ου (ἡ) :
      1 corde, ficelle, fil, IL. 23, 854 ;
      2 ligne à pêcher, AR. Th. 935 ; ANTH. 7, 504.

Étym. pré-grec.

v. μήριθμος.

ἡ, gen. ου ; metapl. acc. sg. μήρινθα, as if from μήρινς (cf. ἕλμινς, πείρινς), Orph. A. 597 : — cord, line, string, ἐκ δὲ τρήρωνα πέλειαν λεπτῇ μηρίνθῳ δῆσεν ποδός Il. 23.854, cf. 869; μήρινθον ἐπισπασάμενοι Arist. Mu. 398b17; γραμματεῖον μηρίνθῳ δεδεμένον Ach.Tat. 8.12; metaph, εἰ μὴ μηρίνθους ἡ φιλοσοφία περιτέθεικεν Plu. 2.333c; fishing-line, Theoc. 21.12; hence prov., αὕτη μὲν ἡ μ. οὐδὲν ἔσπασε this line caught nothing, i.e. it was of no avail, Ar. Th. 928, cf. Luc. Herm. 28; cf. σμήρινθος. (Hsch. has μηρινθίᾳ· σπάρτῳ (post μήρυγμα).)

ἡ (vgl. μῆριγξ, σμήρινθος, μέρμις), Faden, Schnur ; πέλειαν λεπτῇ μηρίνθῳ δῆσεν ποδός, Il. 23.854 ; sprichwörtlich ἡ μήρινθος οὐδὲν ἔσπασε, der Faden zog nicht, Ar. Th. 935, d.i. es half Nichts, von der Angel hergenommen ; Luc. Herm. 28. Ein acc. sing. μήρινθα wie von μῆρινς, Orph. Arg. 599, 1095, wo Hermann μέρμιθα liest.