ή, όν [ᾰ]
      1 de cuisine ou de cuisinier, AR. Eq. 216 ; PLAT. Min. 316 e, etc. ; ATH. 169 b, etc. ; ἡ μαγειρικὴ τέχνη, PLAT. Rsp. 332, d’où ἡ μ. (s.-e. τέχνη) PLAT. Pol. 289 a, l’art de la cuisine ;
      2 habile à faire la cuisine, PLAT. Theæt. 178 d.

Étym. μάγειρος.

ή, όν, fit for a cook or cookery, ῥημάτια Ar. Eq. 216; νόμοι Pl. Min. 316e; πῦρ Arist. Spir. 485a35; κοπίς Plu. Lyc. 2; τάβλια PFay. 104.4 (iii AD); σκεύη, τράπεζα, Ath. 4.169b, 173a; ἡ μαγειρικὴ τέχνη cookery, Pl. R. 332c, Athenio 1.1; ἡ μ. ἐμπειρία Pl. Grg. 500b; ἡ μαγειρική alone, Id. Plt. 289a, Dionys.Com. 2.30, etc. Adv. -κῶς, ἐσκευασμένη τροφή, opp. ὠμή, S.E. P. 1.56. of persons, skilled in cookery, Pl. Tht. 178d. Adv. -κῶς in a cook-like way, like a true ΄artist΄, Ar. Ach. 1015, Eq. 376, Pax 1017. μαγειρικόν, τό, = μαγειρεῖον, IG 14.352i71 (but, expenses of dressing meat, 2². 334.28). μαγειρική, ἡ, either the meat-trade, or tax on butchers, PZen. in Arch.Pap. 8.79 (iii BC), PUniv.Giss. 2.5 (ii BC).

zum Koch, zum Kochen gehörig ; ῥημάτια, Ar. Eq. 216 ; σκεύη, Ath. IV.169 ; κοπίς, Plut. Lycurg. 2 ; ἡ μαγειρική, sc. τέχνη, die Kochkunst, Plat. Polit. 289a, wie μαγειρικὴ ἐμπειρία, Gorg. 500b ; διδασκαλία, ein Buch des Rhodiers Parmenon über die Kochkunst, Ath. VII.308f. – in der Kostkunft erfahren, Plat. Theag. 125c.
• Adv. μαγειρικῶς, Ar. Eq. 326, Ach. 979 ; μ. ἐσκευασμένη τροφή der ὠμή entggstzt, S.Emp. pyrrh. 1.56.