ιτος (τὸ) [ῐ]
   I miel, IL. 1, 249 ; 11, 631 ; OD. 10, 234, etc. ; ESCHL. Pers. 612 ; AR. Pax 252, etc. ; au pl. EMPÉD. (ATH. 510 d) ;
   II p. anal. :
      1 suc qui suinte du tronc du palmier, HDT. 1, 193 ;
      2 sorte de gomme coulant de certains arbres, ARSTT. Mir. 17 ; τὸ ὕον μέλι, gén. τοῦ ὕοντος μέλιτος, POLYEN 4, 3, 32, miel de rosée, càd. manne de Perse ;
   III fig. chose douce comme le miel : parole douce et persuasive, AR. fr. 231 ; sommeil, MOSCH. 1, 3, etc.

➳ Dat. sg. μέλι, PHILOX. 3, 641 Bgk ; gén. pl. μελίτων, EMPÉD. l. c. (sel. Sturz μελιτῶν, forme poét. c. μελισσῶν).

Étym. indo-europ. *melit-, miel ; cf. lat. mel, mulsum.

τό, gen. ιτος, etc. ; dat. μέλι Philox. 3.17; gen. pl. μελίτων Emp. 128.7 (nisi leg. μελιτῶν, cf. μελιτόν) : — honey, Od. 20.69, etc. ; μ. χλωρόν Il. 11.631, Od. 10.234, Xenoph. 38.1; ξανθόν Simon. 47; παμφαές A. Pers. 612; τὸ μέλι τἀττικόν Ar. Pax 252, cf. Men. 708; various kinds, Thphr. Fr. 190; said to be made from the palm (< φοῖνιξ), Hdt. 1.193, cf. 4.194; μ. θανάτου σύμβολον Porph. Antr. 18. in comparisons, of anything sweet, esp. of eloquence, μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή Il. 1.249, cf. Pi. O. 10 (11).98; Σοφοκλέους τοῦ μέλιτι κεχριμένου Ar. Fr. 581; ὕπνος γλυκίων μέλιτος Mosch. 2.3; ἡ τῶν ἀνδρῶν [χολή] ἐστι πρὸς ἐκείνην μέλι Alex. 146.6; prov. μήτε μοι μ. μήτε μέλισσα, of those who refuse to take ΄the rough with the smooth΄, Sappho 113.
sweet gum collected from certain trees, manna, Arist. Mir. 831b23; τὸ ὕον μ. Polyaen. 4.3.32; μ. ἄγριον, μαινόμενον, D.S. 19.94, Str. 12.3.18. (Cf. Goth. milip, Lat. mel.)

ιτος, τό, Honig, mel, Hom. u. Folgde überall ; γλυκερόν, Od. 20.69 u. öfter, χλωρόν, Il. 11.630, γλυκίων μέλιτος αὐδή, 1.249 ; παμφαές, tropfenhell, Aesch. Pers. 604 ; γλυκεῖαι μέλιτος ῥοαί, Eur. Bacch. 710 ; μέλι καὶ γάλα, Plat. Ion 534a, u. sonst oft neben einander genannt ; μέλιτι καρποὶ δεδευμένοι, Legg. VI.782c ; ὕον μέλι, das persische Manna, Polyaen. 4.3.32 ; auch übertr. wie bei uns, vgl. Alexis bei Ath. XIII.558e. Nach Meineke auch indeclinabel, Philoxen. bei Ath. IV.147b ξανθαὶ μέλι καρίδες, wo sonst μελικάριδες gelesen wird.

μέλι, -τος, τό
[in LXX freq. (Gen.43:11, al.) for דְּבַשׁ; for נֹפֶת, Pro.5:3 ;]
honey: Rev.10:9-10; ἄγριον (which see), Mat.3:4, Mrk.1:9.†
(AS)