴν ῥώμην τινός, = μ. τινὰ τῆς ῥώμης, Hdt. 1.31; ironically, μακαρίσαντες ὑμῶν τὸ ἀπειρόκακον blessing your happy ignorance, Th. 5.105; with neut. Pron., τουτὶ… σε μόνον (cj.)… μακαρίζω Ar. V. 588; — Pass., Th. 2.51, D.L. 6.45; c. dat. modi, σωφροσύνῃ καὶ ὁσιότητι μακαρισθείς X. Cyn. 1.11.

glücklich preisen, τινά, Od. 15.538, 17.165, wie Pind. N. 11.11 ; βροτῶν οὐδὲν μακαρίζω, Soph. O.R. 1195 ; Ar. Vesp. 429 ; ῥώμην, Her. 1.31 ; τινά τινος, Einen wegen einer Sache, z.B. θανάτου, Lys. 2.80 ; ὑμᾶς τοῦ κτήματος, Plat. Euthyd. 274a ; Thuc. 5.105 μακαρίσαντες ὑμῶν τὸ ἀπειρόκακον, οὐ ζηλοῦμεν τὸ ἄφρον ; Sp. – S. auch μακαριστός.

μακαρζω
(< μακάριος), [in LXX for אָשַׁר pi., pu. ;]
to bless, pronounce blessed or happy: with accusative of person(s), Luk.1:48, Jas.5:11.†
(AS)