ατος (τὸ) :
      1 objet de soin, de sollicitude, PD. P. 10, 93, etc. ; ESCHL. Ch. 235 ; ironiq. AR. Eccl. 905 ;
      2 en parl. de pers. être cher, cause de sollicitude, d’où charge, devoir, ESCHL. Ag. 1549 ; SOPH. Ph. 150 ;
      3 soin, sollicitude, souci, ESCHL. Eum. 444 ; THCR. Idyl. 14, 2, etc.

Étym. μέλει.

ατος, τό, (< μέλω) object of care, beloved object, darling, of persons, μ. τὦμον Sappho 126, cf. Ar. Ec. 972 (lyr.), Men. Pk. 214; νέαισιν παρθένοισι μ. Pi. P. 10.59; Χαρίτων μ. Id. Fr. 95; Κύπριδος ib. 217; ὦ φίλτατον μ. δώμασιν A. Ch. 235; ὦ γραῦ, τῷ θανάτῳ μ. Ar. Ec. 905 (lyr.).
charge, duty, A. Ag. 1551 (anap.); μέλον πάλαι μ. μοι S. Ph. 150 (lyr.).
care, anxiety, A. Eu. 444, Theoc. 14.2, etc.

τό, das, wofür man Sorge trägt, Gegenstand der Fürsorge u. Pflege, νέαις μέλημα παρθένοισι, der geliebte Gegenstand, Pind. P. 10.59, wie μέλημα κλεπτόμενον Κύπριδος, frg. 237 ; so Aesch. ὦ φίλτατον μέλημα δώμασιν πατρός, Ch. 233, wie bei Ar. ein Jüngling die Geliebte nennt ὦ χρυσοδαίδαλτον ἐμὸν μέλημα, Eccl. 972, u. komisch ein altes Weib τῷ θανάτῳ μέλημα heißt, ib. 994 ; πάλαι μέλημά μοι λέγεις, τὸ σὸν φρουρεῖν ὄμμα, Soph. Phil. 150, was mir schon lange ein Gegenstand der Sorge war. – Die Sorge, τῶν σῶν ἐπῶν μέλημ' ἀφαιρήσω μέγα, Aesch. Eum. 422, vgl. Ag. 1530 ; τί δέ σοι τὸ μέλημα, Theocr. 14.2 ; Anacr. oft, u. a. sp.D.; auch in Prosa, Luc. rhet.praec. 14.