Thgn. 797, etc. ; impf. ἐμέμφετο Batr. 70; fut. μέμψομαι Hes. Op. 186, etc. ; aor. ἐμέμφθην Hdt. 1.77, 3.13, Pi. N. 11.30 (κατα-), E. Hipp. 1402, al., Th. 4.85 (in pass. sense, Ph. 1.301, A.D. Synt. 67.22); but in Att. and Trag. commonly ἐμεμψάμην, as A. Pr. 1073 (anap.), And. 4.3, Th. 1.143, also in Mimn. 14.5, Hdt. 2.24; pres. in pass. sense, D.L. 6.47, Asp. in EN 133.14; fut. μεμφθήσομαι Ps.-Men. in Meineke Fragm. Com. Gr. iv p. 337 : — blame, censure, first in Hes. (though ἐπιμέμφομαι occurs in Hom.); c. acc. pers., μέμψονται δ’ ἄρα τούς Hes. Op. 186, cf. Thgn. 797, Pi. N. 7.64, S. El. 384, etc. ; μ. τύχην A. Pr. 1073 (anap.); μ. τὸν θέντα τὸν νόμον And. 4.3; κατὰ τὸ μαντήϊον οὐκ ὀρθῶς ὁ κροῖσος μέμφεται (sc. τὸν Λοξίαν) Hdt. 1.91; μ. τινὰ πρὸς τοὺς φίλους X. Oec. 11.23; μ. τινὰ εἴς τι Id. An. 2.6.30. c. acc. rei, οἶνε, τὰ μέν σ’ αἰνῶ, τὰ δὲ μέμφομαι Thgn. 873; μ. τὴν γνώμην, τὰ δῶρα, Hdt. 1.207, 3.13; μ. τὴν φιλοσοφίαν Pl. Euthd. 305b; ἄλλο οὐδὲν μ. X. An. 7.6.39; μεμφθεὶς κατὰ τὸ πλῆθος τὸ ἑωυτοῦ στράτευμα Hdt. 1.77; ταῦτα… προτ’ ἐμὸν θυμὸν ἐμεμψάμαν Theoc. 30.24. c. dat. pers. et acc. rei, impute as blameworthy, cast in one΄s teeth, Sappho Supp. 14.7 (prob.), Hdt. 3.4, 4.180, Ar. Nu. 525, Av. 137, Th. 1.143, etc. ; also c. acc. cogn., τῷ Λοξίᾳ μέμψιν μ. Ar. Pl. 10, etc. ; μ. τινὶ ὅτι… Hdt. 9.6, cf. 6.92; οὕνεκα… E. Hel. 31; εἰ… Th. 4.85; c. dat. pers. et gen. rei, οὔποτ’ ἀνδρὶ τῷδε κηρυκευμάτων μέμψει A. Th. 652; c. gen. pers. et acc. rei, ὃ μάλιστα μέμφονται ἡμῶν which is the chief complaint they make against us, Th. 1.84. c. dat. pers. only, to be dissatisfied with, find fault with, A. Th. 560, Pr. 63, S. Tr. 470, E. Or. 285, IA 899 (troch.), X. Mem. 3.5.20, Ep. Hebr. 8.8; with part. added, μ. ἡμῖν λογισαμένοις Luc. Charid. 20; ὡς κακῶς βουλευομένοις Pl. Phdr. 234b, cf. Cri. 50d. c. gen. rei only, complain of, οὐ μάχης… μέμψει A. Fr. 199.3; εἴ τι μέμφῃ τῆς ἐμῆς ἀπουσίας E. Hec. 962; τιμῆς ἐμέμφθη of her [neglected] honour (cf. εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται Il. 1.93), E. Hipp. 1402; μ. τῶν γεγενημένων Th. 8.109. c. inf. with μή, μ. μὴ πολλάκις βουλεύεσθαι object that one ought not…, Id. 3.42. abs., find fault, complain, A. Supp. 137 (lyr.); ὅτι Arist. EN 1162b18. in Law, οἱ μεμφόμενοι the plaintiffs, GDI 4998 (Gortyn).

tadeln, schelten, vorwerfen ; τί, Hes. O. 168 ; Theogn. 795 ; μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων, Pind. P. 11.53 ; οὐκ ἐμέμφθη χεῖρα φωτός, I. 2.20 ; οὐ μέμψεταί με, N. 7.64 ; u. so auch Tragg., μέμφεσθαι τοὺς γᾶς νέρθεν Aesch. Ch. 39, τὴν τύχην Eum. 566, ἄγγελον δ' οὐ μέμψεται πόλις Suppl. 755, ὀργὴν ἐμέμψω τὴν ἐμήν, Soph. O.R. 337 ; u. in Prosa, μεμφόμενος τὴν γνώμην, Her. 1.207, μεμφθεὶς τῶν στρατηγῶντὴν γνώμην, 7.146, neben μὴ μέμψασθαι τὴν ἐσομένην δίκην, 8.106 ; Thuc. 7.77 ; τὸ βραδύ, ὃ μέμφονται μάλιστα ἡμῶν 1.84 ; auch Sp., μέμφομαί σου τὸν βίον Luc. merc.cond. 12 ; διότι μέμφει τὴν τοιαύτην δύναμιν Plat. Gorg. 470a, τὴν φιλοσοφίαν Euthyd. 305b, u. sonst. – Auch μεμφθεὶς κατὰ τὸ πλῆθος τὸ ἑαυτοῦ στράτευμα, Her. 1.77, indem er auf sein Heer schalt in Beziehung auf die Menge, d.i. über die geringe Anzahl klagte ; u. eben so mit dem gen., τιμῆς ἐμέμφθη, über die Ehre, Vernachlässigung derselben, Eur. Hipp. 1402 ; μηδεὶς μεμφθῇ, keiner tadele es, Thuc. 4.85. – Τινί τι, Etwas an Einem tadeln, ihm vorwerfen, ihm Etwas zum Vorwurf machen, μεμφόμενός τι Ἀμάσι, Her. 3.4, μεμφόμενος αὐτοῖς τὴν ἑαυτοῦ ἐξέλασιν, 6.88 ; auch μεμφόμενοι αὐτοῖς ὅτι, 6.92 ; vgl. Aesch. πλὴν τοῦδ' ἂν οὐδεὶς ἐνδίκως μέμψαιτό μοι, Prom. 63 ; Spt. 542 ; Soph. Trach. 470 ; μέμφομαι πόσει σῷ, Eur. I.A. 899 ; Med. 215 ; μέμψιν μέμφεσθαι τῷ Λοξίᾳ, Ar. Plut. 10 ; μή μοι μέμφηται, ὅτι, daß er mir nicht vorwerfe, daß, Plat. Symp. 213e (vgl. Men. fr. inc. 186); τοῖς μὴ ἐρῶσιν οὐδεὶς πώποτε ἐμέμψατο ὡς, Phaedr. 234b ; τοσοῦτον ἀμφοτέροις μεμψαίμην, Isae. 1.9 ; Xen. An. 7.6.39, der auch sagt ἐς φιλίαν αὐτοὺς ἐμέμψατο, in Beziehung auf Freundschaft, 2.6.30, u. μέμφεσθαί τινα πρὸς τοὺς φίλους, bei den Freunden anklagen, Oec. 11.23.
Bei DL. 6.47 ist μεμφομένου πρὸς πάντων pass.

μέμφομαι
[in LXX: Sir.11:7 41:7, 2Ma.2:7 * ;]
to blame, find fault: absol., Rom.9:19; with accusative, αὐτούς (WH, txt.; αὐτούς, Rec., WH, mg.; on rendering with αὐτούς see Westc., in l), Heb.8:8.†
(AS)